İnsan, tarihin ilk dönemlerinden itibaren güzellik üzerine düşünmüştür. En erken dönemlere ait arkeolojik buluntular arasında dahi sanat eseri vasfı taşıyan bulgular, süslemeler ya da ziynet eşyaları bulunabilmektedir. Platon’dan itibaren ise güzellik, estetiğin alanını aşarak ontolojik bir mahiyet kazanmıştır. Bu yazıda tanıtımı yapılan Bozkurt’un “Fuzûlî’de Güzellik Tasavvuru” eserde, Fuzûlî’nin eserlerinden yola çıkılarak güzelliğin nasıl algılandığı ve güzelliğe hangi anlamların yüklendiği konusu incelenmiştir. Daha önemlisi, Fuzûlî’nin güzellik tasavvuru, kendinden önceki ve sonraki şair ve düşünürlerin görüşleri ile karşılaştırılarak, düşünce tarihindeki yeri belirlenmeye çalışılmıştır. “Fuzûlî’nin Güzellik Tasavvuru” eseri, üç bölümden meydana gelmiştir. İlk bölümde, güzellik ve estetik kavramları tanımlanmış ve güzellik üzerine görüşlerin tarihi özetlenmiştir. İkinci bölümde Fuzûlî’nin güzellik anlayışı incelenmiştir. Bu bölümde Fuzûlî’ye eserlerinde güzelliğin kaynağı ve terminolojisi, güzellik prototipleri, türleri, özellikleri ve işlevleri ile güzelliğe ulaşma aşamaları ilgili başlıklar altında açıklanmıştır. Çalışmanın üçüncü bölümü olan “güzellik yolunun kılavuzu: aşk” başlığı altında ise aşkın aşk ve güzellik ilişkisi ortaya konulmuştur.