Muş İli Besi Sığırcılığı İşletmelerinin Bazı Yapısal Özelliklerinin Belirlenmesi

Bu araştırmada, sığır besi işletmelerinin bazı yapısal özelliklerinibelirlemek amacıyla Muş İlinde 368 işletme sahibiyle yüz yüze anketçalışması yapılmıştır. Buna göre, işletmecilerin ortalama yaşı 44.74yıl, hayvancılık yaptığı süre 20.0 yıl ve işletmelerde bulunan hayvansayısı ortalama 41.72 baş olarak belirlenmiştir. İşletmecilerin eğitimdüzeyi genellikle ilkokul (%45.8) ve ortaokul (%33.6) olarak tespitedilmiştir. Okuryazar olmayan işletmecilerin oranı %4.1 veüniversite mezunu olanların oranı ise sadece %1.7 olarakbulunmuştur. İldeki besi işletmelerinin %86’sını kombine işletmeleroluşturmaktadır. İşletmecilerin %39.3’ünün birliğe ve %15.9’ununkooperatife üye oldukları belirlenmiştir. İşletmecilerin %77.5’i Muşilinin besiciliğe uygun olduğunu düşünürken, besiciliğe uygunolmadığını düşünen işletmecilerin %64’ü kesif ve kaba yemin pahalıolmasını ileri sürmüşlerdir. İşletmelerde yetiştirilen yerli, melez vekültür ırklarının oranları sırasıyla %26.6, %45.6 ve %47.7şeklindedir. İşletmelerde melez ırklar içerisinde en fazla Simental veEsmer melezleri bulunmaktadır. İşletmelerde en çok belirtilensorunlar, yem fiyatlarının yüksek ve destek priminin az olması ileveteriner hizmetlerinin pahalı olması şeklinde sıralanmaktadır.İşletmecilerin yetkililerden en çok beklentileri ise, ucuz maliyetlikredi temini, damızlık hayvan ve destek primlerinin arttırılmasıolarak belirlenmiştir.

Determination of Some Structural Features of Cattle Fattening Farms in Muş Province

In this research, a face-to-face survey was conducted with 368 farmers in Muş province in order to determine some structural characteristics of fattening farms. Results indicated that the average farmers’ age was 44.74, the experience in animal husbandry was 20.0 years and the average number of animals in the farms were 41.72 head. The level of education of the farmers was generally determined as primary school (45.8%) and secondary school (33.6%). Combined farms account for 86% of fattening farms in the province. Of the farmers, 39.3% were members of the union and 15.9% were members of the cooperative. Overall, 77.5% of the farmers thought province of Muş was suitable for cattle fattening, while 64% of whom did not. It Concentrated feed and roughage are reported to be too expensive in the region. The ratios of native, crossbreed and cultural breeds raised in the farms were 26.6%, 45.6% and 47.7% respectively. Among the hybrid races in the farms were the most Simental and Swiss Brown hybrids. The most mentioned problems in farms were high feed prices, low support premium and expensive veterinary services. The expectations of the farmers from the authorities were to have low costed credits, increase the number of breeding animals and support premiums.

PDF

___

Anonim, 2015. Kırmızı et stratejisi. https://www.tarimorman.gov.tr/HAYGEM/Belgeler /Hayvanc%C4%B1l%C4%B1k/K%C4%B1rm%C4% B1z%C4%B1%20Et%20Stratejisi.pdf. (Erişim tarihi: 01.01.2020).
Alkan S, Güney Z 2019. Ordu İli Sığırcılık İşletmelerinin Yapısal Özelliklerinin Belirlenmesi. Mediterranean Agri. Sciences 32(3): 447-452.
Alkan S, Ünlü H 2019. Giresun İlindeki Sığırcılık İşletmelerinin Genel Yapısının Belirlenmesi. Mediterranean Agri. Sciences 32(1):109-115.
Aslan E 2009. Orta Anadolu Şartlarında Açıkta Besiye Alınan Siyah Alaca, Esmer ve Simental Irkı Sığırların Besi Performanslarının Karşılaştırılması. SÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Zootekni Ana Bilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 39sh
Aydın E, Sakarya E 2012. Kars ve Erzurum İlleri Entansif Sığır Besi İşletmelerinin Ekonomik Analizi. Kafkas Üniv Vet Fak Derg 18(6): 997- 1005.
Aygül H, Özkütük, K 2012. Malatya İli Süt Sığırcılığı ve Sığır Besiciliğinin Yapısı. Adana Veteriner Kontrol Enstitüsü Müdürlüğü Dergisi 2: 7-11.
Can ME, Boğa, M 2019. Niğde İli Sığırcılık İşletmelerinde Atık Yönetimi. KSÜ Tarım ve Doğa Dergisi 22(2): 260-269.
Cochran WG 1977. Sampling techniques (3rd Edition). John Wiley&Sons New York. https://www.academia.edu/ 29684662/ pdf. (Erişim tarihi: 14.01.2019).
Çelik C, Sarıözkan S 2017. Kırşehir İli Merkez İlçede Sığır Besiciliği Yapan İşletmelerin Ekonomik Analizi. Harran Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi 6(1): 38-45.
Daş A, İnci H, Karakaya B, Şengül AY 2014. Bingöl İli Damızlık Sığır Yetiştiricileri Birliğine Bağlı Sığırcılık İşletmelerinin Mevcut Durumu. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi 1(3):421-429.
Doğan HG, Altuntaş B 2017. Kırşehir Koşullarında Besi Sığırcılığı Yapan Tarım İşletmelerinin Sorunları ve Çözüm Önerilerine Yönelik Tarımsal Politika Arayışları (Körpınar ve Taşlıtepe köyleri örneği). KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi 19(32): 55-64.
Düzgüneş O, Kesici T, Gürbüz F 1983. İstatistik Metodları I. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları: 861, Ders Kitabı: 229, Ankara.
Ertek N, Demir N, Aksoy A 2016. Sığırcılık İşletmelerinde Kooperatif Üyeliğini Etkileyen Faktörlerin Analizi: TRA Bölgesi Örneği. Alınteri Zirai Bilimler Dergisi 30(1): 38-45.
Gözener B, Sayılı M 2015. Tokat İli Turhal İlçesinde Sığır Besiciliğinde Üretim Maliyeti ve Canlı Ağırlık Artışına Etki Eden Faktörler. Journal of Agricultural Sciences 21(2): 288-299.
Han Y, Bakır G 2009. Özel Besi Sığırcılığı İşletmelerinin Yapısal Durumu ve Etkileyen Faktörler. A. Üniv. Zir. Fak. Derg 40(2): 71-78.
Köknaroğlu H, Demircan V, Yılmaz H, Dernek Z 2017. Besi Sığırcılığı Üretim Faaliyetinde Üreticilerin Eğitim Düzeylerinin Besi Performansı ve Kârlılığa Etkisi. Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 12(1): 75-84.
Öz K, Kızılaslan N 2019. Besi Sığırcılığında Tarım Kredi Kooperatiflerinin Rolü: Sinop İli Erfelek İlçesi Araştırması. Tokat Gaziosmanpaşa Bilimsel Araştırma Dergisi 8(1): 74-90.
Sever E, İğdeli A, Han V 2017. Aksaray İli Sığır İşletmelerinin Sosyo-Ekonomik Analizi. Advances in Vet. Bio Science and Techniques 2(3): 1-11.
Tüzemen N 2018. Türkiye'de Besi ve Et Üretiminde İhracat Potansiyeli. Kastamonu Üniv. Mühendislik ve Fen Bilimleri Dergisi 4(2): 5-14.
Yamane T 2006. Temel Örnekleme Yöntemleri. Literatür Yayıncılık, İstanbul, 528 sy.