SOKAKTA ÇALIŞAN VE ÇALIŞMAYAN ÇOCUKLARIN ATILGANLIK VE SALDIRGANLIK DAVRANIŞLARI AÇISINDAN KARŞILAŞTIRILMALARI

Bu araştırmanın amacı; Sokakta çalışan ve sokakta çalışmayan çocukların atılganlık ve saldırganlık davranışları açısından karşılaştırmak ve sokakta çalışan çocukların saldırganlık davranışları ile bazı sosyodemografik özellikler arasındaki ilişkileri incelemektir. Bu sebeple araştırmaya 50 sokakta çalışan, 50 sokakta çalışmayan olmak üzere toplam 100 çocuk alınmıştır. Sokakta çalışan ve sokakta çalışmayan çocukların atılganlık ve saldırganlık davranışlarının karşılaştırılması için "Atılganlık Ölçeği" ve "Saldırganlık Ölçeği" kullanılmıştır.Bulgulara göre; sokakta çalışan çocuklar, sokakta çalışmayan çocuklara göre daha saldırgan davranışlar göstermektedir. Saldırganlık yaşla birlikte artmaktadır, ailede çocuğa yöneltilen şiddet çocuğu saldırganlaştırmaktadır, Atılganlık davranışları açısından sokakta çalışan çocuklar ile sokakta çalışmayan çocuklar arasında anlamlı bir farklılık yoktur, Atılgan davranışlar yaş büyüdükçe azalmaktadır. Sonuç olarak; Sokakta çalışmak çocuğu saldırgan davranışlara itmektedir, engellenmenin bireylerde saldırgan davranışlara yol artığı kabul edilmekle birlikte, çocuğu saldırganlığa iten yegane sebep engellenme olarak düşünülürse bu çocukları topluma kazandırmada sağlklı sonuçlara ulaşılamaz. Çocuğun içinde bulunduğu sosyo-demografik etkenlerde çocuğun saldırgan davranışlar göstermesinde etkilidir. Eğitim, sunduğu imkanlar çerçevesinde saldırgan davranışları önlemekle birlikte çocuklara atılgan davranışlar da kazandırmamaktadır.

The aim of this research is to compare children who work in the streets and who do not, in terms of assertiveness and aggressiveness and investigate the relationship betvveen aggressive behaviors and some socio-demographic characteristics of children vvorking in the streets. The research is carried out with 100 participants consisting of 50 children who work in the streets and 50 children who do not. İn order to compare the aggressive and assertive behaviors of the two groups, "Assertiveness Scale" and "Aggressiveness Scale" are used. The results reveal that children vvorking in the streets show more aggressive behaviors than the non-working group of children. Aggressiveness increases with age, violence tovvards the children in the family causes more aggressiveness in the children. There is no significant difference found betvveen the two groups in terms of assertive behaviors. Assertive behaviors decrease with increasing age. İt can be concluded that vvorking in the street causes the child to behave aggressively. Even though it is accepted that being blocked causes aggressive behaviors in individuals, these children cannot be vvon back to the society successfully if being blocked is perceived as the only reason for their aggressiveness. The socio-demographic factors the child lives in are also effective on the child for shovving aggressive behaviors. Although education prevents aggressive behaviors to some extent, it does not promote assertive behaviors

___

  • Alberti, Robert ve Emmons, Michael.(1992). "Atılganlık Haklarınızı Kullanın" Çev. Serap Kaplan. Hekimler Birliği Yayınları, Ankara.
  • Atauz S (1999). Sokak Çocukları. Bölgesel Kalkınma Sürecinde Sosyal Hizmet. Sosyal Hizmet Sempozyumu.Afşaroğlu Matbaası, Ankara.
  • Balcı A (2001). "Etkili Okul Ve Okul Geliştirme". Pegem Yayınları, Ankara.
  • Başar F (1996). 'Üvey Ebeveyne Sahip Olan ve Olmayan 10-11 Yaş Grubundaki Çocukların Saldırganlık Eğilimleri ve Kendilerini Algılama Biçimlerinin İncelenmesi'.Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü,Ankara.
  • Cüceloğlu D (1991). 'İnsan ve Davranışı'. Remzi Kitapevi, İstanbul.
  • Çağlar D (1981). 'Uyumsuz Çocuklar ve Eğitimi' İkinci Basım, A.Ü. Eğitim Fak.Yayınları,, 103. A.Ü. Basımevi, Ankara,
  • De Rosier Et A (1994).'Grup Social Content and Children's Agressive Behavior', Child Development, 65.