İntihar Girişimi Olan Çocuklarda Yaşam Olayları

Çocuk intiharlarına ilişkin araştırmalar oldukça azdır. Bunun en önemli nedeni çocuklarda intihar oranının düşük olmasıdır. Çocuk intihar kararım verme ve uygulamayı gelişmemiş yapısı nedeniyle yapamaz. Aile de çocuk söz konusu olduğunda oldukça duyarlıdır. Bu çalışmada Mayıs 1981- Mayıs 1991 içeren on yıllık sûre içinde A.Û.T.F Çocuk Psikiyatrisi Bilim Dalma getirilen 7582 çocuktan intihar girişimi olan 30 çocuk alınmıştır. Araştırmada çocukların yaş, cinsiyet doğum sırası, intihar girişiminin şekil ve intihar ortaya çıkaran yaşam olayı açısından karşüaştırılmıştvr.

There are relattvelyfeıv studies in thefield of child suicide. One ofthe mafrı reasons ofthis could be the low rate of suicide. The immature nature ofthe child Is inadequate to make and carry out the decision to suicide. At the same ttmefamüies are more perceptive as far as chüdren are concemed. Studies concemtng children's suicide focus primarûy on successful suicide cases. This study includes a population of 30 chüdren among 7582 chüdren who have been admitted to Child Psychiatry Department of Ankara Universüy Medical School between May 1981 to May 1991. Data has been assessed according to sex, age groups, btrth ordsr, means of suicide andprecipüating life events have also been studied and results were discussed.

PDF

___

Broksharik, D*f. (1985) Suicide and parasuicide in chOdhood and early adolescence. Brülsh Journal ofPsychiatnj. 146, 45 9-463.
Eksi, A. (1988) Çocuk ve adolesan intiharları, XXW Ulusal Psikiyatri ve Nörolojik Bilimler Kongresi GATA. 19-23 Eylül.
Fidaner. C.t Fidaner, H. (1991)Türkiye'de çocuk intiharları epidemiyolojisi. XXVII Ulusal Psikiyatrik BÜtmler Kongresi. 6-9 Kasım . Fidaner, H.: Fidaner, C. Türkiye'de adolesan intiharları epidemiyolojisi. XXVII Ulusal Psikiyatrik Bümler Kongresi 6-9 Kasım 1991. Fidanerjî.; Fidaner, C. (1991) Dünyada çocuk ve adolesanlarda intihar epidemiyolojlsL Türk Psikiyatri Dergisi, 2 (S), 211-215.
Guclu, F. 1987 1980 sonrası toplumsal değişimin çocuk intiharlarına yansıması, öğretmen Dünyası, 8, 25-26,.
Hauoton, K; Catalan, J. (1990) Attempted Suicide. Oxford Un. Press: Oxfora\ MacLean, G. (1990) Suicide in chüdren and adolescents. London: Hogreue and Huber Puhlishers: London.
Maner. F. et al. (1989) Çocuk ve ergende intihar. Dusunen Adam, 3(1), 17-19,
Monens, F.O. et al. (1988) Epidemiokgic aspects of suicide among the young in selected European countries. J. Epidemiol. Community Health, 42, 279-285.
Myers, K. M. et. al (1985) Suicldal behaviorby höspüalüsed preadolescent chüdren on a psychiatric unit. J. Am. Acad ofChild Psychiatry. 24,4:474-480.
Shaffer, D. (1974) Suicide in chOdhood and adolescence. J. of Child Psychology and Psychiatry. 15, 275-291.
Sonuuar, B.; Yörükoğlu, A. (1971) Çocukluk ve delikanlütk çağmda intihar girişimleri. Hacettepe Tıp-Cerrahi Bülteni, COt 4 Sayı 2, 136-150.
Sonuvar, B.; Oktem. F. (1986) Çocuk ve gençlerde intihar girişimi. Toplum ve Hekim, Mart, 16-2

ISSN: 1300-980X
Başlangıç: 1992
Yayıncı: Ankara Üniversitesi

Arşiv