Ahmet ÇELER, İsmail Hamdi KARA, Davut BALTACI, Hesna ÇELER

Tıp Fakültesi'ndeki Araştırma Görevlilerinde Depresyon Düzeyinin İş Doyumu ile İlişkisinin İncelenmesi

Amaç: Bu çalışmada, Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesindeki araştırma görevlilerinde, iş doyumu düzeyi ile depresyon derecesi, kişisel ve çevresel faktörler arasındaki ilişkilerin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Bu tanımlayıcı ve kesitsel çalışmaya, 70i (%60) erkek, 47si (%40) kadın 26-34 yaş aralığında 117 araştırma görevlisi katıldı. Yüz yüze görüşme yöntemiyle yapılan yarı yapılandırılmış anket formunda açık uçlu sorular ile iki veya daha fazla seçenekli sorular yer almaktaydı. Anket formu demografik özellikler, antidepresan ilaç kullanımı, kronik hastalık durumu, çalışma koşulları, alışkanlıklar ve boş zaman uğraşısı ile ilgili sorular içermekteydi. Araştırmada yarı yapılandırılmış anket formuna Beck Depresyon Envanteri, Minnesota İş Doyum Ölçeği de eklenmiştir. Bulgular: Çalışmamızda Uzmanlık eğitiminin zorluğu, insan fizyolojisini zorlayan iş yükü, yoğun çalışma temposu, hekim kimliğine saygının önceki dönemlere nazaran azalması ve tabiî ki ücretteki yetersizlik gibi nedenlerle asistan hekimlerin çoğu (n=74 kişi; %63,2) imkânı olduğu takdirde farklı bir fakülte (farklı bir meslek dalı) tercihi yapabileceklerini belirtmiştir. Çalışma ortamındaki fiziki yetersizlikler, yardımcı personel azlığı, nöbet sayılarının fazlalığı, nöbette kalan asistan sayısında yetersizlik ve en önemlisi nöbet sonrası izinden mahrumiyet asistanların genel, iç ve dışsal iş doyumlarında azalmaya neden olmaktadır. Sonuç: Araştırma görevlilerinin imkânı olduğu takdirde mevcut bölümünden daha az iş yükünün ve risk faktörünün olduğu alanları tercih etme düşüncesinde olduğu belirlenmiştir. Farklı uzmanlık dallarındaki hekimlerin içsel, dışsal ve genel iş doyum puan ortalamaları arasında anlamlı bir fark bulunamamıştır.

Investigation of the Relationship of Job Satisfaction and Depression Level among Medical Faculty Research Assistants

Aim: The purpose of this study was to examine the relationships between job satisfaction level and depression degree, personal and environmental factors among assistants of Düzce University Medical Faculty. Methods: 117 physicians including 70 males (%60) and 47 females (%40), participated in this descriptive and cross-sectional survey. A questionnaire was applied by face-to-face interview, which consisted of open-ended questions and questions with two or multiple-choices. Questions were asked about demographic attributes, usage of anti-depressant medications, having chronic illnesses, working conditions, habits, and spare time activities. Beck Depression Scale and Minnesota Job Satisfaction Scale were added to the semi-structured questionnaire form. Results: Most of the assistant doctors joined this research (n=74; 63.2%) implied that if they had a chance, they would prefer another faculty because of difficulty of doctorate education, heavy job responsibilities threatening human physiology, high intensity of working tempo, decreasing respect on doctor identity, and of course low salary. Inadequacy of physical conditions in working area, scarcity of supportive staff, high numbers of night duties, inadequacy of night duty assistant doctors and the most important factor that is deprivation from allowance after night duty cause reduction of internal and external work satisfaction. Conclusion: It was pointed out that many assistants have the idea to prefer another department that has less labor and less risk factor if they had the opportunity. There was no significant diversity between internal, external and general job satisfaction scores of doctors from different specialties.

PDF

___

Ergin C. Bir iş doyumu ölçeği olarak “İş betimlemesi ölçeği”: uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikoloji Dergisi 1997;12(39):25-36.
Telman N, Ünsal P. Çalışan Memnuniyeti. İstanbul: Epsilon Yayınevi, 2004.
Baltaş A, Baltaş Z. Stres ve Başa Çıkma Yolları, İstanbul: Remzi Kitabevi, 1993.
Erdoğan İ. İşletmelerde Davranış. İstanbul; İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Yayını, 1991.
Durak Batıgün A, Şahin NH. İş Stresi ve Sağlık Psikolojisi Araştırmaları İçin İki Ölçek: A-Tipi Kişilik ve İş Doyumu. Türk Psikologlar Dergisi 2006;17(1):32-45.
Üstün A. Bilgi Hizmetlerinde Verimlilik ve Motivasyon. Türk Kütüphaneciliği 2009;23(3):602-8.
Ertekin B. Mardin’deki Sağlık Kuruluşlarında Çalışan Hemşirelerin İş Doyumu ve Depresif Duygu Durumlarının Bazı Sosyodemografik Değişkenler Açısından İncelenmesi. Dicle Üniversitesi Psikoloji Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, 2006.
Faragher EB, Cass M, Cooper CL. The relationship between job satisfaction and health: a metaanalysis. Occup Environ Med 2005; 62(2):105-12.
Becker JL, Milad MP, Klock SC. Burnout, depresssion and career satisfaction: cross-sectional study of obstetrics and gynecology residents. Am J Obstet Gynecol 2006; 195(5):1444-9.
Tan MN, Özçakar N, Kartal M. Uzmanlık Eğitiminde Mesleki Memnuniyet. Marmara Medical Journal 2012;25:20-5.
Akpınar F, Borlu A, Şarlı M ve ark. Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi’nde ihtisas yapan asistanların yaşam biçimleri ve karşılaştıkları sorunlar. TAF Prev Med Bull 2008;7:311-6.
Freeborn DK. Satisfaction, commitment and physiological well-being among HMO physicians. West J Med 2001;174(1):13-8.
Yaşan A, Eşsizoğlu A, Yalçın M, Özkan M. Bir üniversite hastanesinde çalışan araştırma görevlilerinde iş memnuniyeti, anksiyete düzeyi ve ilişkili etmenler. Dicle Univ Tip Fak Derg 2008;35:228-33.
Sevimli F, İşcan ÖF. Bireysel ve iş ortamına ait etkenler açısından iş doyumu. Ege Academic Review 2005;5:55-64.
Musal B, Elçi ÖÇ, Ergin S. Uzman hekimlerde mesleki doyum. Toplum ve Hekim 1995;10:2-7.
Demir F, Ay P, Erbaş M, Özdil M, Yaşar E. İstanbul’da Bir Eğitim Hastanesinde Çalışan Tıpta Uzmanlık Öğrencilerinde Depresyon Yaygınlığı ve İlişkili Etkenler. Türk Psikiyatri Dergisi 2007;18(1):31-7.
Akdağ R (editör). Sağlık personeli memnuniyet araştırması. Hıfzıssıhha Mektebi Müdürlüğü, Refik Saydam Hıfzıssıhha Merkezi Başkanlığı, Türkiye Cumhuriyeti Sağlık Bakanlığı. Ankara: Opus Yayıncılık, 2010;8: 43.
Erol A, Sarıçiçek A, Gülseren Ş. Bir ruh sağlığı ve hastalıkları hastanesinde çalışan hekim ve hemşirelerin klinik ortamlarını değerlendirmeleri ile iş doyumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Anadolu Psikiyatri Dergisi 2005;6(4):213-20.
Wagner-Raphael LI, Jason LA, Ferrari JR. Chronic fatigue syndrome, chronic fatigue, and psychiatric disorders: predictors of functional status in a national nursing sample. J Occup Health Psychol 1999;4(1):63-71.
Sayın S, Kara İH, Baltacı D, Yılmaz A. Tıp Fakültesinde Görev Yapan Araştırma Görevlilerinde Kronik Yorgunluk ve Depresyon Sıklığının İncelenmesi. Konuralp Tıp Dergisi 2013;5(1):11-7.
Özyurt A, Hayran O, Sur H. Predictors of burnout and job satisfaction among Turkish physicians. QJM 2006;99(3):161-9.
Rosenberg T, Pace M. Burnout among mental health professionals: special considerations for the marriage and family therapist. J Marital Fam Ther 2006;32(1):87-99.
Karaoğlu L, Şahin T, Eğri M ve ark. İnönü Üniversitesi Turgut Özal Tıp Merkezi’nde araştırma görevlisi olarak çalışan hekimlerin mesleki memnuniyet düzeyi. Toplum Hekimliği Bülteni 2006;25:7-14.
Tözün M, Çulhacı A, Ünsal A. Aile hekimliği sisteminde birinci basamak sağlık kurumlarında çalışan hekimlerin iş doyumu (Eskişehir). TAF Prev Med Bull 2008;7:377-84.
vonWebsky MW, Oberkofler CE, Rufibach K, et al. Trainee satisfaction in surgery residency programs: modern management tools ensure trainee motivation and success. Surgery 2012;152(5):794-801.
Gültekin K, Söylemez A, Dereboy F ve ark. Ege ve Adnan Menderes Tıp Fakültelerinde uzmanlık eğitimi: tıpta uzmanlık öğrencisi bakış açısı ile. ADÜ Tıp Fakültesi Dergisi 2006;7(3):17-21.
Takahash O, Ohde S, Jacobs JL, Tokuda Y, Omata F, Fukui T. Residents’ experience of scholarly activities is associated with higher satisfaction with residency training. J Gen Intern Med 2009;24(6):716–20.

ISSN: 1309-3878
Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
Başlangıç: 2009
Yayıncı: Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi Aile Hekimliği AD adına Yrd.Doç.Dr.Cemil Işık Sönmez