GirişKadına yönelik şiddet, kadınların fiziksel, zihinsel ve üreme sağlığı üzerinde ciddi olumsuz etkileri olan küresel bir halk sağlığı sorunudur. Sağlık çalışanları kadına şiddet mağdurlarına yardım etmelerinin yanı sıra kendileride şiddet ile karşılaşma açısından risk altındadır. Çalışmamızda Kadın Sağlık çalışanlarının kadına şiddet hakkında bilgi, tutum ve davranışlarını araştırmayı amaçladık. Method Şişli Hamidiye Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi çalışan sağlığı polikliniğine başvuran kadın doktor ve hemşirelere sözlü onam alındıkdan sonra tarafımızca hazırlanmıs anketleri yüzyüze sorgulama yöntemi ile uygulandı. Katılımcıların yaş, eğitim durumu, meslekteki süreleri, medeni durumları kayıt edildi. Kadına şiddet vakalarına yaklaşımdaki bilgi, tutum ve davranışları sorgulandıkdan sonra kendilerinin şiddetle karşılaşma durumu ve şiddettin tipini sorgulandı. Tüm veriler istatistik programına yüklenerek frekans, ki-kare testi ve t testi uygulandı; p≤0.05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi. Bulgular Çalışmaya alınanların 49’u (%46,2) doktor; 57’si (%53,8) hemşire idi. Tüm çalışmaya katılanların 74’i (%69,8) kendileride  şiddetmaduru olduğunu ifade etmiştir. Bunların 32’si doktor (% 43,2); 42’si hemşire (%56,8) idi. Doktor veya hemşire olma şiddete maruz kalmayı etkilemiyordu (p=0,349). Yaş ve meslekde çalışma süresi arttıkça ile şiddete maruz kalma artmaktadır(p=0,050;0,017). Kadına şiddet vakasıyla karşılaşınca ne yaparsınız ? sorusuna 54(%50,9)’u kendimi yetersiz hissettiğimden sevk ederim şeklinde cevaplamıştır. Kadına şiddet vakasından şüphelendiğinizde ne yaparsınız? sorununa 55(51,9%) ‘i arayabileceği numaralar veririm şeklinde cevaplamıştır. Kendilerinin şiddete uğradıklarını söyleyen katılımcılar ile vaka ile karşılaşma durumunda doğru yaklaşım sergileme arasındabağlantı olmadığı gözlemlendi. Sonuç Sağlık çalışanları kendileri de yüksek oranda şiddette maruz kalmalarına rağmen halen hem kendilerine hem de karşılaştıkları vakalara nasıl yaklaşacakları konusunda bilgi eksiklerinin mevcut olduğunu tespit ettik. Bu nedenle gerek üniversitelerde ders olarak gerek çalışanlar için hizmet içi eğitimler düzenlenmelidir.

AimViolence against women is a global public health problem that has serious adverse effects on women’s physical, mental, and reproductive health. Although the health workers place the most import part of helping the victim of violence; they(specially female health workers) also have risk to be a victim of violence againt women and violence against healthworkers. In our study we try to examine the knowledge of female health workers, about violence against women and examine the experiences about violence against women or on them. MethodWe form a questionare for violence against women and their experiences about violence against them or vıctıms. We applied to female health workers (doctors and nurses) in our hospital at our worker health policlinic. We were performed by doctors by face to face method to the subjects. The data were recorded to statistics program and frequency, Chi-square and t-test were used for the analysis; p≤0.05 was considered as statistically significant. Results 49(46,2%) doctor; 57(53,8%) nurse were included our study. 74(%69,8) were faced a violence against them [doctors(32; 43,2%); nurses(42;56,8%)]. Being doctor or nurse make any difference to be a victim.Violence is statisticaly associated with age and working years(p=0,050;p=0,017). We ask participants that when you meet a victim what dou you do? 54(50,9%) said that they can’t face these stuation and referee to an other Professional. When suspicion and victims deny; 55(51,9%) says that they only give some numbers to call and want help. There is no association between being a victim of violence and  knowing what to do to help victim. Conclusion Although health workers themselves are exposed to high-level violence, we have found that there is still a lack of information on how to approach them and the case they are facing. For this reason, in-service trainings and lessons in university  should be organized .