Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde Çocuk Gastroenteritlerinde Rotavirus Sıklığı

Amaç: Akut gastroenteritler çocuklarda morbidite ve mortalitenin önemli nedenlerindendir. Rotavirüs gastroenteritleri tüm dünyada çocukluk döneminde görülen gastroenteritlerin etyolojisinde yer alan viral etkenler arasında önemli bir yere sahiptir. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma ile hastanemize akut gastroenterit ile başvuran çocuk hastalarda rotavirüs sıklığının araştırılması amaçlanmıştır. Bulgular: Dışkı örneklerinin 532’sinde (%9,2) rotavirüs antijenleri belirlenmiştir. Viral antijen pozitif olgular en sık 13-24 aylık yaş grubunda ve zaman olarak Ekim ayı ile sonbahar mevsimde görülmüştür. Sonuç: Mortalite ve morbiditeye neden olan gastroenteritler içinde rotavirus insidansı önemli bir yere sahiptir. İlimizde %9,2 oranında görülmektedir. İki yaş altı çocuklarda ve özellikle 13-24 aylık bebeklerde en yaygın gastroenterit etkeni olan rotavirüs özellikle sonbahar ve kış mevsimlerinde rutin olarak araştırılmalıdır.

Prevalence of Gastroenteritis Caused by Rotavirus in the Children of Southeastern Anatolia

Objective: Acute gastroenteritis is an important cause for morbidity and mortality inthe children. Rotavirus is an important viral agent in the etiology of childhoodgastroenteritis globally. Rotavirus may vary depending on the climate andgeographical territory. The aim of the present study was to search for the prevalenceof rotavirus in pediatric patients who have referred due to acute gastroenteritis inSanlıurfa province of South-Eastern Anatolia.Methods: Stool sample records of 5,777 cases who have referred to Harran UniversityHospital because of gastroenteritis between March 2016 and March 2018 wereevaluated according to the age, season and month.Results: Rotavirus antigens were detected in 532 (9.2%) stool samples. The caseswith positive viral antigen were most common in 13 to 24-month age group by 36.8%.The most common period was fall with a rate of 35.3%, and the most common monthwas October by 15.6%.Conclusions: Rotavirus gastroenteritis is observed with a prevalence rate of 9.2% inSanliurfa province of South-eastern Anatolia. Rotavirus, the most common agent forgastroenteritis in pediatric patients below 2 years of age, between 13 and 24 months inparticular, should be searched during October in fall season.

PDF

___

1. Kurugöl Z, Salman N. Rotavirüs infeksiyonları ve aşıları, ANKEM Derg. 2008;22(3):160-70.
2. Bozdayı G, Doğan B, Dalgıç B, Bostancı İ, Sarı S, Battaloğlu NO, et al. Diversity of human rotavirüs G9 among children in Turkey, J Med Virol. 2008;80(4):733-40.
3. Oğuz S, Kurt F, Tekin D, Kocabaş BA, İnce E, Suskan E. Çocuk Acil Servisinde Rotavirus Gastroenteritlerinin Yükü J. Pediatr Inf. 2014;8:99-04.
4. Cook SM, Glass RI, Le Baron CW, Ho MS. Global seasonality of rotavirus infections, Bull World Health Organ. 1990;68(2):171-77.
5. Özdemir M, Demircili ME, Feyzioğlu B, Yavru S, Baysal B. İshalli Hastalarda Akut Viral Gastroenterit Etkenlerinin Araştırılması. Selçuk Tıp Derg. 2013; 29:127-30.
6. Parashar UD, Hummelman EG, Bresee JS, Miller MA, Glass RI. Global illness and deaths caused by rotavirus disease in children. Emerg Infect Dis. 2003;9(5):565-72.
7. Koneman EW, Allen WMJ, Schreckenberger PC (eds). Diagnostic Microbiology, 6th ed. JB Lippincott Co, Philadelphia; Press: 2006
8. Lepage P. Rotavirus. Evidence for vaccination. Pediatr İnfect Dis. J 2008; 27(1):1-2.
9. Global networks for surveillance of rotavirus gastroenteritis, 2001-2008. Wkly Epidemiol Rec. 2008;83(47):421-25.
10. American Academy of Pediatrics: Summaries of infectious diseases. Rotavirus infections, “Pickering, LK (ed): Red Book: 2003 Report of the Committee on Infectious Diseases. 26th edition. Elk Grove Village, IL: American Academy of Pediatrics; Press: 2003.
11. Gül M, Garipardıç M, Çıragil P, Aral M, Karabiber H, Güler. 0-5 Yaş Arası Gastroenteritli Çocuklarda Rotavirüs ve Adenovirüs Tip 40/41 Araştırılması. ANKEM Derg. 2005; 19:64-7.
12. Boyce TG. Viral gastroenteritis. In: Beers MH, Berkow R (eds). The Merck Manual of Diagnosis and Therapy (çeviri). 17th edition. Istanbul: Nobel Tıp Kitabevleri; Press: 2002.
13. Dennehy PH. Acute diarrheal disease in children. Epidemiology, Prevention, and Treatment. Infect Dis Clin North Am. 2005; 19:585-02.
14. Tekin A. The frequency of rotavirus and enteric adenovirus in children with acute gastroenteritis in Mardin. J Clin Exp Invest. 2010; 1:41-5.
15. World Health Organization (WHO). Global Rotavirus Information and Surveillance Bulletin, WHO Press, Geneva Vol:3. 2011
16. Hoshino T, Hosokawa N, Yanai M. A study of serum mitochondrial enzymes in rotavirus and adenovirus gastroenteritis in pediatric patients. Rinsho Byori. 2001; 49:1157-61.
17. Johansen K, Bennet R, Bondesson K, Eriksson M, Hedlund KO, Verdier Klingenberg KD et al: Incidence and estimates of the disease burden of rotavirus in Sweden. Acta Pediatr. 1999; 88:20-3.
18. Kurugöl Z, Geylani S, Karaca Y, Umay F, Erensoy S, Vardar F, et al: Rotavirus gastroenteritis among children under five years of age in Izmir, Turkey. The Turkish Journal of Pediatrics. 2003; 45:290-94.
19. Çam H, Gümüş A. Akut gastroenteritli olgularda rotavirus sıklığının değerlendirilmesi. Hipokrat Pediatri Derg. 2003; 3:127-30.
20. Aşçı Z, Seyrek A, Kizirgil A. 0-6 yaş grubu çocuk ishallerinde rotavirus sıklığının Elisa ve lateks aglutinasyon yöntemleriyle araştırılması. Infeksiyon Derg. 1996; 10:263-65.
21. Ramsay M, Brown D. Epidemiology of group a rotaviruses, “Gray J, Desselberger U (eds). Rotaviruses: Methods and Protocols” Humana Press Inc., Totowa, NJ; 2000.
22. Begue RE, Gastanaduy AS. Acute gastroenteritis virüses, “Armstrong D, Cohen J (eds). Infectious Diseases” Mosby Harcourt Publishers, Barcelona; Press: 1999.
23. Bulut Y, İşeri L, Ağel E, Durmaz B. Akut gastroenterit ön tanılı çocuklarda rotavirüs pozitifliği. İnönü Üniv Tıp Bült. 2003; 10:143-45.
24. Akıncı N, Erener Ercan T, Yalman N, Eren A, Severge B, Ercan G. Akut Gastroenteritli Çocuklarda Adenovirüs ve Rotavirüs. Çocuk Enf Derg. 2007; 1:98-01.
25. Carneiro NB, Diniz-Santos DR, Fagundes SQ, Neves LL, Rodrigo MB. Clinical and epidemiological aspects of children hospitalized with severe rotavirus-associated gastroenteritis in Salvador, BA, Brazil. Brazilian J Infect Dis. 2005; 9:525-28.
26. Berk E, Kayman T. Akut gastroenteritli çocuk hastalarda rotavirüs sıklığı, ANKEM Derg 2011;25:103-06.
27. İlktaç M, Şahin A, Nazik H, Öngen B. Akut gastroenteritli çocuklarda rota virüs sıklığının araştırılması ve rotavirüs sezonunun takibi ANKEM Derg. 2012; 26:25-9.
28. Hacımustafaoğlu M, Celebi S, Agin M, Özkaya G. Rotavirus epidemiology of children in Bursa, Turkey; a multi-centered hospital-based descriptive study. Turk J Pediatr. 2011; 53:604-13.
29. Öztürk R. Reovirüs ailesi ve diğer gastroenterit virüsları, “Topçu WA, Söyletir G, Doğanay M (eds). İnfeksiyon Hastalıkları ve Mikrobiyolojisi, 2.baskı” Nobel Tıp Kitabevi, İstanbul; 2002.
30. Bayraktar B, Toksoy B, Bulut E. Akut gastroenteritli çocuklarda rotavirüs ve adenovirüs saptanması, Klimik Derg. 2010;23(1):15-7.
31. İnci A, Kurtoğlu MG, Baysal B. Bir eğitim araştırma hastanesinde rotavirüs gastroenteriti prevalansının araştırılması, İnfeksiyon Derg. 2009;23(2):79-82.
32. Yasa O, Ergüven M, Atakan SK, Çetiner N, Mısırlı T, Akkoç A. Yatarak izlenen rotavirüs vakalarimizin epidemiyolojik özellikleri ve nozokomiyal infeksiyon. Çocuk Derg. 2009;9: 127-30.
33. Ceyhan M: Viral gastroenteritler, Katkı Pediatri Derg. 2000; 21:34-64.
34. Kazanasmaz H, Sherrmatov K. Can inappropriate use of antibiotic prolong the length of hospital stay in acute gastroenteritis?. Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi (Journal of Harran University Medical Faculty) 2018;15(2):85-91.

ISSN: 1309-3878
Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
Başlangıç: 2009
Yayıncı: Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi Aile Hekimliği AD adına Yrd.Doç.Dr.Cemil Işık Sönmez