Bir Üniversite Hastanesi Çocuk Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Birimi'ne Başvuran Hastaların Sağlık Kurulu Raporlarının Değerlendirilmesi

Amaç: Bu çalışmanın amacı bir üniversite hastanesinin çocuk ergen ruh sağlığı polikliniğinde değerlendirilerek sağlık kuruluna yönlendirilen çocuk ve ergen hastaların sosyodemografik ve klinik özelliklerini belirleyerek çocuk ruh sağlığı alanındaki engellilik ve engelli hakları konusunda yapılan önceki çalışmalara katkı sağlamaktır. Metot: 2016-2017 tarihleri arasında Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Çocuk Ergen Ruh Sağlığı Hastalıkları Polikliniği'nde değerlendirilen ve Özürlü Sağlık Kurulu'na yönlendirilen 352 çocuk ve ergen alınmıştır. Sosyodemografik ve klinik verileri dosya bilgileri üzerinden geriye dönük olarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Hastaların %58'si (n=204) erkek %42'si (n=148) kız cinsiyettedir. Hasta grubunun yaş ortalaması 7,63±4,45 olarak saptanmıştır. Başvuru sebepleri arasında ilk sırada gelişimsel becerilerdeki gecikme ve/veya akademik becerilerdeki geriliğe bağlı olarak özel eğitim ihtiyacı (%74,7 n=263) gelmekte olup bunu bakım ücreti talebi ve özür oranının belirlenmesine yönelik durum bildirir rapor izlemiştir (%25,3 n=89). Hastalarla yapılan klinik görüşme ve değerlendirmelere göre aldıkları psikiyatrik tanılar içinde zekâ geriliği (%36,1 n=127), özgül öğrenme güçlüğü (%20,2 n=71) ve otizm spektrum bozukluğunun (%11,1 n=39) en sık psikiyatrik tanılar olduğu belirlenmiştir Sonuç: Çocukluk çağında zihinsel engellilik, otizm, öğrenme güçlüğü gibi durumların çok erken tespit edilebilmesi ve yapılacak erken eğitsel müdahaleler çocuklardaki engellilik oranını azaltabileceği gibi gerek akademik gerekse sosyal alanda yaşanabilecek işlev kayıplarını büyük oranda telafi edilebilmektedir.

Evaluation of Health Committee Reports of Patients Admitted to the University of Child and Adolescent Department

Aim: In this study, we aimed to investigate sociodemographic and clinical characteristics of children and adolescents applied to a university of child and adolescent psychiatry unit and referred to the Disability Health Committee. This study results were also aimed to contribute to the previous studies about child and adolescent psychiatry disabilities. Methods: 352 children and adolescents applied to Düzce University Department of Child and Adolescent Psychiatry and referred to University Disability Health Committee between December 2016-2017 were analyzed retrospectively. Results: 58% (n=204) of patient group were female and 42% (n=148) were male. The mean age was 7.63±4.45. 38.1 % (134) of the cases were in the range of 0-6 years of age, 46 % (162) of the cases were in the range of 7-12 years of age and 15.6 % (55) of the cases were in the range of 13-28 years of age. The most common reasons for admission were special educational needs due to developmental delays and academic problems. (%74,7 n=263) and health status report for homecare-payment and salary (%25,3 n=89). The most common clinical diagnoses were mental retardation and developmental delay (%36,1 n=127), learning disorder (%20,2 n=71) and pervasive developmental disorders (%11,1 n=39) respectively. Conclusion: In pediatric population early diagnoses of developmental delays, autism spectrum disorders and learning disorders and developing medical and educational strategies would help to reduce disability ratios and also enhance academic and social functionality of children.

PDF

___

1. World Health Organization (WHO). International classification of functioning and disability and health (ICF). Switzerland, WHO, Geneva, 2001.
2. Özürlülük Ölçütü, Sınıflandırması ve Özürlülere Verilecek Sağlık Kurulu Raporları Hakkında Yönetmelik. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı. 28173 Sayılı, 14 Ocak 2012 Tarihli Resmî Gazete, 2012, Ankara
3. United Nations Statistics Division [UNSD]. The collection and dissemination of statistics on disability at the United Nations Statistics Division: Proposals for the future. New York: United Nations, 2003.
4. Eide AH, Loeb ME. Data And Statistics on Disability in Developing Countries. Disability Knowledge and Research Programme Executive Summary, 2005.
5. Devlet İstatistik Enstitüsü/Özürlüler İdaresi Başkanlığı. Türkiye Özürlüler Araştırması 2002 (İkinci baskı). Ankara: Devlet İstatistik Enstitüsü Matbaası, 2009.
6. Türkiye İstatistik Kurumu. Türkiye Sağlık Araştırması Mikro Veri Seti 2012. Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu Matbaası, 2013.
7. Benli AR, Yazıcı ŞD, Yazıcı O, ve ark. Sağlık Kuruluna Başvuru Nedenlerinin Değerlendirilmesi. Konuralp Tıp Dergisi 2016;8(3) 167-172.
8. Özbaran B, Köse S. Sağlık kurulu raporları; 6 yıllık Ege Üniversitesi deneyimi. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi 2011;18(1):67-72.
9. Savaşır I, Şahin N. Wechsler çocuklar için zekâ ölçeği (WISC-R). Ankara Türk Psikologlar Derneği, 1995.
10. Denver, Anlar B, Yalaz K. Denver II gelişimsel tarama testi, Türk çocuklarına uyarlanması ve standardizasyonu Hacettepe Çocuk Nörolojisi Gelişimsel Tıp Araştırmaları Grubu, Ankara 1995: 1- 43.
11. American Psychiatric Association, 2013. Diagnostic and statistical manual of mental disorders, fifth edition. Arlington, VA: American Psychiatric Association.
12. Şahin N, Altun H, Kara B. Özürlü çocuk sağlık kurulu raporlarının değerlendirilmesi. Kocatepe Tıp Dergisi 2014; 15:48-53.
13. Başgül ŞS, Saltık S. Göztepe Eğitim ve Araştırma Hastanesi Özürlü Çocuk Heyeti'nin 2010 Yılı Verileri. Göztepe Tıp Dergisi 2012; 27:45-9.
14. Devlet İstatistik Enstitüsü. Türkiye Özürlüler Araştırması 2002. Devlet İstatistik Enstitüsü Matbaası, Ankara, 2004.
15. Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK). Özürlülerin sorun ve beklentileri araştırması, 2010. Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu Matbaası, 2011.
16. Gümüş YY, Yürümez E. Assessment of the applications to Kocaeli Derince Research and Education Hospital in 2012 and 2013 to obtain disabled children's health board report. Journal of Experimental and Clinical Medicine 2014; 31:231-235.
17. Özşenol F, Işıkhan V, Ünay B, ve ark. Engelli çocuğa sahip ailelerin aile işlevlerinin değerlendirilmesi. Gülhane Tıp Dergisi 2003; 45:156-64.
18. Bahar A, Bahar G, Savaş HA, ve ark. Engelli çocukların annelerinin depresyon ve anksiyete düzeyleri ile stresle başa çıkma tarzlarının belirlenmesi. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi 2009; 4:97-112.

ISSN: 1309-3878
Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
Başlangıç: 2009
Yayıncı: Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi Aile Hekimliği AD adına Yrd.Doç.Dr.Cemil Işık Sönmez