Didem KAFADAR, Ayşe Didem ESEN, SEÇİL ARICA

Aile Hekimlerinin Sürekli Tıp Eğitimi ve Günlük Klinik Uygulamalara Etkisine İlişkin Deneyimlerinin ve Algılarının Değerlendirilmesi

Amaç: Sürekli tıp eğitimi etkinlikleri(STE) ile etkin bir sağlık hizmeti sunmak için gerekli bilgi ve becerilerin geliştirilmesi, arttırılması ile güncel tıbbi yaklaşımların kazandırılması amaçlanmaktadır. Bu çalışmada, STE etkinliklerine katılımları ile aile hekimlerinin STE etkinliklerinin rutin klinik uygulamalara etkileri ile ilgili algılarını değerlendirdik.Gereç ve Yöntem: Çalışmada katılımcıların sosyodemografik özellikleri, STE ile ilgili profesyonel deneyimlerine yönelik sorulardan oluşturulan anket formu, ardışık altı ayda gerçekleşen Aile Hekimliği ile ilgili üç STE etkinliğine katılım sağlayan aile hekimlerine uygulanmıştır. STE aktivitelerinin günlük klinik pratiğe etkisi ile ilgili algılarının değerlendirildiği bir indeks oluşturulmuş ve ≥ 20 puan “pozitif indeks skoru” olarak kabul edilmiştir.Bulgular: Çalışmaya 112 asistan, 106 uzman ve aile hekimi olarak çalışan 29 pratisyen hekimden oluşan toplam 247 aile hekimi katılım sağladı. Bilimsel etkinliklere katılmayı güçleştiren engeller en sık ekonomik sebepler ve zaman kısıtlılığı olarak belirtildi. Asistanlar STE nin yeni ilaçların tanınmasında daha yararlı olduğunu belirtti(p=0.006). Pratisyen hekimler, STE nin erken tanı ve tedavide daha etkili olduğunu bildirdi (p=0.001). Kronik hastalık takibi üzerine STE etkileri konusundaki tüm grupların bildirimleri arasında fark bulunmadı(p=0.078). STE etkinliklerinin günlük klinik pratiğe etkisine ilişkin olumlu algıyı gösteren ≥20 puanı olan %71 katılımcı bulunmaktaydı.Sonuç: Çalışmamıza katılan hekimler, bilimsel etkinlik ve toplantıların günlük klinik uygulamaları geliştirdiğini düşünmektedir. Zaman kısıtlılığı ve ekonomik nedenler en sık STE ye katılımın önündeki engeller arasında belirtilmiştir. “STE etkinliklerinin günlük klinik pratik üzerine algılanan etkisi indeksi” farklı katılımcı gruplarında ve değişken temalı toplantılarda değerlendirme için kullanılabilir

Anahtar Kelimeler:

Sürekli Tıp Eğitimi, Anket, Aile Hekimliği

Evaluation of Experiences and Perceptions of Family Physicians on Continuing Medical Education and the Effect on Daily Clinical Practice

Introduction: To increase, develop or maintain the knowledge and skills; to update the medical approaches necessary for providing an effective healthcare service are aimed through continuing medical education(CME) activities.In this study,we evaluated the factors influencing attendance to CME activities along with the experiences in CME and perceptions of family physicians about the effect of CME on their routine clinical practice. Methods:A questionnaire developed by the researchers was implemented to family physicians during 3 Family Medicine CME activities held in consecutive 6 months.The questionnaire composed of multiple-choice,open-ended,Likert-type questions about sociodemographic characteristics, professional experience concerning CME. An index about perceptions of participants about the effect of CME activities on their daily clinical practice was developed and a score ≥ 20 points was considered as “positive index score”. Results: A total of 247 family physicians, consisting of 112 family medicine residents, 106 specialists and 29 general practitioners,participated in the study.The most frequently mentioned barriers to participate in CME activities were economic reasons and time constraints.Residents stated that CME was useful in the recognition of new medications (p=0.006).General practitioners reported that CME had more impact in early diagnosis and treatment(p=0.0001). There was no difference between the reports of all groups on effects of CME on chronic disease follow-up(p=0.078).Participants who had scores ≥20,which revealed a positive perception on the impact of CME activities on their daily clinical practice were 71%. Conclusions: Our study participant pyhsicians think that scientific activities and meetings improve their daily clinical practice. Time constraint and economic reasons were reported highly as barriers for attendance to CME. “Perceived impact of CME activities on daily clinical practice index” may be used for evaluation in different groups of participants and meetings with variable themes.

Keywords:

Continuing Medical Education, Questionnaires, Family physician,

PDF

___

1.Heyrman, J. ed. , EURACT Educational Agenda, European Academy of Teachers in General Practice EURACT, Leuven 2005.
2.Güldal D,Günvar T,Mevsim V,Kuruoğlu E,Yıldırım E.Aile hekimliği çekirdek yeterlilikleri hastaların beklentileri ile uyuşmakta mıdır?Türk Aile Hek Derg 2012;16(3):107-112, doi:10.2399/tahd.12.107
3.Smith F, Singleton A, Hilton S. General practitioners’ continuing education: a review of policies, strategies and effectiveness,and their implications for the future. British Journal of General Practice, October 1998
4.Hayes TM.Continuing medical education: A personal view. BMJ 1995; 310: 994-996.
5.Saha A,Poddar E,Mankad M.Effectiveness of different methods of health education: a comparative assessment in a scientific conference.BMC Public Health. 2005;5:88. Published 2005 Aug 22. doi:10.1186/1471-2458-5-88
6.Reed VA, Schifferdecker KE, Turco MG.Motivating learning and assessing outcomes in continuing medical education using a personal learning plan. J Contin Educ Health Prof. 2012 Fall;32(4):287-94. doi: 10.1002/chp.21158.
7.Kumar P, Larrison C, Rodrigues SB, McKeithen T. Assessment of general practitioners' needs and barriers in primary health care delivery in Asia Pacific region. J Family Med Prim Care. 2019 Mar;8(3):1106-1111. doi: 10.4103/jfmpc.jfmpc_46_19.
8.Shah MD, Goyal V, Singh V, Lele J. J Eur CME. 2017 Jun 19;6(1):1332940. doi: 10.1080/21614083.2017.1332940. eCollection 2017. Preferences and attitudes of physicians in India towards continuing medical education.
9.Gikas A, Triantafillidis JK. The role of primary care physicians in early diagnosis and treatment of chronic gastrointestinal diseases. Int J Gen Med. 2014;7:159–173. Published 2014 Mar 13. doi:10.2147/IJGM.S58888
10.Cantillon P, Jones R.Does continuing medical education in general practice make a difference? BMJ 1999;318:1276–9
11.Forsetlund L,Bjørndal A,Rashidian A,Jamtvedt G, O’Brien MA,Wolf F, Davis D, Odgaard-Jensen J, Oxman AD.Continuing education meetings and workshops: effects on professional practice and health care outcomes. Cochrane Database of Systematic Reviews 2009, Issue 2. Art. No.: CD003030. doi : 10.1002/14651858.CD003030.pub2.
12.Davis DA,O’Brien MA,Thomson MA,Freemantle N, Wolf F, Mazmanian P, Taylor-Vaisey A.1999:Impact of formal CME. Do conferences, Workshops, rounds and other traditional continuing education activities change physician behavior or health care outcomes? Journal of the Medical Association,282, 867-873.
13.Armstrong D, Reyburn H, Jones RA. study of general practitioners reasons for changing their prescribing behaviour. BMJ 1996; 312: 949-952.
14.Pendleton D.Professional development in general practice: problems, puzzles and paradigms. Br J Gen Pract 1995; 45: 377-381.
15.Das S, Shah M, Mane A, Goyal V, Singh V, Lele J. Accreditation in India: Pathways and Mechanisms. J Eur CME. 2018 Apr 4;7(1):1454251. doi: 10.1080/21614083.2018.1454251. eCollection 2018.
16.Williams BW, Kessler HA, Williams MV. Relationship among practice change, motivation, and self-efficacy. J Contin Educ Health Prof. 2014 Spring;34 Suppl 1:S5-10. doi: 10.1002/chp.21235.

ISSN: 1309-3878
Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
Başlangıç: 2009
Yayıncı: Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi Aile Hekimliği AD adına Yrd.Doç.Dr.Cemil Işık Sönmez