Saurabh RamBihariLal Shrivastava, Prateek Saurabh Shrivastava

SPONTAN DÜŞÜKLERİN VE ÖLÜ DOĞUMLARIN KADINLAR ÜZERİNDEKİ ETKİSİ: SAĞLIK SEKTÖRÜNÜN ROLÜ

Spontan düşükler ve ölü doğumlar, gebelik dönemi bebek ölümlerinin en yaygın nedenlerindendir. Toplumsal açıdan bakıldığında, gebeliğin düşük veya ölü doğum yoluyla sona ermesi bir tabu olarak kabul edilmekte ve genellikle damgalanma ve utanç ile ilişkilendirilmektedir. Sorunun büyüklüğü ve gebe kadınların yaşam kalitesi üzerindeki etkileri göz önünde bulundurularak, mevcut doğum öncesi bakım ve hizmetlere erişimin artırılmasını, ebe yoluyla bakımın sürekliliğini sağlamayı ve doğumu kapsamına alacak şekilde toplumun sağlık düzeyinin yükselmesini içeren bir dizi uygulama önerilmiştir. Sonuç olarak, düşükler ve ölü doğumlar büyük ölçüde önlenebilir niteliktedir. Günümüzde hamile kadınlara sosyokültürel bileşenleri olan, saygılı ve onurlu doğum öncesi bakım hizmeti sunulması ile birlikte düşükler ve ölü doğumlar sosyal bir damgalama olarak kadın sağlığına etkili bir faktör olarak var olmayacaktır.

IMPACT OF MISCARRIAGES AND STILLBIRTHS ON THE WOMEN: ROLE OF THE HEALTH SECTOR

Miscarriage (spontaneous abortion) and stillbirths have been regarded as one of the most common reasons for losing a baby during the period ofpregnancy. From the societal perspective, losing a baby in pregnancy either through miscarriage or stillbirth has been acknowledged as a taboo andusually associated with stigma and shame. Acknowledging the magnitude of the problem and the impact on the quality of life of the pregnant women,a number of interventions have been recommended comprising of enhancing access to the available care and services, ensuring continuity of carethrough midwives and exploring the scope of delivery of community care as well. In conclusion, miscarriages and stillbirths are preventable to asignificant extent and the need of the hour is to offer socio-culturally relevant, respectful and dignified care of the pregnant women, regardless of thesettings to ensure that it no more continues to remain a social stigma.

PDF

___

1. Purdie D. Why we need to talk about losing a baby. WHO. 2019. https://www.who.int/maternal-health/why-we-need-to-talkabout-losing-a-baby. Accessed June 4, 2019.
2. World Health Organization. Neonatal and Perinatal Mortality - Country, Regional and Global Estimates. Geneva, CH: WHO press; 2006; p. 1-20.
3. Park K. Preventive medicine in obstetrics, paediatrics and geriatrics. In: Park K, editor. Text Book of Preventive and Social Medicine. 25th ed. Jabalpur: Banarsidas Bhanot Publishers; 2019. p. 616-619.
4. Brusie CM. Top 7 Causes of Miscarriage. Parents Network.2019.https://www.parents.com/pregnancy/complicatio ns/miscarriage/top-7-causes-of-miscarriage/. Accessed August 12, 2019.
5. Magnus MC, Wilcox AJ, Morken NH, Weinberg CR, Håberg SE. Role of maternal age and pregnancy history in risk of miscarriage: prospective register based study. BMJ. 2019;364:l869. doi:10.1136/bmj.l869.
6. Edwards S, Birks M, Chapman Y, Yates K. Miscarriage in Australia: the geographical inequity of healthcare services. Australas Emerg Nurs J. 2016;19(2):106-11. doi:10.1016/j.aenj.2016.02.001.
7. Tavoli Z, Mohammadi M, Tavoli A, et al. Quality of life and psychological distress in women with recurrent miscarriage: a comparative study. Health Qual Life Outcomes. 2018;16(1):150. doi:10.1186/s12955-018-0982-z.
8. Bommaraju A, Kavanaugh ML, Hou MY, Bessett D. Situating stigma in stratified reproduction: abortion stigma and miscarriage stigma as barriers to reproductive healthcare. Sex Reprod Healthc. 2016;10:62-69. doi:10.1016/j.srhc.2016.10.008.
9. Kong GW, Chung TK, Lok IH. The impact of supportive counselling on women's psychological wellbeing after miscarriage-a randomised controlled trial. BJOG. 2014;121(10):1253-1262. doi:10.1111/1471-0528.12908.