Ruh Sağlığı Ve Hastalıkları Hemşireliği Dersi Alan Ve Almayan Öğrencilerin Duygusal Durumlara Yaklaşma-Kaçınma Düzeyleri Ve Problem Çözme Algıları

Amaç: Bu çalışma, Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği (RSHH) dersinin, öğrencilerin duygusal durumlara yaklaşma-kaçınma düzeyleri ve problem çözme becerileri üzerine etkisini ortaya koymak amacıyla yapılmıştır.Yöntem: Kırıkkale Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi dördüncü sınıf öğrencileri üzerinde son test kontrol gruplu desende yarı deneysel olarak gerçekleştirilen çalışma Eylül 2014 ile Şubat 2015 tarihleri arasında yapılmıştır. RSHH dersi alan öğrenciler çalışma grubunu, fakültedeki diğer bölümlerin öğrencileri ise kontrol grubunu oluşturmuştur. Çalışma grubuna ön test-son test, kontrol grubuna ise sadece son test uygulanmıştır. Çalışmaya katılmayı kabul eden 164 öğrenci örneklemi oluşturmuştur. Örneklemin 44’ü çalışma, 120’si kontrol grubundan oluşmuştur. Veriler araştırmacılar tarafından oluşturulan Kişisel Bilgi Formu, Duygu Gereksinimleri Ölçeği (DGÖ) ve Problem Çözme Envanteri (PÇE) ile toplanmıştır. Toplanan veriler tanımlayıcı istatistiksel analizlerle, ki-kare, ANOVA, Wilcoxon ve Man Whitney U testleri ile değerlendirilmiştir.Bulgular: Öğrencilerin %43,9’u duygularını ifade etmede zorluk yaşadıklarını ve %56,1’i aile ve akrabalarından duygusal destek aldıklarını belirtmişlerdir. Çalışma grubunun, DGÖ ve “duygulara yaklaşma” alt boyutunun ön test ile son test puan ortalaması arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p<0,05). Çalışma grubunda yer alan öğrencilerin PÇE den aldıkları ön test ile son test puan ortalaması arasındaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu belirlenmiştir (p<0,001). Çalışma ve kontrol grubunun da son testte duygulara yaklaşma alt ölçeğinden aldıkları puan ortalaması arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur (p<0,05).Sonuç: RSHH dersini alan öğrencilerin; duygulara yaklaşma becerisi anlamlı derecede artarken, problem çözme algısında olumlu yönde istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır. Öğrencilerin problem çözme algılarının, duygu gereksiniminin yanında problem çözmenin başka bileşenleri açısından da incelenerek değerlendirilmesi ve problem çözme becerisini arttırmaya yönelik etkinlikler yapılması önerilir.

Anahtar Kelimeler:

Psikiyatri hemşireliği, duygu, problem çözme

Levels Of Approach-Avoidance Towards Emotional Situations Of Student Nurses Taking And Not Taking The Mental Health And Psychiatric Diseases Nursing Course And Their Perceptions Of Problem-Solving

Purpose: This study was conducted to explore the impact of the Mental Health and Psychiatric Diseases Nursing (MHPDN) course on the levels of approach-avoidance towards emotional situations of student nurses and on their problem-solving skills.Method: The study was conducted over the period September 2014 - February 2015 with fourth-year students in the Kırıkkale University Health Sciences Faculty and was of quasi-experimental design, using a posttest and a control group. The students taking the MHPDN course were recruited as the study group while the students in the other departments of the Nursing Faculty comprised the control group. A pretest and posttest was administered to the study group while the control group was administered only a posttest. The sample constituted 164 students who agreed to participate in the study. 44 students of the sample are study group and 120 students of the sample are control group. The researchers collected the data using a Personal Information Form, the Emotional Needs Scale (ENS) and the Problem-solving Inventory (PSI). The data collected were evaluated using descriptive statistical analysis, chi-square, ANOVA, Mann Whitney U and Wilcoxon tests.Results: Of the students, 43.9% reported that they had difficulty expressing their emotions and 56.1% said that they received emotional support from their family and relatives. The differences between the mean scores of the study group on the ENS pretest and posttest and on the sub-scale of "approach to emotions" were found to be statistically significant (p<0.05). It was also found that the differences between the mean scores of the study group students on the PSI pretest and posttest were statistically significant (p<0.001). The differences between the posttest mean scores of the study and control groups in the sub-scale "approach to emotions" were statistically significant (p<0.05).Conclusion: The results showed that the skills of the students taking the MHPDN course in terms of their approach to emotions had significantly increased while no statistically positive and significant difference was found in the perceptions of problem-solving. It is recommended that the problem-solving perceptions of students should be evaluated together with emotional needs and other factors, and training activities should be carried out to increase problem-solving skills.

Keywords:

Psychiatric nursing, affect, problem solving,

PDF

___

Maio GR, Esses VR. The need for affect: ındividual differences in the motivation to aproach or avoid emotions. Journal of Personality. 2001; 69(4): 583-615.
Dil S, Aykanat B. Ruh sağlığı ve hastalıkları hemşireliği dersinin hemşirelik öğrencilerinin duygusal durumlara yaklaşma ve kaçınma motivasyon düzeylerine etkisi. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi. 2013; 4(3): 125-130.
Çam O, Engin E. Psikiyatri kliniğinde çalışan hemşirelerde farkındalık eğitiminin bireysel performans standartlarına etkisi. Anadolu Psikiyatri Dergisi. 2006; 7: 82-91.
Chant S, Jenkinson T, Randle J, Russell G. Communication skills: some problemsin nursing education and practice. J Clin Nurs. 2002;11:12-21.
Allen DE, Ploeg J, Kaasalaınen S. The relationship betweeen emotional intelligence and clinical teaching effectiveness in nursing faculty. Journal ofProfessional Nursing. 2012; 28(4): 231-240.
Karabulutlu Yılmaz E, Yılmaz S, Yurttaş A. Öğrencilerin duygusal zeka düzeyleri ile problem çözme becerileri arasındaki ilişki. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi. 2011; 2(2):75-79.
Güner P. Sorunlarla etkili baş etme yolu: problem çözme. Atatürk ÜniversitesiHemşirelik Yüksekokulu Dergisi. 2000; 3(1):62-67.
Jack K, Wibberley C. The meaning of emotion work to student nurses: ahgeideggerian anlysis. Int J Nurs Stud. 2014; 51: 900-907.
Duyan V, Uçar ME, Kalafat T. Duygu gereksinimi ölçeği’nin Türk kültürüne uyarlanması ve psikosometrik niteliklerinin belirlenmesi. Eğitim ve Bilim. 2011;36(161): 116-130.
Heppner PP, Petersen CH. The development and implications of a personalproblem solving inventiory. J Couns Psycho. 1982; 29: 66-75.
Şahin N, Şahin NH, Heppner PP. The psychometric properties of the problem solving inventory. Cog Therapy Res. 1993; 17: 379-396.
Şahin NH, Savaşır İ. Bilişsel Davranışçı Terapilerde Değerlendirme. Sık Kullanılan Ölçekler. Türk Psikologlar Derneği Yayınları, Ankara, 1997;9.
Gross JJ, John OP. Individual differences in two emotion regulation processes:implications for affect, relationships, and well-being. J Pers Soc Psycho. 2003; 85: 348-362.
Lundh LG, Johnson A, Sundquvist K, Olsson H. Alexithymia, memory of emotion, emotional awareness and perfectionism. Emotion. 2002; 2: 361-379.
Kuzucu Y. Duyguları Fark Etmeye ve İfade Etmeye Yönelik Bir Psikoeğitim Programının, Üniversite Öğrencilerinin Duygusal Farkındalık Düzeylerine, Duyguları İfade Etme Eğilimlerine, Psikolojik ve Öznel İyi Oluşlarına Etkisi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, 2006.
İşmen AE. Duyugusal zeka ve problem çözme. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi. 2001; 13: 111-124.
Baltacı Ö, Hamarta E. Üniversite öğrencilerinin sosyal kaygı, sosyal destek ve problem çözme yaklaşımları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Eğitim ve Bilim. 2013; 38(167): 226-240.
Batıgün AD, Kayış AA. Üniversite öğrencilerinde stres faktörleri: kişilerarası ilişki tarzları ve problem çözme becerileri açısından bir değerlendirme. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2014; 29(2): 69-80.
Dereli F, Kabataş S. Sağlık yüksekokulu son sınıf öğrencilerinin iş bulma endişeleri ve umutsuzluk düzeylerinin belirlenmesi. Yeni Tıp Dergisi. 2009; 26: 31-36.
Yeniçeri N, Mevsim V, Özçakar N ve diğ. Tıp eğitimi son sınıf öğrencilerinin gelecek meslek yaşamları ile ilgili yaşadıkları anksiyete ile sürekli anksiyetelerinin karşılaştırılması. Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi. 2007; 21(1): 19-24.
Güdük M, Erol Ş, Yağcıbulut Ö ve diğ. Ankara’da bir tıp fakültesinde okuyan sonsınıf öğrencilerde tükenmişlik sendromu. Sted. 2005; 14(8):169-172.