ÖZEL VE KAMUSAL ALAN AYRIMI AÇISINDAN YENİ MEDYA’YI BAUMAN ÜZERİNDEN OKUMAK
Bu çalışma, kamusal alan ile yeni medya arasındaki bağlantıyı irdeleyerek Zygmunt Bauman’ın görüşleri çerçevesinde yeni medyanın idealize edilmiş özelliklerinin kamusal alan açısından değerlendirilmesine odaklanmaktadır. Kamusal alan kavramı, en genel anlamıyla, toplumsal yaşamda kamuoyunun oluşturulabildiği alanları betimlemektedir. Kamusal alan, günümüzde pek çok farklı araştırmacı tarafından ele alınmış bir kavram olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu eğilimle birlikte kamusal alan kavramının sınırları ve yeni teknolojilerle kamusal alanın niteliksel veya mekansal olarak genişleyip genişlemediği önemli bir tartışma konusu olarak karşımıza çıkmaktadır. Yeni medya, sağladığı özelliklerle söz konusu tartışmaların odak noktası olurken çeşitli araştırmacıların konuya yönelik bakış açısı da farklılaşmaktadır. Bu anlamda kamusal alan ve yeni medya ilişkisi göz önüne alındığında literatürde özellikle Zygmunt Bauman’ın görüşleri önemlidir. Bauman’ın değindiği özel alanın niteliğinin dönüşmesi, bireysel sorunların kamusal yönlerinin yitirilmesi, kamusal alanın aktörsüz kalması ve bireyin eleştirelliğini yitirmesi gibi konular, bir kamusal alan olarak yeni medya üzerine yeniden düşünmeyi gerektirmektedir.
Anahtar Kelimeler:
Kamusal Alan, Yeni Medya, Bauman.
___
- Arık, E. (2018). Dijital Mahremiyet. İstanbul: Literatürk Academia.
- Atabek, N. (2002). Kamuoyu, Medya ve Demokrasi. Kurgu Dergisi, (19), ss. 223-238.
- Aydoğan, F. (2009). Eleştirel Perspektiften Yeni Medya. Marmara İletişim Dergisi, (15), ss. 185-194.
- Bauman, Z. (1998). Globalization. Polity Press.
- Bauman, Z. (2015). zgürlük. İstanbul: Ayrıntı.Yayınları
- Bauman, Z. (2017). Retrotopya. İstanbul: Sel Yayıncılık.
- Bauman, Z. (2018). Kuşatılmış Toplum. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- Bauman, Z. (2019). Akışkan Modernite. İstanbul: Can Yayınları.
- Bauman, Z. ve Lyon D. (2020). Akışkan G zetim. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- Castells, M. (2016). İletişimin Gücü. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
- Çalışkan, O. (2014). Kamusal Alan Bağlamında Ağ Toplumu ve Yeni Kamusal Alan Arayışı. Maltepe niversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 1(1), ss. 41-62.
- De Querol, R. (2016). Zygmunt Bauman: Social Media are a Trap. Erişim: 17.12.2021, https://english.elpais.com/elpais/2016/01/19/inenglish/1453208692_424660.html
- Dilmen, N. (2007). Yeni Medya Kavramı Çerçevesinde İnternet Günlükleri-Bloglar ve Gazeteciliğe Yansımaları. Marmara İletişim Dergisi, 12(12), ss. 113-122.
- Dutton, W. H. (2009). The Fifth Estate Emerging Through the Network of Networks. Prometheus, 27(1), ss. 1-15.
- Erdoğan, İ (1999). Dördüncü Gücün İlettiği: Amerikan Örneği. K. Alemdar (Ed.), Medya Gücü ve Demokratik Kurumlar i inde (ss. 33-43). AFA Yayınları.
- Erdoğan, İ. (2013). Dördüncü Güç Medyadan Beşinci Güç İnternete: Demokratik Bir Dönüşüm Mü Yaşanıyor?. Selçuk İletişim, 8(1), ss. 176-191.
- Fuchs, C. (2016). Sosyal Medya Eleştirel Bir Giriş. Nota Bene Yayınları.
- Güven, Z. C. ve Satır, M. E. (2018). Yeni Bir Kamusal Alan Arayışı Olarak Change. Org. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, (46). ss. 257-274.
- Habermas, J. (2004). Kamusal Alan. Meral zbek (Ed.), Kamusal Alan i inde ss. 95-102. Hil Yayınları.
- Habermas J. (2015). Kamusallığın Yapısal D nüşümü. İstanbul: İletişim Yayınları.
- Herman, E. S. ve Chomsky, N. (2012). Rızanın İmalatı: Kitle Medyasının Ekonomi Politiği. İstanbul: Bgst Yayınları.
- Jenkins, H. (2016). Cesur Yeni Medya. İstanbul: İletişim Yayıncılık.
- Kejanlıoğlu, D. B. (2004). Medya alışmalarında Kamusal Alan Kavramı. Meral Özbek (Ed.). Kamusal Alan i inde ss. 837-860. Hil Yayınları.
- Köker, E. (2007). Politikanın İletişimi: İletişimin Politikası. İstanbul: İmge Kitabevi
- Sennett, R. (2008). Ten ve Taş: Batı Uygarlığında Beden ve Şehir. Metis Yayınları.
- Sennett, R. (2010). Kamusal İnsanın Çöküşü. Ayrıntı Yayınları.
- Slattery, M. (2010). Sosyolojide Temel Fikirler. Sentez Yayıncılık.
- Smith, P. (2007). Kültürel Kuram. Babil Yayınları.
- Tekvar, S. O. (2017). Habermas ve Bourdieu’nün Temel Kavramları Üzerinden Halkla İlişkileri Yeniden Düşünmek. Erciyes İletişim Dergisi, 5(1), ss. 82-94.
- Timisi, N. (2003). Yeni İletişim Teknolojileri ve Demokrasi. Dost Kitabevi.
- Trenz, H. J. (2009). Digital Media and the Return of the Representative Public Sphere. Javnost-The Public, 16(1), ss. 33-46.
- Turan, E. A. (2013). Yeni Medya Ortamlarında Üre-Tüketicilik ve Katılım Olgusu: Ekşi Sözlük ve Okan Bayülgen’in Talk Show’unda Etkileşim. (Yüksek Lisans Tezi), Başkent niversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Turgut, H. ve Arslantürk, G. (2014). İsonomia’yı Yeniden Düşünmek: Ekşi Sözlüğün Kamusal Alan Olma Potansiyeli. Atatürk İletişim Dergisi, (6), ss. 139-164.
- Wikipedia1 (t.y). Parvis de la D fense. Erişim: 29.12.2021, https://en.wikipedia.org/ wiki/Parvis_de_la_D%C3%A9fense
- Wikipedia2 (t.y). Alışveriş merkezi. Erişim: 29.12.2021, https://tr.wikipedia.org/wiki/ Al%C4%B1%C5%9Fveri%C5%9F_merkezi
- Williams, F., Rice, R. E. ve Rogers, E. M. (1988). Research Methods and the New Media. The Free Press.
- Yolcu, Ö . (2016). Sosyal Medya ve Sinema: Türk Filmlerinin Sosyal Medya Kullanımı. İstanbul, http://www.ozguyolcu.com/wp-content/uploads/2016/04/sosyal_medya_ ve_sinema.pdf
- ISSN: 2687-2099
- Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
- Başlangıç: 2002
- Yayıncı: Kocaeli Üniversitesi
Sayıdaki Diğer Makaleler
ÖZEL VE KAMUSAL ALAN AYRIMI AÇISINDAN YENİ MEDYA’YI BAUMAN ÜZERİNDEN OKUMAK
TAŞRADA ÇOCUKLUK: 2000’Lİ YILLAR BAĞIMSIZ TÜRK SİNEMASINDA EBEVEYN TUTUMLARI
ULUSLARASI MEDYA KURULUŞLARINDA AFGAN SIĞINMACI HABERLERİ ÜZERİNE BİR İNCELEME
SOSYAL MEDYADA NOSTALJİK HAFIZA DENEYİMLERİ OLARAK THROWBACK PAYLAŞIMLAR