İLETİŞİMİN EKONOMİ POLİTİĞİ VE ÜÇÜNCÜ DÜNYA: KALKINMA SÖYLEMİ ÜZERİNE NOTLAR

Bu çalışma ekonomi politik, eleştirel ekonomi politik, üçüncü dünya ülkeleri ve kalkınma söylemi kavramlarını incelemektedir. Çalışma kapsamında eleştirel ekonomi politik yaklaşım üzerinden gelişmiş devletlerin başını çektiği çeşitli uluslararası kuruluşlar tarafından yaratılan kalkınma söylemine değinilmektedir. Bu söylem temelde üçüncü dünya ülkeleri olarak adlandırılan azgelişmiş ülkelerin iletişim teknolojisindeki gelişmeleri kendi kalkınma modellerine eklemledikleri oranda kalkınacakları iddia etmektedir. Çalışma kapsamında ekonomi politik, ekonomiye ait bir kavramdan ziyade toplumun bütününü kavramaya çalışan bir yöntem olarak ele alınmıştır.

___

  • Adaklı, G. (2006). Türkiye’de Medya Endüstrisi. Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Aren, S. (1986). 100 Soruda Ekonomi El Kitabı (8. Baskı b.). İstanbul: Gerçek Yayınevi.
  • Boyd-Barret, O. (2006). Ekonomi Politik Yaklaşım. L. (. Yaylagül içinde, Kitle İletişimin Ekonomi Politiği (s. 1-16). Ankara: Dalbaz Yayıncılık.
  • Çakmur, B. (1998). Kültürel Üretimin Ekonomi Politiği: Kültürün Metalaşmasında Genel Eğilimler. Kültür ve İletişim , 111-148.
  • Engels, F. (1977). Anti-Dühring. (2. Baskı) (K. Somer, Çev.). Ankara: Sol Yayınları.
  • Ertürk, E. (1998). Üçüncü Dünya Ülkeleri. Sosyal Bilimler Ansiklopedisi. içinde İstanbul: Risale Yayınları.
  • Habermas, J. (1995). Kamusal Alan: Ansiklopedik Bir Makale. Birikim Dergisi (70), 62-66.
  • Hançerlioğlu, O. (1977). Felsefe Ansiklopedisi (Cilt II). İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Jalée, P. (1965). Yoksul Ülkeler Nasıl Soyuluyor. (S. Hilav, Çev.) İstanbul: Yön Yayınları.
  • Kazgan, G. (2006). İktisadî Düşünce veya Politik İktisadın Evrimi (12. Baskı b.). İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Keyder, Ç. (1976). Emperyalizm, Azgelişmişlik ve Türkiye. İstanbul: Birikim Yayınları.
  • Kongar, E. (1981). Toplumsal Değişme Kuramları ve Türkiye GErçeği. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Küçük, Y. (1971). 100 Soruda Planlama, Kalkınma ve Türkiye. İstanbul: Gerçek Yayınevi.
  • Lange, O. (1965). Ekonomi Politik. (M. Şeref, Çev.) İstanbul: Ataç Kitabevi.
  • McChesney, R. W., Wood, E. M., & Foster, J. B. (2003). Kapitalizm ve Enformasyon Çağı. (N. S. Çınga, E. Baltacı, & Ö. Yalçın, Çev.) Ankara: Epos Yayınları.
  • Mosco, V. (1996). The Political Economy of Communication: Rethinking and Renewal. London: Sage Publications.
  • Nikitin. (1974). Ekonomi Politiğin Temel İlkeleri (2. Baskı b.). (O. Suda, Çev.) İstanbul: Suda Yayınları.
  • Özbek, M. (2004). Kamusal Alan. İstanbul: Hil Yayınları.
  • Paz, O. (1997). Bir Yeryüzü, Dört Ya da Beş Dünya. (V. Binatlı, Çev.) İstanbul: İnkılâp Kitabevi.
  • Tanilli, S. (1981). Uygarlık Tarihi (5. Baskı b.). İstanbul: Say Kitap Pazarlama.
  • Türkay, M. (2007, Mayıs 26). “Üçüncü Dünya” Var mıydı? Ulusal Kalkınma Mümkün mü? Mayıs 26, 2007 tarihinde MAI ve Küreselleşme Karşıtı Çalışma Grubu: http://www.antimai.org/eko/mturkay1.htm adresinden alındı.
  • Türkiye Ulusal Raporu, Sürdürülebilir Kalkınma Dünya Zirvesi, Johannesburg 2002. Ankara: T. C. Çevre Bakanlığı.
  • Ülken, H. Z. (1969). Sosyoloji Sözlüğü. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
  • Veltmeyer, H. (2006). Latin Amerika ve BAşka Bir Kalkınma. (Ö. Akpınar, Çev.) İstanbul: Kalkedon Yayıncılık.
  • Yalçın, M. A., & Tokatlı, A. (1979). Sosyalist Kültür Ansiklopedisi (Cilt II). İstanbul: May Yayınları.
  • Yaylagül, L. (2006a). Kitle İletişim Kuramları. Ankara: Dipnot Yayınları.
  • Yaylagül, L. (2006b). Kitle İletişimin Ekonomi Politiği. Ankara: Dalbaz Yayınları.
  • Yücesan-Özdemir, G. (2004). İletişimin Ekonomi Politiği “İletişim Teknolojileri ve Kalkınma” Söyleminin Eleştirisi. İletişim (19), 93-117.
  • Yücesan-Özdemir, G. (2008). İletişim ve Kalkınma: Ekonomi Politik Yaklaşım. Ankara: Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları.