Hadis ve sünnet İslam toplumunu aynı zemin etrafında kenetleyen etkenlerdir. Farklılıkları olmakla birlikte bugün kendilerini Müslüman olarak niteleyen hemen her grup kendi görüş ve mezhebine uygun rivayetlerden dayanaklar bulmaktadır. Fıkıh ilmindeki değerler hiyerarşisine göre Kur’an’dan sonra sünnet gelmektedir. Sünnet olgusu ise rivayetlerin barındırdığı bir muhtevadır. Hadisi sünnet ile eş değer kabul etmek ya da sünneti hadislerden çıkarılan bir sonuç olarak görmek tarih boyu tartışılan bir durum olmuştur. Bunun yanı sıra rivayetlerin nasıl anlaşılacağı da varılacak sonuç açısından büyük bir önem içermektedir. Hadis ve sünnet alanında farklı konularda yapılan birçok güncel çalışma bulunmaktadır. Anlama ve yorumlamaya yönelik çalışmaların yanı sıra hadis usulüne dair de birtakım gayretlerin olması ümit vericidir. Bu çabaların semerelerinden bir tanesi olan Mehmet Görmez’in kaleme aldığı Sünnet ve Hadisi Anlama Kılavuzu yazarın önsözünde de belirttiği gibi yeni bir usul denemesidir. Görmez, Sünnet ve Hadisin Anlaşılması ve Yorumlanmasında Metodoloji Sorunu isimli doktora tezinde genel anlamda klasik usulün anlam gayesinde usul-i fıkhın etkisinin fazla olduğundan, hadisçiler olarak hadis/sünnet okuma ve yorumlamada bir usul geliştirememe sorunsalından bahsetmiştir. Bu anlamda eser, tezin devamı mahiyetindedir.