Din görevlileri görevleri gereği her yaştan ve her kesimden insanlarla iletişim kurmaktadır. Din görevlilerinin muhataplarıyla yaşayacakları olumlu ya da olumsuz iletişim sürecinin yürütülen din hizmetlerinin niteliğini doğrudan etkilemesi kaçınılmazdır. Bu bakımdan toplumun her kesimiyle muhatap olan din görevlilerinin temel iletişim becerilerine sahip olması elzemdir. Halen görevde olan din görevlilerinin iletişim becerilerinin hangi seviyede olduğunun, yetersizliklerinin ve yaşadıkları iletişim sorunların kaynağının araştırılması, ortaya çıkan sonuçlara göre de gerekli tedbirlerin alınması din hizmetlerinin etkinliğini arttıracaktır. Bu çalışmada halen görev yapmakta olan din görevlilerinin iletişim yeterliklerinin çeşitli değişkenler açısından incelemesi amaçlanmıştır. Örneklem grubu, Marmara bölgesindeki illerin merkezleri başta olmak üzere ilçe ve köylerinde görev yapan müftü, eğitim görevlisi, vaiz, cezaevi vaizi, Kur’an Kursu öğreticisi, imam-hatip ve müezzin-kayyımdan oluşan 1.153 din görevlisinden oluşmaktadır. Tarama modelinde betimsel bir araştırma ile verilerin toplandığı çalışmamız, Wiemann (1977) tarafından geliştirilen beşli likert tipi sorulardan oluşan “İletişim Yeterlik Ölçeği’nin” Türkçe versiyonunun başına deneklerle ilgili olarak kişisel demografik içerikli sorular ilave edilerek internet üzerinden uygulanmıştır. Araştırmamızda din görevlilerinin genel olarak iletişim yeterliklerinin yeterli seviyede olduğu tespit edilmiştir. Araştırma bulgularına göre yaş, cinsiyet, hafız olup olmama, görev yapılan yer, mezuniyet durumu, görev unvanı ve görev süresi gibi değişkenlerle iletişim yeterlilikleri arasında anlamlı ilişki bulunurken, medeni durumla iletişim yeterliliği arasında anlamlı ilişki bulunmamıştır.