Kadınlarda Üriner İnkontinansın Birinci Basamak Tedavisinde Konservatif Yöntemler
Üriner inkontinans (Üİ), bireylerin kendilerini ve ailelerini, maddi durumlarının yanısıra fiziksel, ruhsal ve sosyal açıdan da olumsuz yönde etkileyen yaygın bir sorundur.Kadınlarda görülme sıklığının yüksek olması, yaşam kalitesini olumsuz etkilemesi, medikalve cerrahi tedavi maliyetlerinin yüksek olması, son yıllarda Üİ tedavisinde konservatiftedavi yöntemlerini ön plana çıkarmıştır. Bu derlemenin amacı, Üİ’ın birinci basamaktedavisinde kullanılan konservatif tedavi yöntemlerini incelemektir. Üİ’ ta uygulanankonservatif tedavi yöntemleri; yaşam tarzı değişiklikleri, mesane eğitimi, pelviktaban kas egzersizleri (PTKE), biofeedback, vajinal kon uygulaması, fonksiyonel elektrikselstimülasyonu ve ekstrakorporeal manyetik inervasyondur. Konservatif girişimleringüvenlik, yan etki olmaması, hasta konforu, yüksek düzeyde hasta memnuniyeti,ucuz ve etkili olması, sağlık personelince rahatlıkla uygulanabilmesi gibi avantajları bulunmaktadır.Sonuç olarak, günümüzde Üİ’ın birinci basmak tedavisinde konservatif tedaviyöntemlerinin öncelikli olarak tercih edilmesi tavsiye edilmektedir. Bu doğrultudaÜİ yönetiminde hasta ile birlikte, konservatif tedavi yöntemlerinin avantajları ve dezavantajlarınıngöz önünde bulundurularak bireyselleştirilmiş tedavinin planlaması önerilmektedir.
___
- 1. Çetinel B. İdrar kaçırma (üriner inkontinans): tanımlama, sınıflandırma,
değerlendirme ve tipleri. Türk Üroloji Dergisi
2005;31(2):246-252.
2. Ertem G. Üriner inkontinanslı hastaların hastalığıyla başa çıkma
yollarının incelenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi
2009;6(1):177-187.
3. Demirci N, Aba YA, Süzer F, Karadağ F, Ataman H. 18 Yaş
üstü kadınlarda üriner inkontinans ve yaşam kalitesine etkileri.
Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi 2012;7(19):23-37.
4. Lasserre A, Pelat C, Gue´roult V, Hanslik T, Chartier-Kastler
E, Blanchon T et. al. Urinary ıncontinence in french women:
prevalence, risk factors, and ımpact on quality of life.
European Urology 2009;56:177–183.
5. Lo ´pez M, Ortiz AP, Vargas R. Prevalence of urinary ıncontinence
and ıts association with body mass ındex among women
in puerto rico. Journal Of Women’s Health 2009;18(10).
Doi: 10.1089=jwh.2008.1207.
6. Al-Badr A, Brasha H, Al-Raddadi R, Noorwali F, Ross S. Prevalence
of urinary incontinence among Saudi women. International
Journal of Gynecology and Obstetrics 2012;117:160-
163. Doi:10.1016/j.ijgo.2011.12.014
7. Altaweel1 W, Alharbi M. Urinary Incontinence: Prevalence,
Risk Factors, and Impact on Health Related Quality of Life
in Saudi Women. Neurourology and Urodynamics
2012;31:642–645.
8. Jokhio A, Rizvi R, Rizvi J, MacArthur C. Urinary incontinence
in women in rural Pakistan: prevalence, severity, associated
factors and impact on life. BJOG 2013;120:180–186. Doi:
10.1111/1471-0528.12074.
9. Halsam J. The prevalence of stres urinary ıncontinence in women.
Nursing Times 2004;100(20):71-73.
10. Onur R, Deveci SE, Rahman S, Sevindik F, Açık Y. Prevalence
and risk factors of female urinary incontinence in eastern
Turkey. International Journal of Urology 2009;16:566–569.
Doi:10.1111/j.1442-2042.2009.02311.x
11. Kaplan S, Demirci N. Üriner inkontinansta konservatif tedavi
metotları. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi 2010;5(13).
www.12 kliniktipdergisi.com
12. Ayyıldız EH. Kadınlardaki üriner inkontinans tedavisinde konservatif
tedavi yöntemleri. İstanbul Üniversitesi FNHYO
Dergisi 2006; 14(56): 207-219.
13. Robert M, Calgary AB, Ross S. Conservative management of
urinary ıncontinence, SOGC Clinical Practice Guideline
2006;186:1113-1118.
14. Demirci N, Coşar F. Üriner inkontinans tedavisinde davranışsal
tedavi yöntemleri, S.D.Ü. Tıp Fak. Derg. 2009;16(3):35-40.
15.Moore KH, Ürojinekoloji: Kanıta Dayalı Klinik Yaklaşım. İçinde:
Karateke A, çev ed. Ürodinamik Stres İnkontinansın Konservatif
Tedavisi. İstanbul: Nobel tıp kitabevi 2011, 61-76.
16. Faiena I, Patel N, Parihar JS, Calabrese M, Tunuguntla H.
Conservative management of urinary ıncontinence in women.
Rev Urol. 2015;17(3):129-139. DOİ: 10.3909/riu0651.
17. Osborn DJ, Strain M, Gomelsky A, Rothschild J, Dmochowski
R. Obesity and female stress urinary incontinence. Urology
2013; 82: 759-763.
18. Fırdolaş F, Penbegül N, Dağgülli M. Aşırı Aktif Mesane Tedavisinde
Konservatif Yaklaşımlar. Turk Urol Sem 2010;1:27-31.
19. Subak LL, Wing R, West DS, et al. Weight loss to treat urinary
incontinence in overweight and obese women. N Engl J Med.
2009; 360:481-490.
20. Auwad W, Steggles P, Bombieri L, et al. Moderate weight loss
in obese women with urinary incontinence: a prospective longitudinal
study. Int Urogynecol J Pelvic Floor Dysfunct.
2008;19:1251- 1259.
21. Qiu J, Lv L, Lin X, Long L, Zhu D, Xu R, Deng X, Li Z, Zhu
L, Kim C, Liu Q, Zhang Y. Body mass index, recreational physical
activity and female urinary incontinence in Gansu, China.
European Journal of Obstetrics & Gynecology and Reproductive
Biology 2011;159: 224–229.
22. Akkoç Y. Ürojinekoloji. İçinde: İtil İM, editör. Ürojinekolojide
Konservatif Tedavi. İzmir: Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi
Yayın Bürosu, 2003; 160-181.
23. Yoon HS, Song HH, Roc YJ. A comparison of effectiveness of
bladder training and pelvic muscle exercise on female urinary
incontinence. International Journal of Nursing Studies
2003;40:45–50.
24. Kaya S, Akbayrak T, Gursen C, Beksac S. Short-term effect
of adding pelvic floor muscle training to bladder training for
female urinary incontinence: a randomized controlled trial.
Int Urogynecol J 2015;26:285–293. DOI 10.1007/s00192-014-
2517-4
25. Hay-Smith EJ, Bo K, Berghmans LC, Hendriks HJ, de Bie RA,
van Waalwijk van Doorn ES. Withdrawn: Pelvic floor muscle
training for urinary incontinence in women. The Cochrane
database of systematic reviews 2006;1:CD001407.
26. Sivaslıoğlu A. Pratik ürojinekoloji. Ankara: Gökçe Ofset 2011,
67-78.
27. Kocaöz S, Eroğlu K. Gebelik ve vajinal doğum sonrası dönemde
stres üriner inkontinansın önlenmesinde konservatif tedavi
yöntemleri ve hemşirenin rolleri. Türkiye Klinikleri J
Nurs Sci 2009;1(2):94-102
28. Cangöl E, Aslan E, Yalçın Ö. Kadınlarda pelvik taban kas egzersizleri
ve hemşirenin rolü. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma
Dergisi 2013;10(3): 49-56.
29. Chiarelli PE, Moore KH. Exercise, feedback and biofeedback.
In: Baessler K, Schüssler B, Burgio Kl, Moore KH, Norton PA,
Stanton SL, editors. Pelvic Floor Re-Education, 2nd Education,
Springer-Verlag London Limited, 2008:184-189.
30. Aksaç B, Akı S, Karan A, Eskiyurt N, Yalçın Ö, Işıkoğlu M. Stres
üriner inkontinans rehabilitasyonunda biofeedback ve pelvik
taban kas egzersizlerinin kısa dönem etkinliği. Türkiye Fiziksel
Tıp ve Rehabilitasyon Dergisi 2002;48(5): 18–23.
31. Capelini MV, Riccetto CL, Dambros M, Tamanini JT, Herrmann
V, Muller V. Pelvic floor exercises with biofeedback for
stress urinary ıncontinence. International Braz J Urol,
2006;32 (4): 462-469.
32. Hirakawa T, Suzuki S, Kato K, Gotoh M, Yoshikawa Y. Randomized
controlled trial of pelvic floor muscle training with
or without biofeedback for urinary incontinence. International
Urogynecology Journal 2013; 24: 1347–1354. DOI
10.1007/s00192-012-2012-8
33. Huebner M, Riegel K, Hinninghofen H, Wallwiener D, Tunn
R, Reisenauer C. Pelvic floor muscle training for stress urinary
ıncontinence: A randomized, controlled trial comparing
different conservative therapies. Physiotherapy Research
International, 2011; 16: 133–140.
34. Kashanian M, Shah Ali S, Nazemi M, Bahasadri S. Evaluation
of the effect of pelvic floor muscle training (PFMT or Kegel
exercise) and assisted pelvic floor muscle training
(APFMT) by a resistance device (Kegelmaster device) on urinary
incontinence in women: a randomized trial. European
Journal of Obstetrics & Gynecology and Reproductive Biology
2011;159:218–223.
35. Bower WF. Electrical stimulation. In: Baessler K, Schüssler
B, Burgio Kl, Moore KH, Norton PA, Stanton SL, editors. Pelvic
Floor Re-Education, 2nd Education, Springer-Verlag London
Limited, 2008:190-195.
36. Eskiyurt N, Karan A. Üriner inkontinansta fizik tedavi ve rehabilitasyon.
İçinde: Güner H, editör. Ürojinekoloji. Ankara:
Atlas Kitapçılık, 2000;135-155.
37. http://www.medikalkitabevi.com/images/images/Kanit-Derlemesi-
KNGF-Kilavuzu.pdf
38. Amaro JL, Gameiro MO, Padovani CR. Effect of intravaginal
electrical stimulation on pelvic floor muscle strength. Int Urogynecol
J 2005;16: 355–358. DOI 10.1007/s00192-004-1259-0
39. Correia GN, Pereira VS, Hirakawa HS, Driusso P. Effects of
surface and intravaginal electrical stimulation in the treatment
of women with stress urinary incontinence: randomized controlled
trial. European Journal of Obstetrics & Gynecology
and Reproductive Biology 2014;173:113–118.
40. Chene G, Mansoor A, Jacquetin B, Mellier G, Douvier S, Sergent
F, Aubard Y, Seffert P. Female urinary incontinence and
intravaginal electrical stimulation: an observational prospective
study. European Journal of Obstetrics & Gynecology and
Reproductive Biology 2013;170:275–280.
41. Erica C, Nazete A, Samaria C, Aluizio F, Leila B, Stefanie M,
Estelio D. The effect of intravaginal electrical stimulation on
the quality of life and changes in function and anatomy of pelvic
floor in women with stress urinary incontinence. Postepy
Rehabilitacji 2012;1:5-11.
www.kliniktipdergisi.com 13
42. Ozdedeli S, Karapolat H, Akkoc Y. Comparison of intravaginal
electrical stimulation and trospium hydrochloride in women
with overactive bladder syndrome: a randomized controlled
study. Clinical Rehabilitation 2010;24:342–351.
43. Galloway NTM, El-Galley RES, Sand PK, Appell RA, Russel
HW, Carlın SJ. Update on extracorporeal magnetic innervation
(EXMI) therapy for stress urinary incontinence. Urology
2000; 56 (Suppl 6A): 82–86.
44. Bakar Y, Cinar Özdemir O, Ozengin N, Duran B. The Use of
Extracorporeal magnetic innervation for the treatment of stress
urinary incontinence in older women: a pilot study. Archives
of Gynecology and Obstetrics 2011; 284: 1163–1168. DOI
10.1007/s00404-010-1814-5.
45. Hoşcan MB, Dilmen C, Perk H, Soyupek S, Armağan A, Tükel
O, Ekinci M. Extracorporeal magnetic ınnervation for the
treatment of stress urinary ıncontinence: results of two-year
follow-up. Urologia Internationalis 2008; 81: 167–172.
DOI: 10.1159/000144055.
46. Doğanay M, Kilic S, Yilmaz N. Long-term effects of extracorporeal
magnetic innervations in the treatment of women with
urinary incontinence: results of 3-year follow-up. Archives
Gynecology Obstetrics, 2010;282: 49–53. DOI
10.1007/s00404-009-1243-5.
47. Unsal A, Saglam R, Cimentepe E. Extracorporeal magnetic
stimulation for the treatment of stress and urge ıncontinence
in women. Scand J Urol Nephrol 2003;37: 424–428.
48. Chandı DD. Groenendıjk PM, Venema PL. Functional extracorporeal
magnetic stimulation as a treatment for female urinary
incontinence: 'the chair'. Bju Internatıonal
2004;93:539–542. Doi:10.l1l1/i.l464-410X.2004.04G59.x.
49. Yamanishi T, Homma Y, Nishizawa O, Yasuda K, Yokoyama
O, SMN-X Study Group. Multicenter, randomized, sham-controlled
study on the efficacy of magnetic stimulation for women
with urgency urinary incontinence. International Journal
of Urology 2014;21:395–400. Doi: 10.1111/iju.1228.