Aytekin ERDEM, Duygu HÜYÜK, Hasan METE, Gürcan UZAL

MESLEK YÜKSEKOKULU ÖĞRENCİLERİNİN ÖĞRENME ORTAMI VE ÖĞRETİM ELEMANLARI İLE İLGİLİ GÖRÜŞLERİ

Bu çalışmanın amacı, meslek yüksekokulu öğrencilerinin öğrenme ortamı ve öğretim elemanları ile ilgili görüşlerinin belirlenmesidir. Araştırma tarama modelinde bir çalışmadır. Araştırmanın evrenini 2016-2017 Eğitim-Öğretim yılında Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi Teknik Bilimler Meslek Yüksekokulunda öğrenim gören öğrenciler, örneklemini ise bu adaylar arasından rastgele seçilen 251 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırma kapsamında öğrencilerden veri toplamak için beşli Likert tipi bir ölçek kullanılmıştır. Elde edilen veriler, SPSS paket programından yararlanılarak, betimsel istatistik tekniği ile analiz edilmiştir. Ulaşılan sonuçlardan bazıları şunlardır: Öğrencilerin, öğrenme ortamı ile ilgili olarak “Okulumuzun fizikî ortamı yeterli değildir” görüşünde kararsız kaldıkları, ”Okulumuzda spor, müzik, tiyatro vb. etkinlikler yetersizdir” ve “Okulumuzda kütüphane ve internet olanakları yetersizdir” görüşlerine kısmen katılmadıkları görülmektedir. Öğretim elemanları ile ilgili görüşler alt boyutundaki; “Öğretim elemanları güncel bilgilerden yoksun olup, yalnızca teorik bilgileri bize sunmaktadırlar” görüşünde öğrencilerin kararsız kaldıkları, “Öğretim elemanlarının çoğu kendi alanlarında yeterli değildir” ve “Öğretim elemanları bildiklerini bize nasıl anlatacaklarını bilmemektedirler” görüşlerine kısmen katılmadıkları anlaşılmaktadır. Bu sonuçlar çerçevesinde, meslek yüksekokullarında öğrenme ortamlarının iyileştirilmesi, öğrencilerin ders dışı etkinliklerle sosyalleştirilmesi ve öğretim elemanlarının belirlenen standartlara göre yetkinleştirilmesi önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Meslek yüksekokulu, öğrenci, öğrenme ortamı, öğretim elemanı, sosyal ve kültürel Etkinlikler

PDF

___

Akan, B. (2014). Toplam kalite yönetimi çerçevesinde öğrenci memnuniyeti: Namık Kemal Üniversitesi Hayrabolu Meslek Yüksekokulu uygulaması-Student Satisfaction within The Framework of Total Quality Management: An Application Of Namık Kemal University Hayrabolu Vocation. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(10), 106-123.
Akyurt, N. (2009). Meslek Yüksekokulları ve Marmara Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu öğrencilerinin genel profili. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi, 4(11), 175-189.
Alkan, R. M., Suiçmez, M., Aydınkal, M.,ve Şahin, M. (2014). Meslek yüksekokullarındaki mevcut durum: Sorunlar ve bazı çözüm önerileri. Journal of Higher Education & Science/Yüksekögretim ve Bilim Dergisi, 4(3), 133-140.
Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: İstatistik araştırma deseni, SPSS uygulamaları ve yorum (16. Baskı). Ankara: PEGEM A Yayıncılık.
Çoban, A. ve Sağlam, A. (2016). Öğrenci gözüyle Merzifon Meslek Yüksekokulu. 5th International Vocational Schools Symposium, Volume 1, 18-20 May, Bildiri Kitabı, 538-543, Prizren, Kosova.
Erdoğan, M. ve Uşak, M. (2005). Fen Bilgisi Öğretmen Adayları Memnuniyet Ölçeğinin Geliştirilmesi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(2), 35-54.
Ergin, A. ve Yağcı, Ö. (2003). 4702 Sayılı yasa çerçevesinde gerçekleştirilen MEB-YÖK meslek yüksekokulları projesine yönelik bir değerlendirme. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 256-264.
Gülcan, Y., Kuştepeli, Y., ve Aldemir, C. (2002). Yüksek Öğretimde Öğrenci Doyumu: Kuramsal Bir Çerçeve ve Görgül Bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7(1), 99-114.
İçli, G. ve Vural, B. (2010), Toplam kalite yönetimi ve uygulamaları çerçevesinde Kırklareli Üniversitesi Meslek Yüksekokulları öğrenci memnuniyet araştırması. Marmara Üniversitesi İ.B.B.F. Dergisi, 28(1), 335-349.
Kantoğlu, B., Torkul, O. ve Altunışık, R. (2013). E-öğrenmede öğrenci memnuniyetini etkileyen faktörlerin incelenmesine yönelik model önerisi. Business and Economics Research Journal, 4(1), 121-141.
Karahan, M. (2013). Yükseköğretim kurumları kalite yeterliliklerinin öğrenci memnuniyeti ve sürdürülebilirlik açısından incelenmesi: İnönü Üniversitesi Malatya MYO uygulaması”. Dicle Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2(3), 1-9.
Karasar, N. (2015). Bilimsel araştırma yöntemi (28. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kavak, Y. (1992). Meslek yüksekokulları:Değişim ve iş hayatıyla ilişkiler. Ankara: Evren Ofset.
Kaya, A. (2014). Meslek yüksekokulunda öğrenim gören öğrencilerin eğitim öğretim ve geleceğe yönelik düşünceleri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(2), 349-356.
Örs, F. (2003). Meslek yüksekokullarının toplumsal işlevi: Bir meslek yüksekokulunun kurumsal imaj araştırması. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10, 1-16.
Sökmen, A. (2011). Öğrenci memnuniyetine yönelik Ankara’daki bir meslek yüksekokulunda araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi, 3(4), 66-79.
Strateji, Y. (2008). Meslek Yüksekokulları Araştırması. İstanbul Ticaret Odası, İstanbul.
Şahin, A., E. (2009). Eğitim fakültesinde hizmet kalitesinin eğitim fakültesi öğrenci memnuniyet ölçeği (EF-ÖMÖ) ile değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 37, 106-122.
Uzal, G., Erdem, A., Yamaç, M. ve Hüyük, D. (2007). “Meslek Yüksekokulu Öğrencilerinin Eğitim-Öğretim ve Meslekleri ile İlgili Görüşleri (Tekirdağ MYO Örneği).” 4.Ulusal Meslek Yüksekokulu Sempozyumu. Bildiriler Kitabı. I.Sözlü Bildiriler, 553-557. Bergama, İzmir.
Yangın, H. B., ve Kırca, N. (2013). Antalya Sağlık Yüksekokulu Hemşirelik öğrencilerinin memnuniyet düzeyleri ve etkileyen faktörler. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 2(1), 78-94.
YÖK.(1981).Yükseköğretim Kanunu. Resmi Gazete.061181, 1-30. http://www.resmigazete.gov.tr/arsiv/17506.pdf’den 28.05.2018 tarihinde alınmıştır.