Hatice Tuğba KARAYAMA, Yasemin HEKİMOĞLU

Cohen, Papanek ve Banham Üzerinden Mimarlıkta Ekoloji Kavramının Analizi

Mimarlık üzerinde eleştirel bir yaklaşım olan bağlamsalcılık kavramının yanı sıra Stuart Cohen, Victor Papanek ve Reyner Banham’ın bu konuya yaklaşımları çerçevesinde gerçekleştirilen bu çalışma, mimarlık ve ekoloji tartışması yapmayı ve bu tartışmanın yanında üç farklı yaklaşımı analiz etmeyi hedeflemektedir. Asıl tartışma mimari ve ekoloji arasında gerçekleştirilirken, mimari bağlamsalcılık ve kent modelleri üzerine de alt tartışmalara yer verilmektedir. Öncelikle, güncel mimari eleştirileri anlama ve tanımlama için bağlamsalcılık kavramı incelenmekte ve Cohen’in bağlamsalcılığı açıklanmaktadır. Bu kavramla birlikte gelen kolaj kent yaklaşımı ve Banham’ın megastrüktür yaklaşımı incelenmektedir. Kent modellerinin ele alındığı bu bölüm içerisinde bağlamı tartışırken, temel olarak ekolojiye olan yaklaşımlar göz önünde bulundurulmaktadır. Mimarlık ve ekolojinin söz konusu üç isim çerçevesinde değerlendirilmesi çalışmanın kapsamını oluştururken, bu üç ismin konu hakkındaki yazıları üzerinden yapılan nitel araştırma ise yöntemi oluşturmaktadır. Çalışmanın bulgularını, kapsam ve yöntem çerçevesinde, Cohen, Papanek ve Banham’ın ekoloji ve bağlama yaklaşımları oluşturmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

ekoloji, mimarlık, bağlamsalcılık, cohen, papanek, banham

Analyzing the Context of Architecture and Ecology via Cohen, Papanek, and Banham

This study was carried out within the framework of contextualism, which is a critical subject to architecture, as well as Stuart Cohen, Victor Papanek, and Reyner Banham's ideas on this subject. The study primarily aims to discuss architecture and ecology and, secondly, to analyze three approaches to architectural contextualism and urban models as sub-discussions. First, both the concept of contextualism and Cohen's contextualism are explained to understand and define contemporary architectural criticism. The collage city approach that comes with this concept and Banham's megastructure approach are examined. While discussing the context in this chapter on urban models, the main approaches to ecology were taken into account. The evaluation of architecture and ecology within the framework of these three names forms the scope of the study, and also, the qualitative research conducted on their writings constructs the method. Cohen, Papanek, and Banham's approaches to ecology and context constitute the study's findings within the framework of scope and methodology.

Keywords:

ecology, architecture, contextualism, cohen, papanek, banham,

PDF

___

Banham, R., 1971, Los Angeles: The Architecture of Four Ecologies, An Ecology for Architecture, pp. 235-244.
Banham, R., 2017, Architecture of the Well-Tempered Environment, The Architectural Press, London.
Banham, R., 2020, Megastructure: Urban Futures of the Recent Past, Monacelli Press.
Cohen, S., 1974, Physical Context/Cultural Context: Including It All, A Journal For Ideas and Criticism in Architecture, pp. 1-40.
Özten, Ü. ve Anay, H., 2017, Contextualism as a Basis for an Environmental Architectural Design in a Globalized World, Proceedings of 56 th IASTEM International Conference, New York, USA, ss. 11-15.
Özten, Ü., Anay, H., 2020, Giriş: Mimari Bağlamsalcılık, Mimari Bağlamsalcılık, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Yayınları, Eskişehir, ss. 12-19.
Papanek, V., 1972, Design For The Real World, Environmental Design: Pollution, Crowding, Ecology, Bantam Books, pp. 241-275.
Rowe, C. ve Koetter, F., 1978, Collage City. MIT Press.
Rooyen, X., V., 2018, Megaform versus Open Structure or the Legacy of Megastructure, Histories of Postwar Architecture, Vol 1, No 3, pp. 30-49.
Zuddas, F., 2018, The eccentric outsider: Or, why Reyner Banham dismissed Giuseppe Samonà’s mega-project for the University of Cagliari, Histories of Postwar Architecture, Vol 1, No 3, pp. 50-71.