Ortopedik cerrahi geçiren hasta gruplarının yaşam doyumu ve aileye aidiyetlerini etkileyen faktörler

Amaç: Cerrahi tedavi uygulanan ortopedik hasta gruplarının yaşam doyumu ve aileye aidiyet düzeylerini literatürde ilk olarak değerlendirmek ve aralarındaki ilişkiyi araştırmak. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmaya yaş ortalaması 41 (18-60 yıl) olan toplam 998 kişi (787 hasta/211 kontrol) dahil edildi. Kesitsel tipteki çalışmamızın verileri 7 farklı ortopedik hasta grubu (ampütasyon-tümör-travma-artroplasti-artroskopi) ve sağlıklı kontrol grubundan yüz yüze anket tekniği kullanılarak toplandı. Araştırma verilerinin toplanmasında kişisel bilgi formu, yaşam doyumu ölçeği ve aileye aidiyet ölçeği kullanıldı. Bulgular: Yirmi beş yaş altı bireylerin yaşam doyumu ve aileye aidiyet değerleri diğer yaş gruplarına göre istatistiksel olarak anlamlıydı (p<0.05). Erkek katılımcıların, öğrencilerin ve ekonomik durumu iyi olanların yaşam doyumu ve aileye aidiyet puan ortalamaları, anlamlı olarak yüksek bulundu (p<0.05). Hiç evlenmemiş katılımcıların yaşam doyumu değerleri, boşanmış ve halen evli olanlara göre daha yüksekti (p=0,007). Eğitim düzeyi yükseldikçe grupların toplam aileye aidiyet düzeylerinin arttığı görüldü (p<0.001). Gruplar arasında yaşam doyumu değeri malign tümör grubunda en düşük, basit ortopedik cerrahi grubunda ise en yüksek gözlendi. Ailesiyle birlikte yaşayanlarda ve kronik hastalığı olmayanlarda yaşam doyumu değerleri anlamlı olarak yüksekti (p<0.05). Benign tümörlü ve basit ortopedik cerrahi geçiren hastaların yaşam doyumu ve aileye aidiyet değerleri arasındaki ilişki diğer hasta gruplarına göre daha yüksekti. Sonuç: Basit ortopedik cerrahi uygulanan hasta gruplarının yaşam doyumu ve aileye aidiyet değerleri arasında mevcut olan anlamlı pozitif ilişki, malin tümörlü grup gibi daha komplike hastalarda zayıflamıştır. Bu hasta gruplarının yaşam doyumu ve aileye aidiyet düzeylerinin yükseltilmesi için tıbbi tedaviye ek olarak, hastalara ve ailelerine fiziksel, psikososyal ve finansal destek sağlanmalıdır.

Anahtar Kelimeler:

Yaşam doyumu, aile aidiyeti, onkoloji, ortopedik cerrahi.

FACTORS AFFECTING LIFE SATISFACTION AND FAMILY BELONGING OF PATIENT GROUPS WITH ORTHOPAEDIC SURGERY

Objective: To evaluate the life satisfaction and family belonging levels of the surgically treated orthopaedic patient groups for the first time in the literature, and to investigate the relationship between them. Material and Method: A total of 998 people (787 patients/211 controls) with a mean age of 41 (18-60 years) were included in this study. The data of this cross-sectional study was collected from 7 different patient groups (amputation-tumor-trauma-arthroplasty-arthroscopy) and healthy control group with using face-to-face survey technique. Personal information form, life satisfaction scale and family belonging scales were used to collect research data. Results: Life satisfaction and family belonging values of individuals <25 years of age, were statistically significant compared to other age groups (p<0.05). Life satisfaction and family belonging mean scores of male participants, students and those with high economic status, were found to be significantly high (p<0.05). The participants who have never been married had higher life satisfaction than those who were divorced and still married (p=0.007). As the education level increased, the total family belonging levels of the groups also increased (p<0.001). Among the groups, the lowest life satisfaction value was obtained from the malignant tumors group, and the highest one was simple orthopaedic surgery group. Life satisfaction values were significantly higher in those living with their families and those without chronic disease (p<0.05). The relationship between life satisfaction and family belonging values in patients with benign tumors and simple orthopaedic surgery was higher than the other complicated patient groups. Conclusion: While there was a significant positive relationship between life satisfaction and family belonging in patients with simple orthopaedic surgery, this relationship was weakened in patients with malignant tumors. In order to increase the life satisfaction and family belonging levels of these patient groups, physical, psychosocial and financial support should be provided to the patients and their families in addition to medical treatment.

Keywords:

Life satisfaction, family belonging, oncology, orthopaedic surgery,

PDF

___

Ayers DC, Zheng H, Franklin PD. Integrating patient-reported outcomes into orthopaedic clinical practice: proof of concept from FORCE-TJR. Clin Orthop Relat Res 2013;471(11):3419-25.
Fauske L, Bruland OS, Grov EK, Bondevik H. Cured of primary bone cancer, but at what cost: a qualitative study of functional impairment and lost opportunities. Sarcoma 2015;2015:484196.
Spiegel D. Mind matters in cancer survival. Psycho-Oncology 2012;21(6):588-93.
Diener E, Emmons RA, Larsen RJ, Griffin S. The satisfaction with life scale. J Pers Assess. 1985;49(1):71-5.
Dağlı A, Baysal N. Adaptation of the Satisfaction with Life Scale into Turkish: The Study of Validity and Reliability. Electronic Journal of Social Sciences 2016;15(59):1250-63.
Mavili A, Kesen NF, Daşbaş S. Aile aidiyeti ölçeği: Bir ölçek geliştirme çalışması. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi 2014;14(33):29-45.
Hagerty BM, Williams RA, Coyne JC, Early MR. Sense of belonging and indicators of social and psychological functioning. Arch Psychiatr Nurs 1996;10(4):235-44.
Mavili, A, Kesen NF, Daşbaş S. Translated article: Family belonging scale: A scale development study.Curr Psychol .2021; 1-8. https://doi.org/10.1007/s12144-021-01545-6
Bozarslan S. Üniversite Öğrencilerinin Aile Aidiyet Düzeyleri ve Yaşam Doyumlarının İncelenmesi: Biruni Üniversitesi Örneği.: İstanbul-Cerrahpaşa Üniversitesi.; (Turkey) 2020.
Sachsenmaier SM, Ipach I, Kluba T. Quality of Life, Physical and Mental Status and Contentment of Patients with Localized Soft Tissue or Bone Sarcoma: A Questionnaire Analysis. Orthop Rev (Pavia). 2015;7(2):5920
Fırat T. T.C. Üsküdar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Klinik Psikoloji Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, İstanbul. Hemodiyaliz tedavisi gören hastaların yaşam kalitesi düzeyi ile yaşam doyumu arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi. (Turkey); 2019.
Arslan S, Çelebioğlu A, Tezel A. Kemoterapi alan kanserli hastalarda depresyon ve yaşam doyumunun belirlenmesi. Turkiye Klinikleri J Med Sci 2008;28(5):628-34.
Yeter Sİ. Üniversite öğrencilerinin mutluluk düzeylerinin aile aidiyeti ve manevi yönelimlerine göre yordalanması: Marmara Universitesi. Doktora Tezi,(Turkey);2019.
Acar AE. Kronik hastalıkların, hastaların aile işlevleri ve yaşam doyumları üzerine etkisi: DEÜ Eğitim Bilimleri Enstitüsü; Doktora Tezi, (Turkey); 2011.
Martins A, Whelan JS, Bennister L, et al. Qualitative study exploring patients’ experiences of being diagnosed and living with primary bone cancer in the UK. BMJ Open. 2019;9(9):e028693.
Saki Ü. Üniversite öğrencilerinin aile aidiyeti düzeylerinin spor ve farklı değişkenler açısından incelenmesi: Kış Sporları ve Spor Bilimleri Enstitüsü. Doktora Tezi, (Turkey); 2018.
Aslantürk H, Kesen NF, Daşbaş S. Examination of Family Belonging of University Students in Terms of Family Related Variables. Toplum ve Sosyal Hizmet 2020;31(4):1579-98.
Paredes T, Pereira M, Simões MR, Canavarro MC. A longitudinal study on emotional adjustment of sarcoma patients: the determinant role of demographic, clinical and coping variables. Eur J Cancer Care (Engl). 2012;21(1):41-51.
Lafçı D, Yıldız E, Toru F, Karakaya D. Care burden in cancer patients and its effect on caregivers. Health Care Acad J 2020;7:105-13.
den Hollander D, Van der Graaf WTA, Fiore M, et al. Unravelling the heterogeneity of soft tissue and bone sarcoma patients’ health-related quality of life: a systematic literature review with focus on tumor location. ESMO Open. 2020;5(5):e000914.