Her hâtırat, tarih denen muhteşem binanın inşasında kullanılan bir yapı taşı gibidir. Tek başlarına ele alındıklarında bir kıymet ifade etmeyebilirler. Ancak binanın tümü göz önünde bulundurulduğunda bu yapı taşlarının ne kadar önemli oldukları ortaya çıkar. Çünkü tarih bunlardan oluşur. Özcan’ın “Ağabeyler Anlatıyor” serisi sadece hâtıra sahipleri ve Bediüzzaman’ın hayatı hakkında değil, yakın tarih için de önemli bir kaynaktır. Özellikle devletin dine ve dinî müesseselere müdahalesinin çok olduğu yirminci asrın ilk yarısını teşkil eden dönemde din-siyaset ilişkileri açısından birçok gerçeğin ipuçlarını ortaya koyan bir eserdir.

Every memory is like a building block used in the construction of the magnificent building called history. Taken on their own, they may not mean anything. However, when the whole building is considered, everyone agrees on how important these building blocks are. Because history is made of them. Omer Ozcan published the memories of Bediuzzaman Said Nursi's students about their masters, as an eight-volume book series under the title “Ağabeyler Anlatıyor”. These memories are an important source not only for Bediuzzaman's life, but also for recent history. It is a work that reveals the clues of many truths in terms of religion-politics relations, especially in the first half of the twentieth century, when the state's intervention in religion and religious institutions was very intense. These memories also reveal the context of Risale-i Nur. It is known that the context of a work is as important as its words in understanding a work.