BEDİÜZZAMAN SAİD NURSİ'NİN TEFSİRİNİN DEĞERİ
Bediüzzaman Said Nursi’nin çoğunlukla Türkçe kaleme aldığı ve “Risale-i Nur” adını verdiği eserleri, geniş bir kesim tarafından okunmaktadır. Bu eser-lerin orijinal olduğu ve sahih İslami bilgiler ihtiva ettiği alanının otoriteleri tarafından kabul edilmiştir. Konjonktürel bazı sebeplerden ötürü, ilmi ve aka-demik muhitlerde yeteri kadar incelenmediğinden adı geçen eserlerin, bahusus Tefsir ilmi nokta-i nazarından ele alınmasına ihtiyaç vardır. Bu eserler, rûhi idrakle telif edilmiştir. Diyanet İşleri Başkanlığı’nın adı geçen eserleri neşretme-si meseleyi yeniden gündeme getirmiştir. Bu makalede, Risale-i Nur’un Tefsir ilmi açısından değeri üzerinde durmaya çalışacağız.
___
- Abdulbâkî, M. Fuâd, Mu’cemu’l-Mufehres li Elfâzi’l-Kur’âni’l-Kerîm, İstanbul,
1982.
- Açıkgenç, Alparslan, “Said Nursi”, Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi
(DİA), 2008, c. XXXV, s. 565-572.
- Beki, Niyazi, Tefsir’de Yeni Yaklaşımlar Risale-i Nur Örneği, İstanbul, 2018.
- el-Bûti, Said Ramazan,, el-İdrâku’r-Rûhî Beyne’t-Tasavvuf ve’n-Nursi, İstanbul
2005, (Çalıştay Notları).
- el-Gazzâlî, Ebû Hâmid Muhammed, İlcâmu’l-Avâm ‘an İlmi’l-Kelâm, İstanbul,
1287.
- İbn Haldûn, Mukaddime, Çev. Z. Kadiri Ugan, MEB Yay., İstanbul, 1990.
- İbn Teymiyye, Takiyyuddîn, Kitâbu’n-Nubuvvât, el-Kâhire, Dâru’l-Feth, ts.
- Nursi, Bediüzzaman Said, Risale-i Nur Külliyâtı, Nesil Yayınları, İstanbul, 1996,
- Nursi, Bediüzzaman Said, Tarihçe-i Hayat, Bediüzzaman’ın İlk Hayatı, Envâr Neş-riyat, İstanbul, 1992.
- Saîd, Abdussettâr F., el-Medhal ile’t-Tefsîri’l-Mevdûî, el-Kâhire, 1406/1986.
- Sungur, Mustafa, (İ. K. Sâlihî, Kendi Dilinden B. Said Nursi) kitabının Takdim’in-de, İzmir 2008.
- es-Suyûtî, Celaluddin, el-İtkân fî Ulûmi’l-Kur’ân, Thk. M. Ebu’l-Fadl İbrâhim,
Tehrân, 1343.
- eş-Şınkîtî, Muhammed, Advâu’l-Beyân fi’t-Tefsîri’l-Kur’âni bi’l-Kur’ân, Beyrût,
1417/1996.
- et-Taberi, Muhammed b. Cerîr, Câmiu’l-Beyân ұan Te’vîli’l-Kur’ân, Beyrût, Dâ-ru’l-Kutûbi’l-İlmiyye, l412/1992.
- et-Tâhir İbn Âşûr, Tefsîru’t-Tahrîr ve’t-Tenvîr, I, 32.
- ez-Zerkeşî, Bedruddin, el-Burhânfî Ulûmi’l-Kur’ân, Beyrût, 1391/1972.