Trabzon Kent Merkezi, Uzun Sokak Kentsel Donatı Elemanlarının Kent Kimliği Açısından Değerlendirilmesi

Kent mekânları bireylerin sosyal, kültürel, fiziksel ve psikolojik ihtiyaçlarına bağlı olarak, ortak kullanım mekânları ve bu mekânlara ait özel donatıların bulunduğu ortamlardır. Kent donatıları, herhangi açık alanda ve kent mekânında kullanıcıların dinlenme, eğlenme ve ulaşım gibi fonksiyonlarını karşılamak üzere tasarlanmış, mekâna uygun yerleştirilmiş elemanlar olup çağdaş kent kimliğini vurgular, mekânı güçlü hissettirerek zengin bir kent dokusu görünümde olmasını sağlar. Çevre düzeni içerisinde ve yaşam tarzı anlayışı boyutunda mekân, kültürel bir boyut içerir. Bu kültürel boyut mekân içerisinde yaşayan insan ile kentin kimliği arasında ayırıcı elemanlar bulundurur. Aynı zamanda kullanıcıya yaşamı içerisinde donatıya bir anlam aktarma, anlam kazandırmaya konu olma gibi kavramları da yükler. Bu amaçla kent donatılarını çevreden soyutlayarak tek bir eleman olarak çözümlenmesi olanaksızdır. Kent kimliğine dayalı olarak, kent kimliğinin ayırıcı öğelerinden biri olan ve kent sisteminin bir parçası olarak; kent mobilyaları hem estetik hem de kullanım açıdan süreklilik göstermek zorundadır. Çalışma kapsamında Trabzon kentinin geleceği, yeniyi ve geleneği simgeleyen özelliğinden yararlanılmıştır. Trabzon kent merkezinde bulunan Uzun Sokak üzerinde yer alan kentsel donatı elemanları, tasarım kriterleri doğrultusunda ve kent kimliği açısından değerlendirilerek yer ve seçim kararlarına ilişkin problemler belirlenmiştir. Kent halkının kentsel donatı elemanları hakkında görüşleri 112 kişi ile rasgele yapılan standart anketlerle belirlenmiştir. Sonuç olarak, kentsel donatı elemanlarının kent içerisindeki önemini, anlamını ve kent ile kurdukları ilişki ortaya konulup önerilerde bulunulmuştur

Anahtar Kelimeler:

Kentsel donatı elemanları, Kent kimliği, Kent, Trabzon, Uzun Sokak

The Evaluation of the Urban Furniture Through Uzun Sokak in Trabzon City in Front of Urban Identity

Keywords:

-,

PDF

___

Barett L., 2001. Getting Tough On Outdoor Advertising. Marketing Week, (23), 16-17, London.
Başal M., 1993. Peyzaj Konstrüksiyonu Ders Kitabı, Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayın No:1322, Ders Kitabı 381, Ankara, 170s.
Bayrakçı O., 1989. Kamu Mekanları Tasarımı ve Mobilyaları Tasarımında Kimlik Sorunu ve Kent Kimliği İçindeki Yeri Yayını, 75-77.
Bayraktar N., Tekel A., Yalçıner Ercoşkun Ö., 2008. Ankara Atatürk Bulvarı Üzerinde Yer Alan Kentsel Donatı Elemanlarının Sınıflandırılması, Değerlendirilmesi ve Kent Kimliği İlişkisi, Gazi Üniversitesi. Müh. Mim. Fak. Dergisi, 23(1): 105-118.
Bulut Y., Atabeyoğlu Ö., Yeşil P., 2008. Erzurum Kent Donatı Elemanlarının Ergonomik Özelliklerinin Değerlendirilmesi Üzerine Bir Araştırma, Tarım Bilimleri Dergisi 2008, 14(2), 131-138.
Es, M., 2009. Kent Kimliği, Kent Kültürü. http://www.kentarastirma.com. (ET:21.01.2009)
Eymirli S., 1994. Erzurum kenti açık ve yeşil alanlarının saptanması ve kent içi açık- yeşil alan ilkeleri Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi (Yayınlanmamış), 103s, Adana.
Gedik T., 2003. Farklı su öğelerinin psikolojik etkileri ve mekansal etkinliklerle bütünleşmesi açısından incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, KTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, 84s. Trabzon.
Gülgün B., Türkyılmaz B., 2001. Peyzaj Mimarlığında Örneğinde Bir Araştırma. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 38 (2- 3), 135-142. Bornova
Haris W.C., Dines N.T., 1998. Time-Saver Standards for Landscape Architecture: Design and International Editions, Singapur. Data, McGraw-Hill
Kartay A., Korkut A.B., 2009. Peyzaj Mimarlığı Antropometri İlişkisi: İstanbul Örneği. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 6(3),
Kaya A., 1993. Yenişehir 3 Nolu Gecekondu Önleme Bölgesi ve Toplu Konut Alanının Açık- Yeşil Alanlarının İrdelenmesi Üzerine Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi Construction, Department of
Önem A. B., Kılınçarslan İ., 2005, Haliç Bölgesinde Çevre Algılama ve Kentsel Kimlik, İTÜ Dergisi/A, Mimarlık, Planlama ve Tasarım, 4(1), 115-125
Özer S., Aklıbaşında M., Zengin M., 2010. Erzurum kent örneğinde kullanılan kuşatma elemanlarının kent imajı üzerindeki etkileri. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 7(2).
Öztürk Kurtaslan B., 2005. Açık Alanlarda Heykel-Çevre İlişkisi ve Tasarımı. Erciyes Üniversitesi Dergisi,18(1), 193-222. Bilimler Enstitüsü
Seçkin, Ö. B., 1997. Peyzaj Yapıları II, İstanbul Üniversitesi Basımevi ve Film Merkezi, 235s, İstanbul.
Şerefhanoğlu, M., 1991. “Kentsel Tasarımda Aydınlatmanın Rolü”, 1.Kentsel Tasarım ve Uygulamalar Sempozyumu, (23-24 Mayıs 1991), Mimar Sinan Üniversitesi, İstanbul,131-140,
Şişman E. E., Yetim L. 2004. Tekirdağ Kentinde Donatı Elemanlarının Peyzaj Mimarlığı Açısından İrdelenmesi. Trakya Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 5(1), 43-51.
Tatlıdil, E., 2009. Kent ve Kentli Kimliği; İzmir Örneği, Ege Akademik Bakış, 9(1), 319- 336.
Ulu A., Karakoç İ., 2004. Kentsel Değişimin Kent Kimliğine Etkisi, Planlama Dergisi, TMMOB Şehir Plancıları Odası Yayını, 3( 28), 59-66.
Walker T. D. 1990. Residental Landscaping 1. Van Nostrant Reinhold, 209s, NewYork.
Yılmaz, H., 1994. Kentsel Peyzaj Planlaması Yönünden Salihli Kentinin Yapısal Analizi. Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi (Yayınlanmamış), 177S, İzmir.
Yücel, G.F., 2006. Ege Mimarlık Dergisi, Kamusal Açık Mekanlarda Donatı Elemanlarının Kullanımı Yayını, (4) 59.
URL 1, 2010, http:// www.trabzonrehberi.net
URL 2, 2010, http:// www.neredennereye.com
URL 3, 2010, http:// www.maps.google.com