Serbest Ormancilik Bürosu Sahiplerinin 5531 Sayılı Yetki Yasası Ve Uygulanma Sürecine Ilişkin Görüşleri

Bu araştırma ile serbest ormancılık bürosu sahiplerinin bazı özellikleri ile 5531 sayılı Yetki Yasası ve bu yasanın hazırlanmasından uygulanmasına kadarki süreçte etkili olanormancılıkeğitim kurumları, Orman Mühendisleri Odası ve devlet ormancılık teşkilatına (örgütüne) ilişkin görüşlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla, ülke genelindeki serbest ormancılık bürosu (yazıhanesi) sahiplerine anket uygulanmıştır. Araştırma sonucunda, serbest ormancılık bürosu sahipleri için; genellikle erkek, 40 yaş üzeri, bürolarını 2006-2011 yılları arasında kurmuşve 10 yıldan fazla devlet ormancılık teşkilatı deneyimi olan girişimci profili öne çıkmıştır. Büro sahipleri, Yetki Yasasını bazı eksiklere rağmen yeterli görürken, orman fakültelerinde verilen eğitimin büro faaliyetleri açısından yeterli olmadığını düşünmektedir. Yetki Yasasının uygulanması sürecinde Orman Mühendisleri Odasıyla ilgili kısmen de olsa olumlu görüş beyan eden büro sahipleri, ormancılık teşkilatında çalışan orman mühendislerinin teşkilattan ayrılma ya da emekli olma sonucu büro kurmalarına karşı ağırlıklı olarak olumsuz bir tutum içindedirler. Yetki Yasası faaliyet alanlarını ve talepleri de dikkate alacak şekilde ormancılık eğitiminde özellikle uygulamaya yönelik derslerin ağırlığının artırılması ve stajların daha verimli hale getirilmesi önem arz etmektedir

Anahtar Kelimeler:

5531 sayılı Kanun, serbest ormancılık bürosu sahipleri, orman fakülteleri, devlet ormancılık teşkilatı, Orman Mühendisleri Odası

Opinions of Private Forestry Consulting Firm Owners about Law No. 5531 and Its Practice Process

In this study, it was aimed to determine the some characteristics of private forestry consulting firm owners and their opinions about forestry educational institutions, chamber of forest engineers and state forestry organizations which are effective in the process of preparation and enforcement of Law No. 5531. For this purpose, surveys with the owners of private forestry consulting firms operating in countrywide were carried out. As a result of research, common profile of private forestry consulting firm owners was developed as that they are male, over 40 years old, established their firms between 20062011, entrepreneurs having more than 10 year’s experience in state forestry organizations. Despite some deficiencies, firm owners find this law sufficient and they think that education in faculties of forestry is inadequate in terms of firm activities. While firm owners express positive opinion about chamber of forest engineers in the enforcement process of Law No. 5531, they have negative attitude towards forest engineers who establish firms after resignation from state forestry organizations or retirement. In this context, it is important to enhance practical lectures by considering forestry activity areas defined in the law and make internships more productive

Keywords:

Law No. 5531, private forestry consulting firm owners, faculties of forestry, state forestry organizations, chamber-r of forest engineers,

PDF

___

Akbaş A. 2008. Bir mesleğin sorun ve beklentileri: Orman mühendisliği örneği. Orman
Mühendisliği Dergisi, 45(10-11-12), 14-21. Altunışık R., Coşkun R., Bayraktaroğlu S., Yıldırım E., 2005. Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri
Kitabevi, 4. Baskı, Sakarya. Uygulamalı). Sakarya Anonim, 2006. Orman Mühendisliği, Orman
Endüstri Mühendisliği ve Ağaç İşleri Endüstri Mühendisliği görüş.www.foresteconomics.org/yasa.pdf (et:11 Aralık 2008). Kanuna ilişkin
Arslantaş E., 2006. Orman mühendislerinin cinsiyet algısı ve ormancılık örgütünde cinsiyet ayrımcılığı.Yüksek
Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara. tezi, Ankara Atmış, E., Daşdemir, İ. 2008. Orman fakültesi öğretim elemanlarının orman mühendisliği eğitiminin değerlendirmesi. 3. Ulusal Ormancılık Kongresi (20- Mart 2008), 103-121, Ankara. geleceğini
Atmış E., Günşen, H.B., Güleç, R. 2008.
Stajın ormancılık eğitimindeki önemi. 3. Ulusal Ormancılık Kongresi (20-22 Mart 2008), 191- 200, Ankara.
Çetin M., Oral S. 2011. Ormancılık hizmetleri ve serbest bürolarının katkıları. 2023’e Doğru 1.
Doğa ve Ormancılık Sempozyumu (21-27 Kasım 2011), 83-90, Antalya.
Çetin M., Oral S., Tolunay A. 2011. Genç orman bürolarına durumunun incelenmesi. 2023’e Doğru 1. Doğa ve Ormancılık Sempozyumu (21-27 Kasım 2011), 67-81, Antalya. Daşdemir özel ormancılık istihdam ilgi ve İ., 19
İşletmelerinin Yönetsel ve Örgütsel Boyutlarının Belirlenmesi. Araştırma Müdürlüğü, Teknik Rapor :3, 70 s., Erzurum. Devlet Orman Doğu Anadolu Ormancılık Daşdemir İ., Atmış E. 2008. Orman fakültesi orman mühendisliği bölümü öğrencilerinin orman mühendisliği eğitimini değerlendirmesi. 3. Ulusal
Ormancılık Kongresi (20-22 Mart 2008), 53-75, Ankara.
Derinalp S., 2007. Dünya’da ve Türkiye’de lojistik hizmetlerde dış kaynak kullanımı: Türkiye’de işletmelerde bir uygulama. Yüksek lisans tezi,
Doğa ve Ormancılık Sempozyumu (21-27 Kasım 2011), 37-49, Antalya. hizmetlerinin
Kalıpsız, K., 1994. İstatistik Yöntemler. İÜ
Yayın No : 3835, OF Yayın No: 427, İstanbul.
Karasar, N., 2009. Bilimsel Araştırma
Yöntemi. Nobel Yayın Dağıtım, 19. Baskı, Ankara. Korkmaz M., Alkan H., Eker M. 2011.
Ormancılık etkinliklerinin gerçekleştirilmesinde serbest ormancılık bürolarının rolü, sorunlar ve beklentiler. 1. Doğa ve Ormancılık Sempozyumu (21-27 Kasım 2011), 57-66, Antalya. OMO, 2009a. 5531
Mühendisliği, Orman Endüstri Mühendisliği ve Ağaç İşleri Endüstri Mühendisliği Hakkında Kanun”unYüksek Uygulamaya Yansımaları, Alınması Gereken Önlemler.Panel (16-19 Kasım 2009), Antalya. Ve OMO, 2009b. 5531 sayılı yetki yasasına göre kurulan ormancılık büroları sahiplerinin listesi,
Orman Mühendisleri Odası (OMO Genel Merkezi’ne 20.08.2009 tarihli ziyarette temin edilmiştir.), Ankara.
OMO, 2012. 5531 Sayılı Kanunun Yüksek
Öğretime Eğitime Yansımalarının İrdelenmesi ve Hedefler Kongresi.Bildiriler Kitabı (23-24 Kasım 2012), Kastamonu.
Özden S., Ekici F. 2010. Orman mühendisliği mesleğinin dünü, bugünü ve geleceği.3. Ulusal
Karadeniz Ormancılık Kongresi (20-22 Mayıs 2010), 17-23, Artvin.
Öztürk A., 2003. Devlet orman işletmelerinde işletme amaç ve stratejilerinin belirlenmesi (Doğu Karadeniz Bölgesi Örneği). Doktora Tezi,KTÜ
Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon. Öztürk A., Aktan Ü., Demirci U., 2013. 5531 sayılı kanunla kurulan serbest ormancılık büroları ve orman mühendisi istihdamı: Mevcut durum, sorunlar ve çözüm önerileri. AÇÜ Bilimsel
Araştırma Projeleri Koordinatörlüğü, Bilimsel Araştırma Projesi (2011.F10.02.26), Sonuç
Raporu (Yayımlanmamıştır), Artvin. Öztürk A., Aktan Ü., Türker M.F., Demirci U. 20 Orman mühendislerinin 5531 sayılı yasa kapsamında istihdamına ilişkin bir araştırma:
Artvin İli Örneği, 3. Ulusal Karadeniz Ormancılık Kongresi (20-22 Mayıs 2010), 24-36, Artvin. Siegel S., CastellanJ. 19
Nonparametricstatisticsforthebehavioralsciences, 2nd Ed., Mc. Grow-HillBookCompany, New York. Sokal R.R.,Rohlf F.J. 1995. Biometry, 3th
Ed., WH FreemanandCompany, New York. Şafak İ. 2008. Ege Bölgesi Orman
Mühendislerinin Profili, Orman Mühendisliği Dergisi, 45(10-11-12), 22-26. Tekin M., Zerenler M., 2005. Konya otomotiv yan sanayinin rekabet gücü hakkında bir araştırma, 5. Ulusal Üretim Araştırmaları
Sempozyumu (25-27 Kasım 2005), 75-81, İstanbul.
Türker M.F. 2009. Ülkemiz Yüksek Çağdaşlaştırılması
Ormancılık Anlayışları, 5531 Sayılı Kanun ve AÇÜ ile KTÜ Orman Fakültelerinin Konumu. 5531 Sayılı “Orman Mühendisliği, Orman
Endüstri Mühendisliği ve Ağaç İşleri Endüstri Mühendisliği Hakkında Kanun”un Yüksek Öğretim-Eğitim ve Uygulamaya Yansımaları, Alınması Gereken Önlemler Paneli (16-19 Kasım 2009), 109-122, Antalya. Sürecinde