Ahmet İLHAN, Gökşen KOŞAR, Aykut KARAPINAR, TARIK GEDİK

Sakarya İli Mobilya İmalatında İş Kazası Ve Meslek Hastalıklarının Ortaya Çıkış Nedenlerinin Analizi

Türkiye’de orman ürünleri sanayinde yapılan çalışmalar incelendiğinde iş sağlığını ve güvenliğini olumsuz yönde etkileyen birçok etkenin olduğu gözlenmektedir. Çalışma alanlarındaki kesici, delici veya farklı tahribat işlemleriyle çalışan makine ve araçlar, gerekli önlemler alınmaması sonucu çalışanların kaza geçirmelerine sebebiyet vermektedir. Bu çalışmada Sakarya ili mobilya imalatında çalışanların iş kazası ve meslek hastalıklarına maruz kalma nedenlerinin araştırılması amaçlanmıştır. Bu amaca ulaşmak için 12 soru ve 26 yargıdan oluşan bir anketten yararlanılmıştır. Çalışmanın evrenini Haziran 2011 yılında Sakarya ili Ticaret ve Sanayi Odasına kayıtlı mobilya imalathanesinde çalışan 1075 işçi oluşturmaktadır. Çalışma kapsamında %90 güven düzeyi ve %5 hata oranına göre 217 çalışana ulaşılması gerektiği hesaplanmış ve evreni temsil eden 227 çalışandan veri elde edilmiştir. Çalışma sonuçlarına göre Sakarya mobilya imalatı çalışanlarının %60.8’i 1-5 yıldır bu sektörde çalışmaktadır. Sektörde çalışanların %19.8’i herhangi bir iş güvenliği eğitimi almamıştır. Çalışanlara göre; iş kazası ve meslek hastalıklarına maruz kalmada en etkili olan faktörlerin başında yeni işe başlayanlara iş sağlığı ve güvenliği konularında eğitim verilmemesi ve aşırı yüke maruz kalmaları gelmektedir

Anahtar Kelimeler:

İş sağlığı, iş güvenliği, mobilya endüstrisi

Analysis of Underlying Causes of The Occupational Accidents and Diseases in Furniture

A review of the studies on the Turkish forest products industry revealed that there are many factors affecting negatively the occupational health and safety. Abundant cutter, piercer, other hazardous machines and tools around the working place combined with the lacking precautions result in occupational accidents. This study investigates the underlying causes of the occupational accidents and diseases in furniture manufacturing in Sakarya province. The study employed a survey composed of 12 questions and 26 judgments. Study population is the 1075 furniture manufacturing workers registered to the Sakarya Chamber of Industry in June 2011. Minimum sampling size is determined as 217 with 5% margin of error and 90% confidence level. We collected data from 227 surveys. 60.8% of the workers have been employed in this sector for 1-5 years. 19.8% of the workers has received no education on the occupational safety. Workers perceive the lack of the educational program for recruits on the occupational safety and health and the heavy workload as the foremost underlying causes of occupational accidents and diseases

Keywords:

Occupational health, occupational safety, furniture industry,

PDF

___

Anonim, 2012. İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu, Kanun No: 6331, Kabul Tarihi: 20.06.2012, Resmi Gazete Yayın Tarihi/Sayı: 30.06.2012/28339, Ankara.
Ayhan, A., 2005. İş Kazaları ve Meslek Hastalıklarının Anlam ve Önemi, 10. Ergonomi Kongresi Bildiriler Kitabı, 243-255, Bursa.
Büyükekmekçi, N., 2002. Afyon Mermer Fabrikaları İşçi Sağlığı ve İş Güvenliğinin Değerlendirilmesi, Dumlupınar Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 116 s. Kütahya.
Büyüköztürk Ş. 2002. Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı: İstatistik, Araştırma Deseni, SPSS Uygulamaları ve Yorum, Pegema Yayıncılık, Ankara.
Dorman J.S., LaPorte R.E., Stone R.A., Trucco M., 1990, Worldwide Differences in the Incidence of Type I Diabetes are Associated with Amino Acid Variation at Position 57 of the HLA- DQ Beta Chain, Proc Natl Acad Sci. USA 87.
Durdu, A., 2006. A Research on Employees Attitude Related To Occupational Health and Safety, Istanbul University, Social Sciencess Institute, M.Sc Thesis, p.299, Istanbul.
Eken, G., 2011. İş Kazalarını Önlemede İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitimlerinin Etkinliği: Perakende Sektöründe Bir Uygulama, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri ABD, Yüksek Lisans Tezi, 144 s. Çanakkale.
Engür, M. O., 2011. Motorlu Testere Operatörlerinin İş Güvenliğine İlişkin Bilgi Düzeylerinin Belirlenmesi, 17. Ulusal Ergonomi Kongresi, Bildiriler Kitabı, 368-377, Eskişehir.
Ergüder Varlı, B., Çopur, Z., Avşar, M. ve Şenbaş, M., 2006. Ege Üniversitesi Hastanesinde Çalışan Ev İdaresi Personelinin İş Kazası Geçirme Durumunun İncelenmesi, 11. Ulusal Ergonomi Kongresi Bildiriler Kitabı, 99-106, İstanbul.
Erkal, S., Şafak, Ş., 2002. Ankara’da Hastanelerde Çalışan Ev İdaresi Personelinin Karşılaştığı İş Kazalarının İncelenmesi, Sağlık ve Toplum, 12:1, 72-79
Gedik, T., Akyüz, K.C., Barlı, Ö. ve Batu, C., 2008. Düzce Orman Ürünleri Sanayinde İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Analizi, 14. Ulusal Ergonomi Kongresi, 30 Ekim – 1 Kasım, Trabzon
Gedik, T., Batu, C., 2005. Düzce Orman Ürünleri Sanayinde İş Güvenliği, İşçi Sağlığı ve Çalışma Koşullarının İyileştirilmesi Üzerine Bir Araştırma, XI. Ulusal Ergonomi Kongresi, İstanbul Teknik Üniversitesi, İstanbul.
Gedik, T., Sevim Korkut, D., 2011. A Research on Work Accidents in Forest Products Industry in Duzce, International Journal of the Physical Sciences Vol. 6(30), pp. 7065 – 7072.
Gümüş, M., Bacak, B., 2005. İş Sağlığı ve Ergonomi İlişkisi Açısından İş Sağlığı ve Güvenliğine İlişkin Yeni Düzenlemelerde Kritik Başarı Faktörleri: Çalışanların Eğitimi ve Katılımı Üzerine Bir Değerlendirme, 10. Ergonomi Kongresi, 300-325, Bursa.
Güvercin, Ö., Aybek, A., 2003. Teknik Personelin İş Güvenliği Konusundaki Eğitim Düzeyleri Üzerine Bir Araştırma, Teknoloji Dergisi, 6 (1-2), 1
İri A., 2007. OHSAS 18001 İş Sağlığı Ve Güvenliği Yönetim Sistemleri ve Bir İnşaat Firmasında Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 178 s. İstanbul. İstanbul Teknik
Kılkış, İ., 2005. İşletmelerde İş Sağlığı ve Sağlanmasında Güvenliğinin Yükümlülükleri, 10. Ergonomi Kongresi Poster Bildiriler Kitabı, 1444-1451, Bursa. İşverenin
Köklü, U., Dizdar, E.N., Gavas, M., 2005. Talaşlı İmalat Sanayiinde Karşılaşılan İş Kazalarının Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma, 10. Ergonomi Kongresi, 256-266, Bursa.
Kurumer, G., Lüleci, C., Şen, A. ve Yücel, Ö., 2006. İşletmelerde İş Güvenliği, İş Kazaları ve İşçi Sağlığı Analizi, 11. Ulusal Ergonomi Kongresi Bildiriler Kitabı, 147-154, İstanbul.
Özdamar K. 2002. Paket Programlar İle İstatistiksel Veri Analizi, Kaan Kitabevi, 661- 667, Eskişehir.
Sevim Korkut, D., Gedik, T., 2010. A Research on Occupational Safety in Forest Products Industry in Turkey, African Journal of Business Management Vol. 4(7), pp. 1423-1430.
Sharma S. 1996. Applied Multivariate Techniques, John Wiley & Sons Inc., 685s., New York.
Sosyal Güvenlik Kurumu SGK İstatistik Yıllıkları 2010
SPSS Institute Inc. 2003. SPSS Base 12.0 User’s Guide, 703 p.
URLhttp://www.madenciyim.com/forums/s howthread.php?2097-%DD%FE- Sa%F0l%FD%F0%FD-ve-G%FCvenli%F0i- Nedir
Ülker, O., Erdem H.E., 2011. Bir Mobilya Fabrikasında Çalışanların Makinelere Yatay ve Dikey Şekilde Parça Taşımasından Dolayı Kaynaklanan Zorlanmaların Engellenmesi ve Çalışma Verimliliğinin Arttırıcı Yöntem Seçimi, 17. Ulusal Ergonomi Kongresi, Bildiriler Kitabı, 390-399, Eskişehir.