Planlamada temel amaç, ormanların mevcut yapı ve kuruluşunu belirlenen hedeflere ulaştıracak şekilde kontrol etmektir. Bu süreçte, karar verme teknikleri (örneğin doğrusal programlama) orman amenajman planlarının hazırlanmasında en iyi çıktıların (örneğin, en yüksek orman hasılatı) belirlenmesine yönelik etkin bir araç olarak kullanılmaktadır. Farklı orman kuruşları, büyüme-artım ilişkileri ile geliştirilen planlama stratejileri plan çıktı miktarlarını etkileyen önemli parametrelerdir. Bu eserde, aynı amaç ve belli kısıtlar dahilinde farklı idare süreleri ile işletilen, farklı aktüel kuruluştaki ormanların optimal kuruluşa ulaştırılması hedeflenmiştir. Bu amaçla, Türkiye ormanlarının sergilediği,aynı alana sahip 1000 hektarlık beş farklı aktüel orman kuruluşu (düzensiz, orta yaşlı, yaşlı, genç ve genç-yaşlı) hipotetik olarak belirlenmiştir.Her bir orman kuruluşu için eta ve Net Bugünkü Değerin (NBD) eniyilenmesi amaçları doğrultusunda, eşit optimal periyodik alan, %10 değişen eta, doğal yaşlı orman miktarı (en az %10) ve minimum servet kısıtları kullanılarak plan seçenekleri geliştirilmiş ve doğrusal programlama ile çözülmüştür. Sonuçta, mevcut orman kuruluşlarının plan çıktılarını önemli derecede etkilediği saptanmıştır. En iyi sonucu, NBD’nin eniyilendiği yaşlı orman kuruluşu üzerinde uygulanan (385.191TL )SY3 stratejisi vermiştir. Ayrıca SO3 stratejisinin çok az bir farkla (381.875 TL) onu takip ettiği gözlenmiştir. Bunun yanında idare süresinin 70 olduğu tüm stratejilerin idare süresi 80 olan stratejilere göre daha iyi amaç değerleri verdiği gözlemlenmiştir. Ayrıca, alan kısıtına sahip tüm stratejilerin planlama yörüngesi sonunda optimal dağılımını gerçekleştirdiği, ancak eta akışı kısıtının olduğu stratejilerin ise optimal alanı oluşturamadığı görülmüştür. NBD’nin eniyilendiği durumlarda alan kısıtının özellikle yaşlı orman kuruluşu üzerinde daha duyarlı olduğu saptanmıştır. Buradan, geliştirilecek planlama stratejileri arasından mevcut yapıya göre en uygun seçeneğin karar verme teknikleri ile orman dinamiğinin de kavranarak kararlaştırılması gereği ortaya çıkmıştır. Sadece odun üretimi eksenli ve buna paralel olarak NBD’nin eniyilendiği modeller dikkate alındığında dahi, ormanların mevcut yapısı amaçlanan optimal kuruluşu belirlemede en önemli etken olduğu görülmektedir