Hicran ÇETİN GÜNDÜZ, Sinem TARHAN, Subhan EKŞİOĞLU

Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri İle Özyetkinlik Beklentisi ve Kişilik Özellikleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Bu çalışmanın amacı; pedagojik formasyon öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin ortaya konulması, bu eğilimde kişilik özellikleri ve özyetkinlik beklentisinin yordayıcılığının belirlenmesidir. Araştırmanın çalışma grubu Bartın, Nevşehir ve Sakarya Üniversitesinde pedagojik formasyon eğitimi alan toplam 352 öğrencidir. Verilerin toplanmasında, Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimlerini Belirleme Ölçeği, Sıfatlara Dayalı Kişilik Testi ve Genellenmiş Özyetkinlik Beklentisi Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde frekans dağılımları, betimsel istatistikler, t testi ve hiyerarşik regresyon analizi kullanılmıştır. Elde edilen bulgular sonucunda öğrencilerin sürekli yeni şeyler öğrenmek ve kendini geliştirmek konusunda istekli olmadıkları belirlenmiştir. Kadınların yaşam boyu öğrenme eğilimleri erkeklere göre daha düşük bulunmuştur. Ayrıca bireylerin duygusal dengesizliği ve deneyime açıklık özellikleri azaldıkça yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin arttığı belirlenmiştir

The Relationships Between Self Efficacy Expectations and Personality Traits Wıth Lifelong Learning Tendency

The aim of this paper is to present pedagogical formation students’ lifelong learning tendencies and determine individualistic characteristics and self-competence expectation predictiveness of them in this tendency. The study group of the research is 352 students having pedagogical formation education at Bartın, Nevşehir and Sakarya Universities. Lifelong Learning Tendency Identification Scale, Personality Test based on Adjectives and Generalized Self-Efficacy Scale has been used in the collection of the data. Frequency distributions, descriptive statistics, t-test and hierarchic regression analysis have been used in the analysis of the data. At the result of the findings, it has been determined that the students are not willing to learn new things continuously and developing themselves. Lifelong learning tendencies of the females have been lower than the males in the results. Also, it has been determined that as emotional imbalance of the individuals and characteristic of openness to experience increase, lifelong learning tendencies also increase

PDF

___

Akkoyunlu, B. (2008). Bilgi okuryazarlığı ve yaşam boyu öğrenme.Erişim Adresi: (10 Ağustos 2016) http://ietc2008.home.anadolu.edu.tr/ietc2008/1b.doc
Ayra, M. (2015). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin mesleki öz yeterlik inançları ile ilişkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Amasya Üniversitesi, Amasya.
Bacanlı, H., İlhan,T. ve Aslan ,S. (2009). Beş faktör kuramına dayalı bir kişilik ölçeğinin geliştirilmesi: sıfatlara dayalı kişilik testi (SDKT). Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7 (2), 261-279.
Bandura, A. (1982). Self-efficacy mechanism in human agency. American Psychologist, 37 (2), 122-147.
Bandura, A. (1995). Exercise of personal and collective efficacy in changing societies. In Self- efficacy in changing societies. A. Bandura (Edt.), 1-44. New York: Cambridge University.
Barrett, L. F. and Pietromonaco, P. R. (1997). Accuracy of the five-factor model in predicting perceptions of daily social ınteractions. Personality & Social Psychology Bulletin, 23 (11), 1173-1188.
Barry, B. and Stewart, G.L. (1997). Composition, process and performance in self-managed groups: The role of personality. Journal of Applied Psychology, 82 (1), 62-78.
Berberoğlu, G. ve Tansel, A. (2014). Does private tutoring increase students’ academic performance? Evidence from Turkey. International Review of Education, 60 (5), 683-701.
Carver,C.S. and Scheier, M. (2003). Optimisim. In S.J. Lopez and C.R. Snyder (Eds), Positive psychological assessment a handbook of model and measures (75-89). Washington DC: American Psychological Association.
Diker Coşkun, Y. (2009). Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi (Yayınlanmamış doktora tezi). Hacettepe üniversitesi, Ankara.
Diker Coşkun, Y. ve Demirel, M. (2012). Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42, 108-120.
Demirel, M. ve Akkoyunlu, B. (2010). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimleri ve bilgi okuryazarlığı özyeterlik algıları. 10th International Educational Technology Conference, Boğaziçi Üniversitesi, İstanbul, Proceedings Book, 2, 1126- 1133.
Dollinger, S. J., Leong, F. T. L. and Ulicni, S. K. (1996). On traits and values: With special reference to openness to experience. Journal of Research in Personality, 30, 23–41.
Dündar, H. (2016). Sınıf öğretmeni adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
Eraslan, L. ve Çakıcı, D. (2011). Pedagojik formasyon programı öğrencilerinin öğretmenlik mesleğine yönelik tutumları. Kastamonu Eğitim Dergisi 19 (2), 427-438.
Ergün, S. ve Cömert Özata, S. (2016). Okul öncesi öğretmenliği bölümüne devam eden öğrencilerin yaşam boyu öğrenme eğilimleri. International Journal of Human Science, 13 (1), 1851-1861.
Evin Gencel, İ. (2013). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme teterliklerine yönelik algıları. Eğitim ve Bilim, 38 (170), 237-252.
Friedman, H.S. and Schustack, M. W. (2003). Personality classic theories and modern research (2th ed.). Boston : Allyn and Bacon.
Gür Erdoğan, D. (2014). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimlerine etki eden faktörler (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
HBÖ (2014). Türkiye Hayat Boyu Öğrenme Strateji Belgesi ve Eylem Planı (2014-2018). MEB Hayat Boyu Öğrenme Genel Müdürlüğü.
HBÖ (2009). 2009-2013 Hayat Boyu Öğrenme Strateji Belgesi
İlğan, A., Sevinç Ö. S. ve Arı, E. (2013). Pedagojik formasyon programı öğretmen adaylarının mesleki tutum ve çağdaş öğretmen algıları. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32 (2), 175-195.
Kalaycı, Ş. (2008). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Ankara: Asil.
Kalkınma Bakanlığı. (2013). Onuncu Kalkınma Planı ( 2014-2018). Erişim Adresi: www.kalkinma.gov.tr/Lists/Kalknma%20Planlar/.../Onuncu%20Kalkınma%20Planı.pdf
Karasar, N. (2004). Bilimsel araştırma yYöntemi (13. Baskı) Ankara: Nobel.
McCrae, R. R. and Costa, P. T. (1987). Validation of the five-factor model of personality across instruments and observers. Journal of Personality and Social Psychology, 52 (1), 81-90.
McCrae, R. R. and Costa, P. T. (1997). Personality trait structure as a human universal. American Psychologist, 52 (5), 509-516.
Mischel, W., Shoda,Y. and Ayduk, Ö. (2008). Introduction to personality (8th ed.). Hoboken, New Jersey : John Wiley & Sons.
Pajares, F. (2004). Albert Bandura: Biographical sketch. Erişim Adresi: http://des.emory.edu/mfp/ bandurabio.html
Savuran, Y. (2014). İngilizce öğretmen adaylarının mentorlarına kıyasla yaşam boyu öğrenme becerileri (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Schunk, D. H. (1996). Self-Efficacy for Learning and Performance. Annual Conference of the American Educational Research Association. Erişim Adresi: .http://www.eric.ed.gov/PDFS/ ED394663.pdf.
ShumanL. J., Besterfield-Sacre, M., & McGourty, J. (2005). The ABET “professional skills” - can they be taught? Can they be assessed? Journal of Engineering Education, 94 (1), 41-55.
Sneed, C. D., McCrae, R. R. and Funder, D.C. (1998). Lay conceptions of the five-factor model and its indicators. Personality and Socail Psychology Bulletin, 24, 115-126.
Süral, S. ve Sarıtaş, E (2015). Pedagojik formasyon programına katılan öğrencilerin öğretmenlik mesleğine yönelik yeterliklerinin incelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11 (1), 62-75.
Şahin, M., Akbaşlı, S. ve Yanpar Yelken, T. (2010). Key competences for lifelong learning: The case of prospective teachers. Educational Research and Review, 5 (10), 545-556.
Tabachnick, B.G. ve Fidell, L. S. (2015). Çok değişkenli istatistiklerin kullanımı. (M. Baloğlu, Çev. edt.), Ankara: Nobel.
Tarhan,S. (2012). Umudun özyeterlik, algılanan sosyal destek ve kişilik özelliklerinden yordanması (Yayınlanmamış doktora tezi) Gazi Üniversitesi, Ankara.
Tepeli, Y. ve Caner, M (2014). Pedagojik formasyon programı öğrencilerinin öğretmenlik uygulaması ile ilgili görüşleri. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 4 (2), 313-328.
Tunca, N., Alkın Şahin, S. ve Aydın, Ö. (2015). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimleri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11 (2), 432-446.
Yapıcı, M. ve Yapıcı, Ş. (2013). Öğretmen adaylarının pedagojik formasyona ilişkin metaforları. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8 (8) Summer, 1421-1429.