Tülay ÇORUHLU ŞENEL, Salih ÇEPNİ, Sibel NAS ER

5e modelinin derinleşme aşamasına ilişkin fen ve teknoloji öğretmenlerinin görüşleri: Trabzon ili örneği

Bu çalışma fen ve teknoloji öğretmenlerinin derinleşme aşamasını nasıl algıladıklarını ve bu aşamada ne tür etkinliklere yer verdiklerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmada özel durum metodolojisi kullanılmıştır. Veri toplama araçları olarak yarı yapılandırılmış mülakatlardan ve yapılandırılmış gözlem formundan yararlanılmıştır. Çalışmanın örneklemini 14 fen ve teknoloji öğretmeni oluşturmuştur. Çalışma sonucunda öğretmenlerin derinleşme aşamasının tam olarak neyi ifade ettiği konusunda yeterli bilgiye sahip olmadıkları ve öğrenme ortamlarında nasıl uygulanacağı konusunda sıkıntılar yaşadıkları belirlenmiştir. Hizmet içi eğitim (HİE) kursları ile öğretmenlerin derinleşme aşamasının içeriği konusunda bilgilendirilmesi ve HİE kurslarında bu aşamanın öğrenme ortamlarında nasıl etkili bir şekilde uygulanacağına dair örnek uygulamalara yer verilmesi gerektiği önerilmektedir.

Science and technology teachers' views about the elaborate stage of the 5E model: Trabzon sample

The aim of the study is to determine understanding of the science and technology teachers’ perceptions about elaborate stage and what kind of activities they using in this stage. The case study approach was used in this research. The data were collected by using semi-structered interviews and structered observations. The research sample consisted of 14 science and technology teachers. It is determined that teachers have lack of information about elaborate stage and they have problems about using the this stage in learning environment. And study is concluded with the suggestions; in service courses including elaborate stage should be organised for science and technology teachers and some practices should be shown in inservice courses.

PDF

___

1. Nakiboğlu, C. (1999). Kimya öğretmeni eğitiminde bütünleştirici (consructivist) öğrenme modelinin öğrenci başarısına etkisi. DEÜ Buca Eğitim Fakültesi Dergisi Özel Sayı, 11, 271–280.
2. Çepni, S., Akdeniz, A.,R. ve Keser, Ö.,F. (2000). Fen Bilimleri Öğretiminde Bütünleştirici Öğrenme Kuramına Uygun Örnek Rehber Materyallerin Geliştirilmesi, 19. Fizik Kongresi, 26–29 Eylül 2000, Fırat Üniversitesi, Elazığ.
3. Çepni, S., Şan, M., H., Gökdere, M. ve Küçük , M. (2001). Fen Bilgisi Öğretiminde Zihinde Yapılanma Kuramına Uygun 7E Modeline Göre Örnek Etkinlik Geliştirme, Yeni Binyılın Başında Türkiye’de Fen Bilimleri Eğitim Sempozyumu, 7-8 Eylül 2001, Maltepe Üniversitesi, İstanbul, Bildiriler Kitabı, 183-190.
4. Özbek, R. (2005). Öğretmen Algılarına Göre Eğitim Fakültesi Öğretim Programının, İlköğretim Öğretim Ortamlarının ve Öğretmenlerin “Yapılandırmacı Öğretim” Anlayışına Yönelik Düşüncelerinin Değerlendirilmesi, XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi, 28–30 Eylül 2005, Denizli, 409–415.
5. Saunders, W.L. (1992). The constructivism perspective: Implications and teaching strategies for science. School Science and Mathematics, 92(3), 136–141.
6. Geelan, D.R. (1995). Matrix technique: A constructivist approach to curriculum development in science. Australian Science Teachers Journal, 41(3), 32–37.
7. Shiland, T.W. (1999). Constructivism: The implications for laboratory work. Journal of Chemical Education, 76(1), 107–109.
8. Coll, R.K. ve Taylor, T.G.N. (2001). Using constructivism to inform tertiary chemistry pedagogy. Chemistry Education: Research and Practice in Europe, 2(3), 215–226.
9. Bodner, G.M. (1986). Constructivism: A theory of knowledge. Journal of Chemical Education, 63(10), 873–878.
10. Bodner, G.M. (1990). Why good teaching fails and hard-working students do not always succeed?. Spectrum, 28(1), 27–32.
11. Ayas, A., Çepni, S., Johnson, D. ve Turgut, M.F. (1997). Kimya Öğretimi, YÖK/ Dünya Bankası Milli Eğitimi Geliştirme Projesi Hizmet Öncesi Öğretmen Eğitimi Yayınları, Bilkent, Ankara.
12. Hand, B., Treagust, D.F. ve Vance, K. (1997). Student perceptions of the social constructivist classroom. Science Education, 81(5), 561– 575.
13. Er Nas, S. (2008). Isının Yayılma Yolları Konusunda 5E Modelinin Derinleşme Aşamasına Yönelik Olarak Geliştirilen Materyallerin Etkililiğinin Değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, KTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
14. Smerdan, B.A. ve Burkam, D.T. (1999). Access to constructivist and didactic teaching: Who gets it? Where is it practiced?. Teachers College Record, 101, 1, 5.
15.Keser, Ö.F. (2003). Fizik Eğitimine Yönelik Bütünleştirici Bir Öğrenme Ortamı Tasarımı ve Uygulanması, Doktora Tezi, KTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
16. Özmen, H. (2004). Fen öğretiminde öğrenme teorileri ve teknoloji destekli yapılandırıcı (consructivist) öğrenme. Turkish Online Journal of Educational Tecnology, 3, Article 14.
17. Denscombe, M. (1998). The Good Research Guide for Small-Scale Social Research Projects. Buckingham: Open University Press.
18. Wellington, J. (2000). Educational Research, Contemporary Issues and Practical Approaches. London: Continuum.
19. Çepni, S. (2007). Araştırma ve Proje Çalışmalarına Giriş (Gözden geçirilmiş baskı). Trabzon: Celepler Matbaacılık.
20. Cohen, L. & Manion, L. (1994). Research Methods in Education (Fourth Edition). Newyork: Rutledge.
21. Miles, M.B., Huberman, A.M. (1994). Qualitative Data Analysis (Second Edition), Sage Publications, Thousand Oaks, London, New Delhi.
22. Demircioğlu, G., Özmen, H., ve Demircioğlu, H. (2004). Bütünleştirici öğrenme kuramına dayalı olarak geliştirilen etkinliklerin uygulamasının etkililiğinin araştırılması. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 1, 21–34.
23. Çepni, S. (edit), Ayas, A., Akdeniz, A.R., Özmen, H., Yiğit, N. ve Ayvacı, H.Ş. (2005). Fen ve Teknoloji Öğretimi. Ankara: Pegema Yayıncılık.
24. Kaptan, F. (2005). Fen ve Teknoloji Dersi Öğretim Programıyla İlgili Değerlendirme, Eğitimde Yansımalar: VIII Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu Kitabı, Erciyes Üniversitesi, Sabancı Kültür Sitesi, Kayseri, 14–16 Kasım, 283–298.
25. Erdoğan, M. (2005). Yeni Geliştirilen Beşinci Sınıf Fen ve Teknoloji Dersi Müfredatı: Pilot Uygulama Yansımaları, Eğitimde Yansımalar: VIII, Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu Kitabı, 14–16 Kasım 2005, 299–310.
26. Erdem, E. ve Demirel, Ö. (2002). Program geliştirmede yapılandırmacılık yaklaşımı. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 81–87.
27. Bayar, F. (2005). İlköğretim 5. Sınıf Fen Bilgisi Öğretim Programında Yer Alan Isı ve Isının Maddedeki Yolculuğu Ünitesi ile İlgili Bütünleştirici Öğrenme Kuramına Uygun Etkinliklerin Geliştirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, KTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
28. Gürses, E. (2006). Durgun Elektrik Konusunda Yapılandırıcı Öğrenme Kuramına Dayalı, 5E Modeline Uygun Olarak Geliştirilen Dokümanların Uygulanması ve Etkililiğinin İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, KTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
29.Yiğit, N. ve Akdeniz, A.R. (2004). Öğretmen adaylarının fen-edebiyat fakültesindeki problemleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 12(1), 77–84.