Siyer; Hz. Peygamber’in hayatını, şahsiyetini, tebliğ faaliyetlerini, siyasi ve askeri mücadelelerini konu edinip, bunları araştıran ilim dalını ve bu dalda yazılan eserleri ifade etmek için kullanılan bir terimdir. Meğâzî ise, Hz. Peygamber’in savaşları anlamına gelmekte, Resûl-i Ekrem’in gazve ve seriyyelerinin tarihine ve bu alanda telif edilen eserlere isim olmuştur. Bu iki kelimenin birbirleri yerine kullanıldığı durumlar da mevcuttur. Ancak siyer sözcüğünün meğâzîyi de içermesi, onun daha geniş bir alana sahip olduğu anlamına gelmektedir. İslâm siyer yazıcılığının başlangıcı hakkında farklı görüşler mevcuttur. Kimi yazarlarca bu faaliyetin başlangıcı Asr-ı Saâdet çağına kadar geri götürülmüştür. (bk. Şaban Öz, İlk Siyer Kaynakları ve Müellifleri, (doktora tezi, 2006), AÜSBE, s.29). Tanıtımını yapacağımız Josef Horovitz’in (ö. 1931) İslâmî Tarihçiliğin Doğuşu İlk Siyer/ Megāzî Eserleri ve Müellifleri adı ile Türkçeye çevrilen eseri, İslâm tarih yazıcılığının başlangıcı ve ilk siyer/meğâzî âlimleri hakkında önemli bilgiler içermektedir.