Vergi Adaletini Sağlamaya Yönelik Bir Araç: Esnaf Muaflığı

Vergilendirme sürecinin vergilemenin temel prensipleri doğrultusunda gerçekleştirilmesi gereklidir. Vergi yükünün adil olmasına işaret eden vergi adaleti kavramı tüm ülkelerde tartışılan ve tesis edilmesi amaçlanan önemli bir ilkedir. Her ülke kendi ekonomik, sosyolojik, siyasi ve idari özelliklerine göre vergi adaletini gerçekleştirmeye yönelik uygulamalar yürürlüğe koymuşlardır. Türkiye örneğinde bu uygulamalardan biri de esnaf muaflığıdır. Esnaf muaflığı ile gelir düzeyi düşük olan küçük esnaflar vergi dışı tutularakvergi yükünde adalet sağlanması hedeflenmiştir. 1950’lerin sonuna dayanan esnaf muaflığı uygulaması yıllar içerisinde yasal düzenlemelerle değişikliklere uğramıştır. Bu çalışmada vergi adaletini sağlamaya yönelik bir araç olarak esnaf muaflığı inceleme konusu yapılmış ve vergi adaletini temin etmede uygun bir vergi politika aracı olduğu sonucuna varılmıştır.

___

  • Acar, Fatih (2003), “Vergi Hukukunda Eşitlik Kavramının Anayasa Mahkemesi Kararları Işığında Değerlendirilmesi”, Vergi Sorunları, Sayı: 176, Mayıs, 47-61.
  • Akdoğan, Abdurrahman (2009), Kamu Maliyesi, 13. Baskı, Gazi Kitabevi, Ankara. Akkaya, Şahin (1986), “Adil Vergileme ve Optimal Vergileme Yaklaşımlarına Genel Bakış”, İktisat Fakültesi Mecmuası, Cilt 46, 341- 354.
  • Anayasa Mahkemesi (2015), Anayasa Mahkemesi Kararları, www.anayasa.gov.tr 20.01.2015.
  • Cansız, Harun (2006), “Vergi Mükelleflerinin Vergiyi Algılama Hakkındaki Görüşleri: Afyonkarahisar İli Örneği”, Afyon Kocatepe Üniversitesi İİBF Dergisi, C. 8, S. 2, 115- 138. Çağan, Nami (1982), Vergilendirme Yetkisi, Kazancı Hukuk Yayınları, İstanbul.
  • Demir, İhsan Cemil ve Gülten, Yıldıray (2013), “Maliye Politikasının Sosyal Amacı: Vergi Yükünün Adaletli ve Dengeli Dağılımı Üzerine Türkiye Geneli Anket Çalışması”, CBÜ Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 11, Sayı: 1, Nisan, 269- 286.