FİSHER ETKİSİ: TÜRKİYE ÜZERİNE BİR UYGULAMA

Enflasyon, başta gelişmekte olan ülkeler olmak üzere tüm ekonomilerde görülen sorunlardan biridir. Olumsuz etkileri azımsanmayacak derecede olan enflasyonun yüksek seyri faiz oranlarının da yüksek seviyelerde oluşmasına yol açmaktadır. Nominal faiz oranları ile enflasyon arasındaki ilişkiyi açıklayan Fisher etkisinin geçerliliği uzun yıllardan beri tartışma konusudur. Bu çalışma Fisher etkisinin Türkiye’de geçerliliğini test etmektedir. Çalışmada nominal faiz oranları ile enflasyon serilerinin birim kök içerdiği bulunmuştur ve iki farklı eşbütünleşme testi uygulanmıştır. Değişkenler arasında tespit edilen uzun dönemli ilişkiyi veren eşbütünleşme vektörü dinamik en küçük kareler yöntemi ile tahmin edilmiştir. Analiz sonuçlarına göre enflasyonun, faiz oranları üzerinde güçlü ve pozitif etkiye sahip olduğu görülmüştür. Parametre sınırlama testinde Fisher etkisi doğrulanmış; tam Fisher etkisi reddedilmiştir.

___

  • Atgür, Musa, ve N. Oğuzhan ALTAY, (2015) “Enflasyon ve Nominal Faiz Oranı İlişkisi: Türkiye Örneği (2004-2013)”, Journal of Management & Economics, 22(2).
  • Atkins, Frank J., and Patrick J. Coe (2002) “An ARDL bounds test of the long-run Fisher effect in the United States and Canada” Journal of Macroeconomics, 24(2), 255-266.
  • Bayat, Tayfur (2012), “Türkiye'de Fisher Etkisinin Geçerliliği: Doğrusal Olmayan Eşbütünleşme Yaklaşımı”, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 38, 47-60.
  • Booth, G. G. ve C. Ciner (2001), “The Relationship Between Nominal Interest Rates and Inflation: İnternational Evidence”, Journal of Multinational Financial Management, 11, 269- 280.
  • Clemente, J., Montañés, A. ve M. Reyes (2004), “Structural Breaks, Inflation and Interest Rates: Evidence for the G7 countries”, EconWPA, http://www.alde.es/encuentros/anteriores/viieea/autores/M/111.pdf (18/06/2014)