Tarih Öğretiminin İyileştirilmesi Yolunda Alternatif Bir Yöntem: Sözlü Tarih

Sözlü tarih, bir araştırma yöntemi olarak tarih yazıcılığı ve öğretimi için önemli veriler, bakış açıları ve uygulama olanakları sağlamaktadır. Geçmişi çok eskiye dayansa da sözlü tarih uzunca bir dönem tarihçilerin gündemi dışında kalmıştır. Özellikle II. Dünya Savaşı sonrasında ise zengin bir araştırma ve veri kaynağı olarak araştırmacıların başvurduğu bir yöntem haline gelmiştir. Bu araştırmada öncelikle sözlü tarihin ne olduğu, tarihsel geçmişi ve günümüzdeki algılanış biçimi değerlendirilmiştir. Ardından sözlü tarihin tarihçilik, tarih eğitimi ve toplum açısından taşıdığı değerden bahsedilmiş ve bir yöntem olarak ne açılardan eleştirildiği konusuna değinilmiştir. Son olarak ise tarihçiler ve eğitimcilerin sözlü tarih çalışması yaparken nelere dikkat etmeleri gerektiği konusu işlenmiştir

Anahtar Kelimeler:

Sözlü Tarih, Tarih Eğitimi/Öğretimi

AN ALTERNATIVE METHOD ON IMPROVEMENT OF HISTORY TEACHING: ORAL HISTORY

Oral history as a historical research method provides important data, perspectives and application opportunities for historiography and history teaching. Oral history has been out of the agenda of the historians for a long time even it goes back to old times. However, it became the method that the researchers referred as a rich research and the data source especially after the II. World War. In this research, first it has been interpreted what the oral history is, its historical past and its form of perception today. After this, it has been mentioned the value that the oral history conveys in terms of historiography, history education and the society and from which angles the oral history is criticized as a method. Finally, it has been discussed what the historians and educators should attend while making oral history studies.

Keywords:

Oral History, History Education/Teaching,

PDF

___

1. Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E.K., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2008). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
2. Caunce, S. (2001). Sözlü Tarih ve Yerel Tarihçi. B. Bülent Can, Alper Yalçınkaya (Çev.). İstanbul: Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı.
3. Crabtree, C. (1989). Improving History in the Schools. Educational Leadership, 47 (3), 25- 28.
4. Cutler III, W.W. (1971). Oral History: Its Nature and Uses for Educational History. History of Education Quarterly, 11 (2), 184-194.
5. Danacıoğlu, E. (2001). Geçmişin İzleri: Yanıbaşımızdaki Tarih İçin Bir Kılavuz. İstanbul: Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı.
6. Demircioğlu, İ.H. (2007). Tarih Öğretiminde Öğrenci Merkezli Yaklaşımlar. Ankara: Anı.
7. Dillon, P. (2000). Teaching the Past through Oral History. The Journal of American History, 87 (2), 602-605.
8. Dunaway, D.K., Baum, W.K. (Ed.) (1996). Oral History: An Interdisciplinary Anthology. Walnut Creek: AltaMira. 686 Aslı AVCI AKÇALI, Erdal ASLAN Mayıs 2012 Cilt:20 No:2 Kastamonu Eğitim Dergisi
9. Ebner, M.H. (1976). Students as Oral Historians. The History Teacher, 9 (2), 196-201.
10. Ede, L.S. (1977). Oral History: One Way out of the Slough of Despond. College Composition and Communication, 28 (4), 380-382.
11. Epstein, T. (2003). Review: The Past, Present, and Future of Research on History Education. Educational Researcher, 32 (4), 29-32.
12. Fink, L. (2001). New Tidings for History Education, or Lessons We Should Have Learned by Now. The History Teacher, (34 (2), 235-242.
13. Fonsino, F.J. (1980). Criteria for Evaluating Oral History Interviews. The History Teacher, 13 (2), 239-243.
14. Grele, R.J. (2003). Movement Without Aim: Methodological and Theoretical Problems in Oral History. Robert Perks ve Alistair Thomson (Ed.), The Oral History Reader içinde (s. 38-52). Londra: Routledge.
15. Hagopian, P. (2000). Voices from Vietnam: Veterans’ Oral Histories in the Classroom. The Journal of American History, 87 (2), 593-601.
16. Hudson, L.E., Santora, E.D. (2003). Oral History: An Inclusive Highway to the Past. The History Teacher, 36 (2), 206-220.
17. Illisevich, R.D. (1972). Oral History in Undergraduate Research. The History Teacher, 6 (1), 47-50.
18. Lehane, S., Goldman, R. (1977). Oral History: Research and Teaching Tool for Educators. The Elementary School Journal, 77 (39), 173-181.
19. Long, R.D. (1991). The Personal Dimension in Doing Oral History. The History Teacher, 24 (3), 307-312.
20. McAdoo, H. (1980). Oral History as a Primary Resource in Educational Research. The Journal of Negro Education, 49 (4), 414-422.
21. Öztürk, İ.H. (2009). Yeni Ortaöğretim Tarih Programları Üzerine Eleştirel Bir İnceleme. The First International Congress of Educational Research, (1-3 Mayıs 2009), Çanakkale.
22. Öztürkmen, A. (1998). Sözlü Tarihin Yerel Tarih Araştırmalarına Katkısı. Yerel Tarih, 1(1), 12-15.
23. Öztürkmen, A. (2002). Sözlü Tarih: Yeni Bir Disiplin Cazibesi. Toplum ve Bilim, 91, 115-121.
24. Poll, C. (1995). More than Reading Books: Using Oral Histories in Courses in Race and Ethnic Relations. Teaching Sociology, 23 (2), 145-149.
25. Portelli, A. (2003). What Makes Oral History Different. Robert Perks ve Alistair Thomson (Ed.), The Oral History Reader içinde (s. 63-74). Londra: Routledge.
26. Safran, M., Ata, B. (1998). Okul Dışı Tarih Öğretimi. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(1), 87-94.
27. Somersan, S. (1998). Sözlü Tarih, Araştırmacılık ve Tarih Yazımına Katılım. Salih Özbaran (Haz.), Tarih Öğretimi ve Ders Kitapları içinde (s.381-392). İzmir: Dokuz Eylül.
28. Thompson, P. (1999). Geçmişin Sesi: Sözlü Tarih. Şehnaz Layıkel (Çev.). İstanbul: Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı.
29. Thompson, P. (2003) The Voice of the Past: Oral History. Robert Perks ve Alistair Thomson (Ed.), The Oral History Reader içinde (s. 21-28). Londra: Routledge.
30. Whitman, G. (2000). Teaching Students How to Be Historians: An Oral History Project for the Secondary School Classroom. The History Teacher, 33 (4), 469-481.
31. http://ttkb.meb.gov.tr/program.aspx