İLKÖĞRETİM ÖĞRETMEN ADAYLARININ MESLEKİ ÖZYETERLİKLERİNE İLİŞKİN GÖRÜŞLERİ

Bu araştırmada, ilköğretim bölümü aday öğretmenlerin mesleğe atılmadan önce öğretmenlik mesleğine yönelik öz-yeterlikleri, cinsiyet, bölüm, öğretim şekli, mezun olunan lise türü ve sınıf düzeyi değişkenleri bakımından incelenmiştir. Araştırma 2005-2006 öğretim yılı bahar döneminde Dicle Üniversitesi Siirt Eğitim Fakültesi’nde okuyan toplam 330 öğretmen adayına uygulanmıştır. Çalışmada beş dereceli likert tipi “Öğretmen adayı öz-yeterlik ölçeği” kullanılmıştır. Cronbach alfa ile güvenirlik testi yapılmıştır Alpha=,8998 . Veri çözümlemede, ttesti, varyans analizi ve aritmetik ortalama gibi istatistiki teknikler kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, ilköğretim fen bilgisi öğretmenliği bölümünde okuyan öğretmen adaylarının diğer bölümlerdeki öğretmen adaylarına göre mesleki öz-yeterliklerine ilişkin daha yüksek öz-yeterlik düzeyine sahip oldukları tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Öz-yeterlik, Aday öğretmenler, Öğretmenlik.

VIEWS OF PROSPECTIVE TEACHERS IN ELEMENTARY SCHOOL TEACHING DEPARTMENTS ABOUT PROFESSIONAL SELF-EFFICACY

The purpose of this study is to determine the views of prospective teachers about professional self-efficacy. This research is conducted with 330 prospective teachers in Siirt Education Faculty of Dicle University by researchers. The assessment instruments used for the research were fivepoint likert type scale “Professional Self-Efficacy Scale”. The validity and reliability of the scale were tested and prepared for usage in study area. The scale’s reliability was determined as Cronbach alpha value α=,8998 . The t-test, and mean scores were used in analysis. Results of the study showed that prospective teachers in department of science teaching have more positive views about professional self-efficacy than others.

Keywords:

Self-Efficacy, Prospective teachers, Teaching.,

PDF

___

KURTKAN, Amiran. Eğitim Yolu ile Kalkınmanın Esasları, İstanbul, 1982.
FİDAN, Nurettin ve ERDEN, Münire. Eğitime Giriş. 5. Baskı. Ankara: Meteksan Matbaacılık, 1994.
ARI, Ramazan ve SABAN, Ahmet. Sınıf Yönetimi. Konya: Mikro Dizgi. 2000
ERDEM, Ali Rıza. 21 Yüzyıla Girerken Nasıl Bir İnsan Modeli Yetiştirelim. Ankara: Anı Yayıncılık. 1998.
BÜYÜKKARAGÖZ, S. Savaş ve ÇİVİ, Cuma. Genel Öğretim Metotları. 9. Baskı. Konya: Öz Eğitim Yayınları. 1999.
BALOĞLU, Nuri. Etkili Sınıf Yönetimi. Ankara: Baran Ofset. 2001.
BAŞARAN, İbrahim Ethem. Eğitime Giriş. Ankara: Kadıoğlu Matbaası. 1994.
ATAÜNAL, Aydoğan. Öğretmenlik Mesleğine Giriş veya Nasıl Bir İnsan?. Ankara: 20 Mayıs Eğitim Kültür ve Sosyal Dayanışma Vakfı Yayınları. 2000.
UÇAN, Ali. Türkiye’de Öğretmenlik Mesleğine Genel Bakış. Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimde Kalite Paneli (22 Kasım 2000). Ankara: MEB Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü. 2001. s. 53-102.
KURAN, Kezban. Öğretmenlik Mesleği (Niteliği ve Önemi). (Ed. Adil TÜRKOĞLU). Ankara: Mikro Yayınları. Öğretmenlik Mesleğine Giriş. 2002, s.253-278.
MEB. Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü. Öğretmen Yeterlilikleri. Ankara: MEB Yayınları. 2002.
AŞKAR Petek, UMAY Aysun, İlköğretim Matematik Bölümü Öğrencilerinin Bilgisayarla İlgili Öz-Yeterlik Algısı, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2002, Sayı:21.
BJORKLUND, David F., Children’s Thinking: Developmental Function and İndividual Differences, Brooks/Cole Pub., 1995
WOOLFOLK, Anita E. Educational Psychology, Allyn and Bacon Pub., 1998.
MILNER, H. Richard. A Case Study of an Experienced English Teacher’s SelfEfficacy and Persistence through ‘Crisis’ Situations: Teoretical and Practical Considerations, High School Journal, Oct/Nov2002, Vol:86, Issue 1.
KARASAR, Niyazi. Bilimsel Araştırma Yöntemi, Ankara, Bilim Kitapevi 1986.
ERDEN, Münire. Sınıf Yönetimi. 2. Baskı. İstanbul: Aklim Yayınevi. 2003.