Harmanlanmış Bir Kültürde Yaşamak: Adana’da Göçmen Çocuklar

Bu araştırmanın amacı, Suriyeli göçmen ilkokul öğrencilerinin ürettikleri mecazlar üzerinden yaşadıkları kültürel uyum problemlerinin belirlenmesidir. Veriler Adana’da ilkokul öğrenimi gören 8’i kız 6’sı erkek olmak üzere toplamda 14 öğrenciden görüşme yoluyla toplanmıştır. Nitel araştırma olarak tasarlanan bu çalışmada veriler mecazlar yoluyla veri toplama yöntemiyle elde edilmiş ve olgubilim modeli kullanılmıştır. Suriyeli göçmen ilkokul öğrencilerinin kültürün öğeleri olan dil, inanç, gelenek ve görenek, sanat, dünya görüşü ve tarih açısından yaşadıkları uyum problemleri ile ilgili düşünceleri temalar çerçevesinde hazırlanan sorularla tespit edilmeye çalışılmıştır. Verilerin analizinde betimsel analiz yöntemi kullanılmıştır. Öğrenciler tarafından 6 temaya ilişkin geçerli 46 mecaz geliştirilmiştir. Geçerlik ve güvenirliliği sağlamak için ise iki farklı uzmanın her birine elde edilen veri setinin yarısı verilmiş ve yaptıkları incelemeler sonucunda Miles ve Huberman (2016) tarafından önerilen formül kullanılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına göre kültürel uyumun öğelerinden; dil ile ilgili 9, inanç ile ilgili 7, gelenek ve göreneklere ilişkin 9, sanata ilişkin 9, dünya görüşüne ilişkin 5, tarihe ilişkin 6 mecaz geliştirilmiş ve her tema ayrı ayrı değerlendirilmiştir. Araştırmanın son bölümünde öğretmenlere, velilere, eğitim kurumlarına ve öğrencilere çeşitli önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

betimsel analiz, göçmen ilkokul öğrencileri, kültürel uyum, mecazlar, öğrenci görüşleri

Living in a Blended Culture: Immigrant Children in Adana

The aim of this study is to determine cultural adaptation problems of Syrian immigrant primary school students through the metaphors they generate. Data were gathered through interviews from 14 students (8 female, 6 male) who are primary school students in Adana. In this study, which is designed as a qualitative research, data were obtained by data collection through metaphors method and phenomenology model was used. Thoughts of Syrian immigrant primary school students’ adaptation problems in terms of language, belief, tradition, art, world perspective and history, which are the elements of culture, were tried to be revealed through the questions prepared around these themes. Descriptive analysis method was used to analyze data. 46 valid metaphors were generated by students in reference to 6 themes. To ensure the validity and reliability, half the data sets obtained from the research were sent to each expert and at the end of the analysis they made, the formula proposed by Miles ve Huberman (2016) was used. According to the results, out of cultural adaptation elements; 9 metaphors for language, 7 metaphors for belief, 9 metaphors for traditions, 9 metaphors for art, 5 metaphors for world perspective and 6 metaphors for history were generated and each theme was assessed seperately. In the final part of the research, several suggestions were made to teachers, parents, education institutions and students.

Keywords:

cultural adaptation, descriptive analysis, immigrant primary school students, metaphors, student interviews,

PDF

___

AFAD. (2017). Türkiye’deki Suriyelilerin demografik görünümü, yaşam koşulları ve gelecek beklentilerine yönelik saha araştırması. Ankara. Akdoğan, A. (2012). “Kültür ve Din”, içinde: din sosyolojisi el kitabı, editörler: Niyazi Akyüz, İhsan Çapcıoğlu, Grafiker Yayınları, Ankara. Akgün, B. (2012). Suriye krizinde bölgesel ve küresel aktörler (perspektifler, sorunlar ve çözüm önerileri), Sosyolojik Düşünce Enstitüsü Analiz. Ankara. Akıllı, H, & Dirikoç, A. (2015). Uydu kent Nevşehir’de göç çocukları, İdeal Kent Dergisi, Sayı 17, ss. 252-269 Akkaya, A, & Karadağ, R. (2012). Türkçe dersine ilişkin ilköğretim 5. sınıf öğrencilerinin geliştirdikleri metaforlar. 11. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu Bildiri Özetleri, Rize: Nobel Akademik Yayıncılık. Akkaya, A. (2013). Suriyeli mültecilerin Türkçe algıları [Syrian refugees’ perceptions of Turkish language]. Ekev Akademi Dergisi, 17 (56), 179‐190. Aksan, D. (1998). Dilbilim seçkisi: Günümüz dilbilimiyle ilgili yazılardan çeviriler, Türk Dil Kurumu, Ankara. Akşit, G., Bozok, M., & Bozok, N. (2015). Zorunlu göç, sorunlu karşılaşmalar: Hisar köyü, Nevşehir’deki Suriyeli göçmenler örneği. Maltepe Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Dergisi, 1(2), 92-116. Arslanoğlu, İbrahim (2005). Türk Değerleri Üzerine Bir Değerlendirme, Küreselleşme Karşısında Değerlerimiz Sempozyumu, Felsefe Dünyası Dergisi, 3–4 Haziran 2005/41, 64–77. Aslan, Y. (2008). Yabancı dil eğitiminde dikkat edilmesi gereken noktalar. Türkiye’de yabancı dil eğitimi ulusal kongresi bildiriler. Gazi Ü. Gazi Eğitim Fakültesi, Editörler: S. Ağıldere ve N. Ceviz. 118-123. Ankara. Başal, H. (2006). Türkiye'de doğum öncesi doğum ve doğum sonrası çocuk gelişimi ve eğitimine ilişkin gelenek, görenek ve inançlar. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(1), 45-70. Buyurgan, S, &Buyurgan, U. (2012). Sanat eğitimi ve öğretimi. Pegem Akademi. Ankara Çelikten, M. (2005). Kültür ve öğretmen metaforları. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21(2), 269-283. Çetin, C. (2017). Türk düğün gelenekleri ve kutsal evlilik ritüelleri. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi. 48(2), 111-126. Çetin, Ş, & Dinç, E. (2017). Ortaokul yedinci sınıf öğrencilerinin sosyal bilgiler algılarının incelenmesi. Diyalektolog Ulusal Sosyal Bilimler dergisi,16, 241-259. Emin, M.N. (2016). Türkiye’deki Suriyeli çocukların eğitimi: Temel eğitim politikaları, SETA, sayı 53. Erden, Ö. (2017). Schooling experience of syrian child refugees in Turkey, Doktora Tezi, Indiana University Erkan, E. (2016). Suriyeli göçmenler ve dini hayat: uyum, karşılaşma, benzeşme Gaziantep örneği. İlahiyat Akademi Dergisi (Gaziantep İlahiyat Fakültesi Dergisi), 3(4), 1-35. European Commission against Racism and Intolerance. (2011). Irkçılık ve hoşgörüsüzlüğe karşı Avrupa komisyonu (ECRI) Türkiye raporu. (2018, Temmuz 22) Göçer, A. (2012). Dil-kültür ilişkisi ve etkileşimi üzerine. Türk Dili Dergisi, 729, 50-57. Günay, D. (1995). Roman çözümlemesine toplum-dilbilimsel bir yaklaşım. Dil Dergisi, 35, 5-24. Gaziantep Kent Konseyi (2014). Gaziantep’te Yaşan Suriyeli Misafirler İlişkin Rapor Sorunlar ve Çözüm Önerileri. 752,22. Huberman, A.M.,& Miles, M.B. (2016). Nitel Veri Analizi. Pegem akademi. Ankara. İnal, K. (2007). Kente göç ve entegrasyon: Avrupa'daki göçmen Türk iterek yaşamında gelenek ve modernlik. Düşünce ve Araştırma Dergisi, 17, 85-100. Kalın, İ. (2010). Dünya Görüşü, varlık tasavvuru ve düzen fikri: Medeniyet kavramına giriş. Divan Disiplinler Arası çalışmalar Dergisi, 15, 1-61 Koçak, K. (2012). Bozkır kültüründe alp karakterinin ortaya çıkışında Türk geleneklerinin etkisi. Neü Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1. 125-135. Köse, S., Tetik, S., &Ercan, C. (2001). Örgüt kültürünü oluşturan faktörler. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 8(1), 219-242. Levent, F. (2017). Türkiye’deki Suriyeli öğrencilerin eğitimine yönelik okul yöneticilerinin görüşleri. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi,27, 21-46. MEB. (2014). Yabancılara yönelik eğitim-öğretim hizmetleri. (2018, Temmuz 24) MEB. (2016). Suriyeli çocukların Türk eğitim sistemine entegrasyonunun desteklenmesi projesi, PICTES (2018, Temmuz 24) Okumuş, E. (2016). Toplum bağlamında din-kültür etkileşimi, Turkish Studies Dergisi, ISSN: 1308-2140, Volume 11, 269-292. Özdemir, E. (2017). Suriyeli göçmenlerin Türkiye’deki algıları. Savunma Bilimleri Dergisi, 16, 135-136. Özbek, Ö, & Kotaman, H. (2014). Yeni bir eğitim yaklaşımı akılcı-istek kuramına giriş. Kastamonu Eğitim Dergisi, 22(1), 143-159. Saban, A. (2004). Giriş düzeyindeki sınıf öğretmeni adaylarının “öğretmen” kavramına ilişkin ileri sürdükleri metaforlar . Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(2), 131-155. Saban, A. (2009). Öğretmen Adaylarının Öğrenci Kavramına İlişkin Sahip Oldukları Zihinsel İmgeler. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(2), 281-326. Sakız, H. (2016). Göçmen çocuklar ve okul kültürleri: Bir bütünleştirme önerisi. Göç Dergisi. 3(1), 65-81. Save the Children (2013). Syria crisis: Education interrupted. UNICEF World Vision. (2018, Temmuz 24) Sung, D. (2008). University students' viewpoints toward incorporating English-speaking cultures into English learning. Proceedings of 2008 NUTN Conference on Innovative. Taylor, S.,& Sidhu, RK. (2012). Supporting refugee students in schools: What constitutes inclusive education? International Journal of Inclusive Education, 16(1), 39-56. Tok, M, & Yıgın, M. (2014). Türkçenin ikinci dil olarak öğretiminde öğrencilerin kullandıkları kelime öğrenme stratejileri.Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 41, 265-276. Tufan, B. (1987). Türkiye’ye dönen ikinci kuşak göçmen işçi çocuklarının psiko-sosyal durumları. D.P.T. Sosyal Planlama Başkanlığı, Planlama Dairesi Yayınları, Ankara. Tuna, Y. E, & Budak, F. M. (2013). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının “tarih” kavramına ilişkin algılarının mecazlar/ metaforlar yardımıyla analizi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6 (14), 609-642. Tunç, A.Ş. (2015). Göçmen davranışı ve toplumsal etkileri: Türkiye’deki Suriyelilere ilişkin bir değerlendirme, TESAM Akademi Dergisi, 2(2), 29–63. Turhan, M. (2002). Kültür Değişmeleri (Sosyal Psikoloji Bakımından Bir Tetkik), Çamlıca Yayınları, İstanbul. Türk Dil Kurumu. (2018). Türk dil kurumu sözlüğü.(2018, Temmuz 21) Türkeş, M (2013). Refugee problematics and Turkey, refugee and immigrant solidarity. Hope Association Magazine, 2(11), 5‐6. Uca, A. (2004). Türk toplumunda ad verme geleneği. Atatürk üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 23, 145-150. Uzmen, S, & Mağden, D. (2002). Okulöncesi eğitim kurumlarına devam eden altı yaş çocuklarının prososyal davranışlarının resimli çocuk kitapları ile desteklenmesi. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi. 15, 193-212 Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin yayınları.