SİYASAL KAMPANYA ARACI OLARAK SİYASAL REKLAMLAR: 2023 SEÇİMLERİ AK PARTİ VE CHP REKLAMLARI ÖRNEĞİ

Bu çalışma, 2023 Cumhurbaşkanlığı ve Milletvekilliği seçim sürecinde AK Parti ve CHP’nin siyasal kampanyalarında yer alan reklamları incelemeyi amaçlamaktadır. Çalışmanın veri toplama yöntemi doküman incelemesi; veri analiz yöntemi ise içerik analizidir. Çalışmanın evreni, ilgili partilerin 2023 seçim kampanyalarında yer alan tüm reklamlardır. Çalışmanın örneklemi, her iki partinin YouTube’daki resmî hesaplarında paylaşılıp, en fazla görüntülenen ilk beş reklamıdır. Çalışmanın sonuçlarına göre, AK Parti reklamlarında pozitif ve negatif ögeler ile rasyonel ve duygusal çekiciliğin bir arada kullanıldığı görülürken lider ve parti amblemlerine sıklıkla yer verildiği dikkat çekmektedir. AK Parti’nin özellikle gerçekleştirdiği projeleri ön plana çıkararak somut argümanları ikna için kullandığı saptanmıştır. CHP reklamlarında ise pozitif ve negatif ögeler bir arada kullanılmakla birlikte duygusal çekiciliğin ön plana çıkarıldığı görülmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Siyasal İletişim, Siyasal Aktörler, Siyasi Partiler, Siyasal Kampanyalar, Siyasal Reklamlar

Political Advertisements as a Political Campaign Tool: The Sample of Ak Party and CHP Advertisements of 2023 Elections

This study aims to analyze the advertisements in the political campaigns of AK Party and CHP during the 2023 Presidential and Parliamentary elections. Data gathering method of the study is document review and method of analysis of the study is content analysis. The population of the study is all advertisements in the 2023 election campaigns of the mentioned parties. The sample of the study is the top five most viewed advertisements posted by official accounts of both parties on YouTube. According to the results of the study, it is observed that positive and negative elements, rational and emotional appeal are used together in AK Party advertisements, while leader and party emblems are frequently used. It has been determined that AK Party uses concrete arguments for persuasion, especially by emphasizing the projects it has actualized. In CHP advertisements, on the other hand, positive and negative elements are used together, and emotional appeal is emphasized.

Keywords:

Political Communication, Political Actors, Political Campaigns, Political Parties, Political Advertisements,

PDF

___

Atkin, C. K., Bowen, L., Nayman, O. B. & Sheinkopf, K. G. (1973). Quality versus quantity in televised political ads. Public Opinion Quarterly, 37(2), 209-224.
Atkin, C. & Heald, G. (1976). Effects of political advertising. Public Opinion Quarterly, 40(2), 216-228.
Atkin, Charles K. vd., (1973). Quality versus quantity in televised political ads. Public Opinion Quarterly, 37(2), 209-224.
Balcı, Ş. (2006). Negatif Siyasal Reklamlarda İkna Edici Mesaj Stratejisi Olarak Korku Çekiciliği Kullanımı. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Balcı, Ş. (2007). Türkiye'de Negatif Siyasal Reklamlar: 1995, 1999 ve 2002 Genel Seçimleri Üzerine Bir Analiz. Selçuk İletişim, 4(4), 122-142.
Balcı, Ş. & Bal, E. (2007). 22 Temmuz 2007 Genel Seçimlerinde AKP ve CHP Reklamları: Karşılaştırmalı Bir Analiz. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (33), 5-28.
Balcı, Ş. & Bekiroğlu, O. (2012). İçerikten Anlama giden bir tünel olarak içerik çözümlemesi: 2011 genel seçimlerinde AK Parti TV reklamları üzerine bir araştırma. Ö. Güllüoğlu (Ed.), İletişim Bilimlerinde Araştırma Yöntemleri Görsel Metin Çözümleme içinde (ss.268-323). Ankara: Ütopya Yayınevi.
Bongrand, M. (1992). Politikada Pazarlama. (Çev. F. Ersoy). İstanbul: İletişim Yayınları.
Barut, B. (2002). Siyasal Reklamcılık ve Genel Siyasal İletişim Kanalıyla Kitlelerin Siyasal Tutumlarının Oluşumunda “Slogan; Sembol ve Vaatlerin” Yeri. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal bilimler Enstitüsü.
Book, A. C. & Dennis, S. (1998). Reklamcılıkta Metin ve Taslağın İlkeleri. (Çev. D. Şendil). İstanbul: Yayınevi Yayıncılık.
Chadwick, A. (2013). The Hybrid Media System: Politics and Power. USA: Oxford University Press.
Çodur, G. (2018). Siyasal Reklamcılık Retoriği: 2014 Cumhurbaşkanlığı Seçimlerinde Sosyal Medyada Yayınlanan Reklamların İçerik Analizi. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 2022(47), 547-565.
Damlapınar, Z. & Balcı, Ş. (2014). Siyasal iletişim sürecinde seçimler, adaylar, imajlar: 2009 yerel seçimleri Ankara araştırması. Konya: Literatürk Academia.
Doğan, A. (2015). Siyasal Reklamlarda “Millet” Teması: “Cumhurbaşkanlığı Seçimi ve 30 Mart Yerel Seçimi Örneği”. Electronic Turkish Studies, 10(2), 249-268.
Doğan, E. (2015). Siyasal Reklamlarda Hofstede’nin Kültürel Boyutlarının Kullanımı: 2014 Türkiye Cumhurbaşkanlığı Seçimi. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (48), 39-65.
Doğan, A., & Aslantaş, A. G. (2015). Bir ikna yöntemi olarak siyasal reklamlarda millet ve hizmetin temsili. Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler Dergisi, (47), 35-52.
Fletcher, W. (2010). Advertising: A Very Short Introduction. New York: Oxford University Press.
Franz, M. M. & Ridout T. N. (2007). Does Political Advertising Persuade? Political Behavior, 29(4): 465-491.
Göker, G., & Alpman, P. S. (2010). İktidarın Yeniden Üretiminde ideolojik Bir Araç Olarak Siyasal Reklamcılık. Humanities Sciences, 5(1), 28-44.
Hughes, A. (2018). Market Driven Political Advertising: Social, Digital and Mobile Marketing. Palgrave Macmillan.
Hunter, D. (2015). Hillary Clinton’s Campaignpaid $9,000 for Music Consultants. http://dailycaller.com/2015/10/04/hillary-clintons-campaign-paid-9000-for-music-consultants/. (Erişim: 29.04.2023).
Hunter, K. M. (2000). (Not So) Divine Comedy: A Content Analysis of Humorous Political Ads. Doctor of Philosphy. The University of Oklahoma, UMI Dissertation Information Service.
Kaid, L. L. (2004). Political advertising. L. L.Kaid (Ed.), Handbook of Political Communication Research in (Pp. 155-202). Mahwah: Lawrence Erlbaum Associates.
Kaid, L. L., & Holtz-Bacha, C. (2006). Political Advertising in International Comparison. L. L. Kaid, & C. Holtz-Bacha (Dü) içinde, The Sage Handbook of Political Advertising (Pp. 3-14). Thousand Oaks: Sage Publications, Inc.
Kaplan, Y. (2023). Seçim sürecinde 150 milyon TL’nin üzerinde dijital reklam harcaması yapıldı!. Para Analiz. Erişim Adresi: https://www.paraanaliz.com/2023/raporlar/secim-surecinde-150-milyon-tlnin-uzerinde-dijital-reklam-harcamasi-yapildi-g-53777/. (Erişim: 07.06.2023).
Kalçık, T. (2016). Siyasal Reklamda Ak Parti Hizmetlerinin Temsili: 7 Haziran Seçimlerinde Ak Parti’nin Gazete İlanları Üzerine Bir Analiz. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(16), 202-221.
Kinsey, D. (1999). Political Consulting: Bridging the Academic and Practical Perspective. B. I. Newman (Ed.), Handbook of Political Marketing in (Pp. 113-127). New York: Sage Publications.
Kreiss, D. & McGregor, S. C. (2018). Technology firms shape political communication: Thework of Microsoft, Facebook, Twitter, and Google with campaigns during the 2016 US presidential cycle. Political Communication, 35(2), 155-177.
Kreiss, D. & McGregor, S. C. (2019). The “arbiters of what our voters see”: Facebook and Google’s struggle with policy, process, and enforcement around political advertising. Political Communication, 36(4), 499-522.
Lin H.-C. (2017). How political candidates’ use of Facebook relates to the election outcomes. International Journal of Market Research, 59(1), 77-96.
Mathur, A. & Moschis, G. P. (2022). How do information sources shape voters’ political views? Comparing mainstream and social-media effects on democrats, republicans, and the undecided. Journal of Advertising Research, 62(2), 176-195.
Mfundisi, A. (2005). Civil Society and Voter Education in Botswana: 1965-2004. Z. Maundeni (Ed.), 40 Years of Democracy in Botswana: 1965-2005 in (Pp. 164-176). Botswana: Mmegi Publishing House.
O’cass, A. (2002). Political advertising believability and information source value during elections. Journal of Advertising, 31(1), 63-74.
Osisanwo, A. (2016). Vote for Us, Not for Them: Discursive Strategies and Ideological Structures in the 2015 Campaign SMS Messages for the Next Faculty Head. Ibadan Journal of Humanistic Studies, 26(1), 135-157.
Osisanwo, A. (2020). Discursive strategies in selected political campaign songs in Southwestern Nigeria. Communication and Linguistics Studies (CLS), 6(4), 73-81.
Özdemir, Ö. C., ve Taşcıoğlu, R. (2023). Türkiye’de siyasal reklamcılık uygulamaları: 2014 Cumhurbaşkanlığı seçimleri örneğinde gazete reklamları üzerine bir inceleme. Ardahan Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5(1), 74-81.
Petrova, M., Sen, A. & Yildirim, P. (2021). Social media and political contributions: The impact of new technology on political competition. Management Science, 67(5): 2997-3021.
Patton, M. Q. (2002). Qualitative Research & Evaluation Methods (3. b.). New York: Sage Publications, Inc.
Pye, L. W. (1993). Political Communication. V. Bogdanor (Ed.), The Blackwell Encyclopaedia of Political Science in (Pp. 442-445). Massachusetts: MA Blackwell.
Roemmele, A. & Gibson, R. (2020). Scientific and subversive: The two faces of the fourth era of political campaigning. New Media & Society, 22(4), 595-610.
Rothschild, M. L. & Ray, M. L. (1974). Involvement and political advertising effect: An exploratory experiment. Communication Research, 1(3), 264-285.
Rutherford, P. (2000). Yeni İkonalar: Televizyonda Reklam Sanatı. (Çev. M. K. Gerçeker). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Savigny, H. (2002). Public opinion, political communication and the internet. Politics, 22(1), 1-8.
Shea, D. M. & Burton, M. J. (2001). Campign Craft: The Strategies, Tacticsand Art of Political Campaign Managment. London: Praeger Series in Political Communication.
Soper, S. (2018) Amazon increases ad market share at expense of Google, Facebook. Bloomberg. Erişim Adresi: https://www.bloomberg.com/news/articles/2018-09-19/amazon-increases-ad-market-share-at-expense-of-google-facebook#xj4y7vzkg. (Erişim: 07.06.2023).
Street, J. (2003). Fight the power: The politics of music and the music of politics. Government and Opposition, 38(1): 113-130.
Şeker, H. (2022). Siyasal İletişim Sürecinde Kampanya Müziklerinin Kullanımı ve Etkileri. Y. Demir (Ed.), Siyasal İletişim Çalışmaları içinde (ss. 73-102). Konya: Tablet Kitabevi.
Tanusondjaja, A., Michelon, A., Hartnett, N. ve Stocchi, L. (2023). Reaching Voters on Social Media: Planning Political Advertising on Snapchat. International Journal of Market Research, 0(0), 1-15.
Titus, O. S. & Bello, O. A. (2012). Musical forms in songs for political mobilisation during 2011 general elections in Nigeria. International Journal of Humanities and Social Science, 2(13), 166-173.
Tokgöz, O. (2008). Siyasal İletişimi Anlamak. Ankara: İmge Kitabevi.
Towner, T. L. & Dulio, D. A. (2012). New mediaandpolitical marketing in the United States: 2012 andbeyond. Journal of Political Marketing, 11(1-2), 95-119.
Uztuğ, F. (1999). Siyasal Marka Seçim Kampanyaları ve Aday İmajı. İstanbul: MediaCat Yayınları.
Vodinalı, S., & Çötok Akıncı, N. (2015). Siyasal propaganda bağlamında siyasal reklamlar: 2015 Türkiye genel seçimlerinde AKP/CHP/MHP partileri tv reklamları üzerine bir değerlendirme. Global Media Journal: Turkish Edition, 6(11), 497-531.
Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2018). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (11. b.). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
URL-1 https://www.youtube.com/watch?v=yBECJKWWaVA (Erişim: 01.06.2023).
URL-2 https://www.youtube.com/watch?v=7_ORD0JICe4 (Erişim: 01.06.2023).
URL-3 https://www.youtube.com/watch?v=8Ky6s7zM3N4 (Erişim: 01.06.2023).
URL-4 https://www.youtube.com/watch?v=Nue71DW6WZ0 (Erişim: 01.06. 2023).
URL-5 https://www.youtube.com/watch?v=BT8ckRQfoiM (Erişim: 02.06.2023).
URL-6 https://www.youtube.com/watch?v=bEOZYJr4Xm8 (Erişim: 01.06.2023).
URL-7 https://www.youtube.com/watch?v=WtnVLZFWE8g (Erişim: 01.06.2023).
URL-8 https://www.youtube.com/watch?v=3C7PWPnFgU8 (Erişim: 01.06.2023).
URL-9 https://www.youtube.com/watch?v=nrHKWhHVai0 (Erişim: 01.06.2023).
URL-10 https://www.youtube.com/watch?v=HoYPOFErkHg (Erişim: 01.06.2023).