Emine Gülriz AKAROĞLU, Ulya TEKBAŞ, Hümeyra Nur ŞEN

DİJİTAL OYUNUN SOSYAL DUYGUSAL GELİŞİMİNE ETKİLERİNİN ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ

Oyunlar, çocukların sosyal duygusal gelişimleri üzerinde önemli etkilere sahiptir. Günümüzde teknolojinin hızla gelişmesi dijital oyunları öne çıkarmaktadır. Sokak oyunlarının yerini alan dijital oyunlarında sosyal duygusal gelişime etkisi merak konusudur. Bu araştırmada, okul öncesi dönem çocuklarında dijital oyunların sosyal-duygusal gelişime etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2021-2022 eğitim öğretim yılında Konya’nın merkez ilçelerinden 2 devlet ve 2 özel anaokuluna devam eden 12 farklı öğretmenin sınıfından 250 öğrenciye ulaşılmasına rağmen gönüllülük esasına dayandığından 190 öğrenciye ulaşılmıştır. Bunlardan 50 öğrencinin verileri, ebeveyn ve öğretmenlerin anket sorularını tam doldurmaması nedeniyle dahil edilmediğinden, 140 öğrenci çalışma grubunu oluşturmaktadır. Çalışmaya katılan 140 kişinin 71’ini (%50,7) erkek, 69’unu (%49,3) kız öğrenci oluşturmaktadır. Yaşları incelendiğinde 50’sinin (%35,7) 5 yaşında, 90’ının (%64,3) 6 yaşında olduğu görülmektedir. Okul türü incelendiğinde, 70’i (%50,0) özel, 70’i (%50,0) devlet kurumunda eğitim almaktadır. Okullar seçilirken, sosyoekonomik durumunun denk olan kurumlar olmasına dikkat edilmiştir. Çalışmada, “Erken Yaşlarda Dijital Oyunların Etkileri Ölçeği”, “Okul Öncesi Sosyal-Duygusal Beceriler ve Psikolojik Dayanıklılık Ölçeği” olmak üzere iki veri toplama aracı kullanılmıştır. Çalışmada araştırma yöntemlerinden, ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Veriler SPSS 26 paket programı kullanılarak Mann Whitney U testi yapılmıştır. Araştırmanın sonucunda, “Erken Yaşlarda Dijital Oyunların Etkileri Ölçeği” alt boyutlarında cinsiyet, kurum ve yaş değişkenlerine göre anlamlı farklılık tespit edilmemiştir. “Okul Öncesi Sosyal-Duygusal Beceriler ve Psikolojik Dayanıklılık Ölçeği” alt boyutlarında cinsiyete göre anlamlı farklılık tespit edilmezken, kurum ve yaş değişkenlerinde anlamlı farklılık tespit edilmiştir. Kurumlar açısından incelendiğinde, tüm alt boyutlarda özel okul ortalamasının fazla olduğu görülmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Dijital Oyun, Okul Öncesi, Sosyal-Duygusal Gelişim, Devlet Okul-Özel Okul

Analysing the Effects of Digital Games on Social Emotional Development in Terms of Various Variables

Games have important effects on children's social and emotional development. Today, the rapid development of technology makes digital games stand out. The effect of digital games replacing outdoor games on social and emotional development is a matter of curiosity. In this study, it was aimed to examine the effect of digital games on social-emotional development in preschool children. Although 250 students from 12 different teachers' classes attending 2 state and 2 private kindergartens in Konya's central districts were reached in the 2021-2022 academic year, 190 students were reached because it was based on volunteerism. Since the data of 50 students were not included because the parents and teachers did not fill in the survey questions completely, 140 students constitute the study group. Of the 140 people participating in the study, 71 of them (50.7%) were male and 69 (49.3%) of them were female students When their ages were analysed, 50 (35.7%) were 5 years old and 90 (64.3%) were 6 years old. When the type of school is analysed, 70 (50.0%) of them receive education in private institutions and 70 of them (50.0%) are in public institutions. While selecting the schools, attention was paid to ensure that the socioeconomic status was equivalent. In the study, two data collection tools were used, namely the “Effects of Digital Games in Early Years Scale” and the “Preschool Social-Emotional Skills and Resilience Scale”. In the study, relational screening model was used as one of the research methods. The Mann Whitney U test was performed using the SPSS 26 package program. As a result of the research, no significant difference was found in the sub-dimensions of "The Scale of Effects of Digital Games in Early Ages" according to the variables of gender, institution, and age. While no significant difference was found in the sub-dimensions of "Pre-School Social-Emotional Skills and Resilience Scale" according to gender, a significant difference was found in institution and age variables. When analysed in terms of institutions, it is seen that the average of the private school is higher in all sub-dimensions.

Keywords:

Digital Game, Preschool, Social-Emotional Development, Public School-Private School,

PDF

___

Ahmetoğlu, E. (2004). Zihinsel engelli çocukların kardeş ilişkilerinin anne ve kardeş algılarına göre değerlendirilmesi. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Akaroğlu, G. (2022). Parental Attitudes and Social Emotional Well-Being Predict Digital Game Addiction in Turkish Children. The American Journal of Family Therapy, 1-19. https://doi.org/10.1080/01926187.2022.2117249
Akçay, D. (2020). Ebeveynlerin çocukların dijital video oyunları bağımlılığı karşısında tutum ve davranışları. Middle Black Sea Journal of Communication Studşies, 5(2), 65-71.
Akkaya, F., Tutgun Ünal, A., ve Tarhan, N. (2021). Y kuşağının dijital oyun bağımlılığının incelenmesi. Online Journal of Technology Addiction ve Cyberbullying, 8(1), 1-22.
Aksoy, T. (2021). Okul öncesi dönemdeki çocukların eğitiminde teknoloji kullanımına ilişkin öğretmen görüşleri. Temel Eğitim Dergisi, 11, 30-38. https://doi.org/10.52105/temelegitim.11.3
Aktaş, B., ve Bostancı Daştan, N. (2021). Covıd-19 pandemisinde üniversite öğrencilerindeki oyun bağımlılığı düzeyleri ve pandeminin dijital oyun oynama durumlarına etkisi. Bağımlılık Dergisi, 22(2), 129-138.
Aral, N. (2022). Dijital Dünyada Çocuk Olmak. TRT Akademi, 7(16), 1134-1153. https://doi.org/10.37679/trta.1181774
Arslan Çiftçi, H., ve Uyanık Balat, G. (2018). Sosyal-duygusal gelişim değerlendirme ölçeği: 48-66 aylık çocuklar için uyarlama çalışması. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(3), 74-87. https://doi.org/10.17679/inuefd.310000
Ateş, M., ve Durmuşoğlu Saltalı, N. (2019). KKTC'de yaşayan 5-6 yaş çocukların tablet ve cep telefonu kullanımına ilişkin ebeveyn görüşlerinin incelenmesi. Gazi Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(1), 62-90. https://dergipark.org.tr/tr/pub/gebd/issue/44078/502705
Bekman, M. (2022). Halkla ilişkiler uygulamalarında nicel araştırma yöntemi: İlişkisel Tarama Modeli. Meriç Uluslararası Sosyal ve Stratejik Araştırmalar Dergisi, 6(16), 238-258. https://doi.org/10.54707/meric.1143322
Büyükokutan Töret, A. (2017). Balıkesir oyun evlerinde oynanan geleneksel çocuk oyunlarının işlevleri üzerine bir değerlendirme. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(28), 19-30.
Bıyıklı, L. (1987). Yetiştirme yurdundaki çocuklarının zihinsel ve psiko-sosyal gelişimlerinin incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 20(1), 87-98. https://doi.org/10.1501/Egifak_0000001079
Bencik Kangal, S., ve Özkızıklı, S. (2017). Teknoloji ve Eğitim. P. Bayhan içinde, Okul Öncesi Eğitimde Teknolojinin Rolü (s. 17). Ankara: Hedef Cs Yayıncılık.
Bozok, Z., Geniş, E., ve Avcu, Y. (2020). Özel yetenekli öğrencilerde bilişim etiği öğretimine yönelik bir dijital oyun geliştiirlmesi e uygulanması. Uluslararası Eğitim Bilim ve Teknoloji Dergisi, 6(1), 36-54.
Budak, K. S. (2020). Okul öncesi dönem çocukları için dijital oyun bağımlılık eğilimi ölçeğinin ve dijital oyun ebeveyn rehberlik stratejileri ölçeğinin geliştirilmesi, problem davranışlarla ilişkisinin incelenmesi. Denizli: Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Bulut, A. (2018). Okul öncesi öğrencilerinin teknoloji kullanımlarına ilişkin alışkanlıklarının gelişim özellikleri üzerindeki etkisi. Eğitimde Yeni Yaklaşımlar Dergisi, 1(1), 52-69.
Candan, K., ve Yalçın, A. (2018). Ergenlerin sosyal duygusal öğrenme becerilerinin sosyal ilişki unsurları ve umut düzeyi ile ilişkisinin incelenmesi. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 9(16), 319-348. https://doi.org/10.26466/opus.468698
Canaslan Akyar, B., ve Sungur, S. (2021). Preschool children's digital media usage and self-regulatıon skill. Turkısh Journal of Education, 2(11), 126-142. https://doi.org/10.19128/turje.889549
Cordes, C., ve Miller, E. (2000). Fool's gold: A cricital look at computers in childhood. College Park, MD: Alliance for Childhood.
Çabuk, B., Günay, A., ve İlhan, E. (2020). Okul öncesi dönem çocuklarının gelişimerinin desteklenmesi: sosyal sorumluluk projelerinin rolü. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 23(2), 497-512. https://doi.org/10.29249/selcuksbmyd.663005
Dalkılıç, N. (2014). Okul öncesi eğitime devam eden çocukların kişiler arası problem çözme becerileri ile sosyal duygusal uyumlarının karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim bilimleri Enstitüsü.
Delikanlı, B. (2019). 48-60 aylık çocukların teknolojik alet kullanım durumuna göre sosyal davranışlarının incelenmesi. Burdur: Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. https://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/240977
Dhhan, W., Rana, S., ve Midi, H. (2016). A high breakdown, high efficiency and bounded influence modified GM estimator based on support vector regression. Journal of Applied Statistics, 44(4), 700-714. https://doi.org/10.1080/02664763.2016.1182133
Durualp, E. (2014). Ergenlerin sosyal duygusal öğrenme becerilerinin cinsiyet ve sınıfa göre incelenmesi. İnternational Journal of Social Studies(26), 13-25.
Ekici, F. (2016). Parents views on the use of technology in the early childhood period. Journal of Education and Training Studies, 4(12), 58-70. https://doi.org/10.11114/jets.v4i12.1925 https://doi.org/10.11114/jets.v4i12.1925
Ergüden, N., Doğan, A., ve Şen Hastaoğlu, Z. (2020). Aile katılımının okul öncesi dönem çocuklarının benlik saygısı ve sosyal duygusal uyumu üzerindeki etkileri. Nesne, 8(17), 297-309.
Ergüney, M. (2017). İnternetin okul öncesi dönemdeki çocuklar üzerindeki etkileri hakkında bir araştırma. Ulak Bilge Dergisi, 5(17), 1917-1938. DOI: 10.7816/ulakbilge-05-17-10
Erkman, F., Göl-Güven, M., Ertenü, B., Gürsel Bilgin, G., Kabakçı, N., Pınar, M., ve Kırmacı, M. (2019). Sosyal ve Duygusal Öğrenme Becerileri. İstanbul: TÜSİAD.
Esen Aygün, H. (2019). Sosyal bilgiler öğretim programının sosyal duygusal öğrenme becerileri açısından incelenmesi. Eğitim ve Teknoloji, 1(1), 82-99.
Fang, M., Tapalova, O., Zhiyenbayeva, N., ve Kozlovskaya, S. (2021). Impact of digital game- based learning on the social competence and behavior of preschoolers. Educatıon and ınformatıon technologles, 27, 3065- 3078. https://doi.org/ 10.21203/rs.3.rs-707659/v1
Fidan, İ. (2022). Okul öncesi dönemindeki öğrencilerin dijital bağımlılıklarına ilişkin öğretmen görüşleri. Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
Gül, G. & Kale, M. N. (2020). Devlet okulları ve özel okullardaki müzik eğitimi uygulamalarına ilişkin bir değerlendirme. Eurasian Journal of Music and Dance, (17), 214-228. DOI: 10.31722/ejmd.844798.
Gül Kapçı, E., Artar, M., Avşar, V., Çelik, & E., Daşcı, E. (2015). İlkokula beş ve altı yaşında başlayan çocukların sosyal gelişim, duygusal ve davranışsal sorunlar ile akademik benlik saygısı açısından karşılaştırılması. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 48(2), 185-202.
Gülay Ogelman, H., Erten Sarıkaya, H., ve Güngör, H. (2022). Okul öncesi çocukların sosyal ve duygusal yeterliliklerinin değerlendirilmesi. İZÜ Eğitim Dergisi, 4(8), 57-71. https://doi.org/10.46423/izujed.1087563
Gülay Ogelman, H., Güngör, H., Körükçü, H., ve Erten Sarkaya, H. (2018). Examination of the relationship between technology use 5-6 year-oldu children and their social skills and social status. Early Child Development and Care, 188(2), 168-182. https://doi.org/10.1080/03004430.2016.1208190
Güvendi, B., Tekkurşun Demir, G., ve Keskin, B. (2019). Ortaokul öğrencilerinde dijital oyun bağımlılığı ve saldırganlık. Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 11(18), 1194-1217. https://doi.org/10.26466/opus.547092
Güzen, M. (2021). Covid-19 pandemi sürecinde 4-6 yaş çocuklarının dijital oyun bağımlılık eğilimleri ve ebeveyn rehberlik stratejilerinde görülen farklılıkların incelenmesi. Denizli: Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Gou, H., ve Perceval, G. (2022). Does digitals media use increase risk of social-emotional delay for chinese preschoolers? Journal of Children and Media. https://doi.org/10.1123/jpah.2015-0700
Hinkley, T., Kahverengi, H., Carson, V., & Teychenne, M. (2018). Cross sectional associations of screen time and outdoor play with social skills in preschool children. Plos One, 13(4). https://doi.org/10.1371/journal.pone.0193700
Hinkley, T., Verbestel, V., Ahrens, W., Lissner, L., Molnar, ve D., Moreno, L. (2014). Early childhood electronic media use as a predictor of poorer well-being: A prospective cohort study. Jama Pediatrics, 168(5), 485-492.
Işıkoğlu, N., Bayraktaroğlu, E., ve Ayekin-Dülger, D. (2021). Children's play preferences and behaaviors in digital or non-digital play. Pamukkale University Journal of Education, 1-24. https://doi.org/10.9779/pauefd.758529
Ünal, F. (2022). Erken çocukluk döneminde dijital bağımlılığın alanyazın değerlendirilmesi. Uygulamada Eğitim ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 2(1), 62-77.
Ünsal, A. (2019). Okul öncesi dönem çocuklarının duygusal zekası ve dijital bağımlılıklarının incelenmesi. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Ünsal, F. (2010). Okul öncesi eğitim kurumuna devam eden 60-72 aylık çocukların sosyal duygusal uyumları ile davranış sorunları arasındaki ilişkinin incelenmesi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Kılınçcı, E., ve Can, B. (2020). Resimli çocuk kitaplarındaki karakterlerin sosyal ve duygusal beceriler yönünden incelenmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(3), 1216-1234. https://doi.org/10.17679/inuefd.719309
Kandır, A., ve Alpan, Y. (2008). Okul öncesi dönemde sosyal duygusal gelişime anne-baba davranışlarının etkisi. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 14(14), 33-38.
Kandır, A., ve Alpan, Y. (2008). Sosyal duygusal değerlendirme aracının (ITSEA) farklı sosyo-ekonomik düzeylerde uygulanması. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(1), 41-61.
Kanter, A. (2020). Dijital bağımlılığın okul öncesi dönemdeki çocuklarda problem davranışlarına etkisi. Researcher: Social Sciense Studies, 8(2), 207-221. DOI:10.29228/rssstudies.43864
Karaoğlu, S. (2020). Erken çocukluk döneminde velayet süreçlerinin çocuğun sosyal duygusal gelişimine etkisinin incelenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(46), 279-290.
Kay, M., & Sağlam, M. (2020). Çocuklarda sosyal ve duygusal gelişimi ölçmek için kullanılan ölçeklerin incelenmesi. Batman Üniversitesi Yaşam Bilimleri Dergisi, 10(2), 18-33.
Kenanoğlu, R., ve Kahyaoğlu, M. (2011). Okul öncesi öğrencilerinin internet kullanımı ile bilişsel, duyuşsal ve sosyal davranışları arasındaki ilişki. Elazığ-Türkiye: Fırat University, 5th International Computer&Instructional Technologies Symposium.
Kolovou, S., Koutsolabrou, I., Lavıdas, V., ve Voulgarı, I. (2021). Digital games in early childhood education: greek preschool teacher's views. Mediterranean Journal of Education, 1(2), 30-36.
Kurtoğlu Erden, M., ve Uslupehlivan, E. (2021). Dijital çağda değişen ebeveynlik rolleri: teknoloji kullanımında anne babalar rehber mi engel mi olmalı? Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, (51), 447-474. https://doi.org/10.21560/spcd.vi.671929
Kutner, L., Olson, C., Warner, D., ve Hertzog, S. (2008). Parents' and sons' perspectives on video game play: A qualitative study. J Adolesc Res., 23(1), 76-96. DOI: 10.1177/0743558407310721
Orak, M., Üzüm, H., ve Yılmaz , E. (2021). Üniversite öğrencilerinin dijital oyun bağımlılığı düzeylerinin belirlenmesi. Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 6(2), 279-293. https://doi.org/10.25307/jssr.961293
Oral, A., ve Arabacıoğlu, T. (2019). İlkokul 4. sınıf öğrencilerinin dijital oyun bağımlılıklarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Trakya Eğitim Dergisi, 9(1), 44-60. https://doi.org/10.24315/tred.450656
Öner, D. (2020). The using technology and digitals games in ealry childhood: An ınvestigation of preschool teachers opinions. Inonu University Journal of the Graduate School of Education, 7(14). https://doi.org/10.29129/inujgse.715044
Özbey, S. (2019). Okul öncesi çocuklar için sosyal duygusal iyi oluş ve psikolojik sağlamlık ölçeğinin (PERİK) geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 10(17), 756-786. DOI: 10.26466/opus.518062
Özdemir, D., Eruzun, H., ve Kuru, N. (2021). 1952'den 2021'e Türkiye'deki okul öncesi eğitim programlarında sosyal-duygusal gelişim. Eğitim ve Toplum Araştırmaları Dergisi, 8(2), 314-335. https://doi.org/10.51725/etad.944339
Özdemir, M., ve Karaboğa, M. (2021). Ortaokul öğrencilerinin dijital oyun bağımlılıkları ve sosyal eğilimleri. e-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 12(5), 17-35. DOI: 10.19160/e-ijer.994099
Özdemir, S. (2019). 60-72 aylık çocukların bilişsel, sosyal-duygusal ve özbakım yeterliklerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi: Kuzey Kıbrıs örneği. Folklor/Edebiyat, 25(97), 536-553. https://doi.org/10.22559/folklor.967
Özgülük, G. (2006). Okul öncesi eğitim kurumlarında uygulanan tam ve yarım günlük eğitim programlarına göre 5-6 yaş grubu çocukların sosyal ve duygusal gelişiminin incelenmesi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Öztürk Samur, A., ve Deniz, M. (2014). Değerler eğitimi programının 6 yaş çocuklarının sosyal ve duygusal gelişimlerine etkisi. Kuramlsal Eğitimbilim Dergisi, 7(4), 463-481.
Parkash, K. (2022). Utilizing digital games to ımprove cognitive, social, and learning skills ın children. Reserch and Development Journal of Education, 8(1), 46-57.
Pektaş, D. (2022). Öykü Temelli ve Aile Katılımlı Sosyal Duygusal Gelişim Destek Programının Çocukların Farklılıklara Saygı Düzeyi ve Benlik Algısı Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Samur, Y. (2022). Dijital Oyunlar. TRT Akademi, 7(16), 821-823.
Shoshani, A., Nelke, S., & Girtler, I. (2022). Tablet applications as socializing platforms: The effects of prosocial touch screen applications on young children's prosocial behavior. Computers in human behavior, 127, 1-14. https://doi.org/10.1016/j.chb.2021.107077
Söğüt, F. (2020). Dijital ebeveynlerin dijital oyunlar ve şiddet ilişkisine yönelik algıları. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi(51), 79-100.
Seki, T., ve Kurnaz, M. (2022). Bireylerin dijital bağımlılıkları ile yalnızlık düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi: bir meta-analiz çalışması. Educaitonal Academic Research(45), 24-34.
Sildir, E., ve Tüfekci Akcan, A. (2018). Hikaye kitaplarının sosyal duygusal alan kazanımlarını desteklemeleri yönünden incelenmesi. Eğitim ve Toplum Araştırmaları Dergisi, 5(1), 265-286.
Sulik, M. J., Flores Townley, C., Steyer, L. ve Obradovic, J. (2023). Impacts of two public preschool programs on school readiness in San Francisco. Early Childhood Research Quartely, (62), 194-205. doi: 10.1016/j.ecresq.2022.07.016
Şahin, A., ve Şahin, F. (2020). Erken çocukluk döneminde spora katılımın sosyal gelişim üzerindeki etkileri. Akdeniz Spor Bilimleri Dergisi, 3(2), 243-248. https://doi.org/10.38021/asbid.764262
Şahin, D., Ocak Karabay, Ş., ve Demir, T. (2017). 5 yaş çocuklarının sosyal duygusal uyumları ile ebeveynlerinin tutumları arasındaki ilişki. Disiplenlerarası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 1(2), 1-14.
Şalcı, O., Karakaya, K., ve Tatlıeşme, S. (2018). Akıllı cihaz kullanımının 3-6 yaş çocukların gelişimine etkisinin okul öncesi öğretmenleri görüşleri açısından değerlendirilmesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4, 53-63. DOI: 10.14230/joiss574
Şenol, Y., Şenol, F. B., ve Can Yaşar, M. (2023). Digital game addiction of preschool children in the covid-19 pandemic: social emotional development and parental guidance. Current Psychology, 1-9.
Taş, İ. (2019). Ergenlerde internette amaçsız gezinme ile dijital oyun bağımlılığı arasındaki ilişki: anksiyetenin aracı etkisi. Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi(20), 351-370.
Taş, İ., Eker, H., ve Anlı, G. (2014). Orta öğretim öğrencilerinin internet ve oyun bağımlılık düzeylerinin incelenmesi. Online Journal of Technology Addiction and Cyberbullying, 1(2), 37-57.
Temiz, E., Korkmaz, Ö., ve Çakır, R. (2020). Meslek lisesi öğrencilerinin dijital oyun bağımlılıklarının, akıllı telefon ve bilgisayar bağımlılıkları çerçevesinde incelenmesi. Türkiye Bilimsel Araştırmalar Dergisi, 5(2), 117-133.
Toran, M., Ulusoy, Z., Aydın, B., Deveci, T., ve Akbulut, A. (2016). Çocukların dijital oyun kullanımına ilişkin annelerin görüşlerinin değerlendirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(5), 22-63.
Uşaklı, H. (2017). Sosyal duygusal öğrenme nedir neden önemlidir (insan ilişkilerinde beş duygu alanı). Sinop Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(2), 1-16. https://doi.org/10.30561/sinopusd.314566
Uçak, E. (2021). 5-6 yaş çocuklarının tablet/telefon kullanımlarının sosyal duygusal gelişimleri üzerine etkisinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Kırklareli Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kırklareli.
Ulutaş, A. (2016). Ergenlerde sosyal öz-yeterlik algısı ve duygusal öz-yeterlik arasındaki ilişkinin yapısal eşitlik modeli ile incelenmesi: bir model önerisi. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(3), 831-841.
Uzunoğlu, A. (2021). Dijital oyun ve bağımlılık. Yeni Medya(11), 116-131. DOI: 1 0.34189/ymd.2021.11.007
Yıldız, A., ve Kahraman, S. (2021). Ortaokul öğrencilerinde psikolojik dayanıklılık, sosyal duygusal öğrenme becerileri ve yaşam doyumu arasındaki ilişki. Okul Psikolojik Danışmanlığı Dergisi, 4(2), 23-60.
Yıldız, E., ve Çetin, Z. (2018). Sporun psiko-motor gelişim ve sosyal gelişimine etkisi. H. Ü. Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 5(2), 54-66. https://doi.org/10.21020/husbfd.427140
Yıldız, F. (2018). Ölümcül mavi balina oyununun basında temsiline dair eleştirel bir değerlendirme. Erciyes İletişim Dergisi, 5(4), 557-570. https://doi.org/10.17680/erciyesiletisim.426067
Yılmaz, E., Şahin, Y., ve Akbulut, Y. (2016). Öğretmenlerin dijital veri güvenliği farkındalığı. Sakarya University Journal of Education, 6(2), 26-45. https://doi.org/10.19126/suje.29650
Yalçın, H. (2010). Çocuk Gelişimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Yaman, F., Çubukcu, A., Küçükali, M., ve Kabakçı Yurdakul, I. (2020). Ortaokul ve lise öğrencilerinin sosyal medya kullanımı ve dijital oyun oynama durumları. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(2), 160-174.
Yang, S. C., ve Tung, C. J. (2007). Comparison of internet addicts and non-addicts in taiwanese high school. Computers in Human Behavior, 23, 79-96. https://doi.org/10.1016/j.chb.2004.03.037
Yay, M. (2017). Anne babaların sahip olması gereken dijital ebeveynlik rolleri nelerdir? M. Çavdar, ve F. Çavuşoğlu içinde, Dijital Ebeveynlik. İstanbul: Yeşilay Yayınları.
Yazar, İ. (2021). Ebeveynlerin, 4-6 yaş grubu çocuklarının teknoloji kullanımına dair görüşleri ile teknoloji kullanma alışkanlıklarının arasındaki ilişkinin incelenmesi. İstanbul: Üsküdar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Yengil, E., Güner, D., ve Topakkaya, Ö. (2019). Okul öncesi çocuklarda ve ebeveynlerde teknolojik cihaz kullanımı. MKÜ Tıp Dergisi, 10(36), 14-19. https://doi.org/10.17944/mkutfd.496531
Yiğit, E., ve Günüç, S. (2020). Çocukları dijital oyun bağımlılığına göre aile profillerinin belirlenmesi. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1), 144-174. https://doi.org/10.33711/yyuefd.691498
Zheng, P., ve Sun, J. (2022). Preschool children's use of digital devices and early development in hong kong: The role of family socioeconomic status. Early Education and Development, 33(5), 893-911. DOI: 10.1080/10409289.2021.1920767