Adalet ve Kalkınma Partisi'nin Muktedir İktidarı ve Sistem Meşrulaştırması

Türkiye’de siyasetin tarihi, siyasetin öznesi ve nesnesi olan insanın hikâyesidir; her şeyin siyaset için ya da her şeyin siyaset sayesinde gerçekleşeceği üzerine kurgulanan bir yazıma sahiptir. Bu yazım Türk siyasasının çatışmacı doğasını anlatmaktadır. Osmanlı-Türk modernleşmesinden, küreselleşmeye değişmeyen ana fikirdir. Dolayısıyla günceli açıklamak adına çalışmada, çatışma kültürünün doğurduğu yeni iktidar dengelerinin oluşum sürecinde Ak Parti’nin iktidar pratiği ele alınmaktadır. Ancak Türk siyasal hayatının klasik biçimde ele alınışının yöntemi; otoriteyi tesis eden meşruiyete dair devlet merkezci yaklaşımın, Ak Parti’nin iktidar pratiğini açıklamakta sınırlı kalacağı düşünülmektedir. Bu nedenle çalışmada, on yılı aşkın bir zaman diliminde iktidarını pekiştiren Ak Parti’nin, değerler ve inançlar bütünlüğünü yansıtan unsurlardan hareketle; iktidar pratiğinin “sistem meşrulaştırması teorisi” bağlamında incelenmesi amaçlanmaktadır

Anahtar Kelimeler:

Sistem Meşrulaştırması, Adalet ve Kalkınma Partisi, Muhafazakâr Demokrasi, Müslüman Burjuvazi, Entelektüalizm

Adalet ve Kalkınma Partisi'nin Muktedir İktidarı ve Sistem Meşrulaştırması

The history of politics in Turkey is the story of human who is subject and object of the politics. This story has a fiction that everything is for politics or possible thanks to politics. This fiction that is main idea from Turkish and Ottoman modernization to globalization says that Turkish politics has a confrontational nature. Hence the power practice of Justice and Development Party which has been in the process created new political power balance by conflict culture is examined in this study. However conventional method that is state-centric perspective is thought not to explain exactly the power practice of Justice and Development Party. For this reason, starting from components which describe values and beliefs integrity of Justice and Development Party, the main issue of this study is to examine power practice in context “the system justification theory”

Keywords:

-,

PDF

___

Açıkel, F. (1996), “Kutsal Mazlumluğun Psikopatolojisi”, Toplum Bilim Dergisi, 70, 153-196.
Açıkel, F. (2006), “Entegratif Toplum Muarızları: Merkez-Çevre Paradigması Üzerine Eleştirel Notlar”, Toplum Bilim Dergisi,105, 30-69.
Agamben, G. (2001), “Kutsal İnsan: Egemen İktidar ve Çıplak Hayat”, (Çev. İ. Türkmen), Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
Akdoğan, Y. (2010), “Muhafazakâr-Demokrat Siyasal Kimliğin Önemi ve Siyasal İslamcılıktan Farkı” H. Yavuz (Editör), AK Parti Toplumsal Değişimin Yeni Aktörleri, Kitap Yayınevi, İstanbul, ss. 59-95.
Altaylı, F. (2014), “Tek Partili Meclis Şimdi Nasıl Olur”, Habertürk, 29 Nisan 2014, http://www.haberturk.com/yazarlar/fatih-altayli- 1001/943371-tek-partili-meclis-simdi-nasil-olur, ziyaret tarihi: 29 Nisan 2014.
Hobbes, T. (2007), “ Leviathan”, 6. Baskı, (Çev. S. Lim),
Althusser, L. (2006), İdeoloji ve Devletin İdeolojik Aygıtları, 2. Baskı, (Çev. A. Tümertekin), İthaki Yayınları, İstanbul.
Ataay, F. (2008), “Neoliberalizm ve Muhafazakâr Demokrasi 2000’li Yıllarda Türkiye’de Siyasal Değişimin Dinamikleri”, De Ki Yayınevi, Ankara.
Balkan, E. ve Öncü, A. (2014), “İslami Orta Sınıfın Yeniden Üretimi”, N. Balkan, E. Balkan, A. Öncü (Hazırlayanlar), Yükselişi ve AKP, Yordam Kitap, İstanbul, ss. 251-290. Sermayenin
Bayat, A. (2006), “Ortadoğu’da Maduniyet Toplumsal Hareketler ve Siyaset”, (Derleyen ve Çev. Özgür Gökmen ve Seçil Deren), İletişim Yayınları, İstanbul.
Çetin, H. (2012). “Devrim,Sabırcı,Temekküncü Siyaset”, Star Gazetesi, 8 Eylül 2012, http://haber.stargazete.com/acikgorus/devrimci-sabirci- temekkuncu-siyaset/haber-687377, ziyaret tarihi: 18 Aralık 2013.
Demirel, T. (2004), “Adalet Partisi ideoloji ve Politika”