Okul Müdürlerinin Koçluk Davranışı Gösterme Düzeyi ve Okulun Liderlik Kapasitesi

Bu çalışmanın amacı Denizli ili merkezindeki özel okullarda okul müdürlerinin koçluk davranışları gösterme düzeyi ve okulun liderlik kapasitesini araştırmaktır. Çalışmada iki ölçek kullanılmıştır; ölçeklerden ilki araştırmacı tarafından geliştirilen Okul Müdürünün Koçluk Davranışları Ölçeğidir. İkinci ölçek ise Okulun Liderlik Kapasitesi Ölçeğidir. Araştırmanın evrenini, 20142015 eğitim-öğretim yılında Denizli ili merkezinde bulunan özel okullar oluşturmaktadır. Tarama modeliyle yapılan araştırmada veriler, Denizli il merkezinde bulunan 12 özel okuldan 9 okul müdürü ve 159 öğretmenden toplanmıştır. Okul müdürleri öğretmenin mesleki gelişimi için yapabilecekleri başlığı altında, cesaretlendirici olmak ve öğretmene güven duyma davranışlarını belirtmektedirler. Öğretmenler ise okul müdürlerinden mesleki gelişimleri için eğitim, kurs, kongre gibi sürekli öğrenme ve gelişmeye katkı sağlayıcı etkinliklere katılımlarına destek olmalarını beklemektedirler. Okul müdürlerinin ve öğretmenlerin okul müdürlerinin koçluk davranışı gösterme düzeyi ile okulun liderlik kapasitesi arasında orta düzey bir ilişki saptanmıştır. Koçluk davranışlarına sahip bir okul müdürünün okulun liderlik kapasitesini harekete geçirerek etkili okulun oluşumuna ivme kazandıracağı söylenebilir

Anahtar Kelimeler:

Liderlik Kapasitesi, Koçluk, Okul Müdürünün Koçluk Davranışları

Coaching Behaviour Displayed Level By The School Principals’ And Leadership Capacity In School

In this research, the aim was to examine the coaching behaviour displayed and the leadership capacity by the school principals at private schools in central districts of Denizli city. Two scales were used in the study; first one is School Principal’s Coaching Behaviour Scale developed by the researcher. Second scale is School’s Leadership Capacity Scale. In the survey model study, data was collected from 9 school principals and 159 teachers at 12 private schools in central districts of Denizli city. Study was conducted on the private schools between 2014-2015 academic year in central districts of Denizli city. School principals indicate the things they can do for teachers’ occupational development under the headlines of the behaviours as being encourager and having the trust on teachers. Teachers expect from school principals to be supporter for activities have contribution for their occupational development in a continuous learning such as course and congress and to show emphatic behaviour. There is an average level relationship detected between coaching behaviour displayed level by the school principals and schools’ leadership capacity. It can be said that a school principal with leadership behaviour will be able to accelerate the creation of an effective school by activating the leadership capacity of the school

Keywords:

Leadership Capacity, Coaching, Coaching Behaviours of School Principals,

PDF

___

Balcı, A. (2000). Etkili okul: kuram, uygulama, araştırma. Pegema Yayıncılık: Ankara.
Baltaş. Z. (2011). Kurum içi koçluk. Remzi Kitabevi: İstanbul.
Blackman, A. (2010). Coaching as a leadership development tool for teachers. professional Development in Education. 36 (3). 421–441.
Bresser, F. & C. Wilson. (2006). “What is coaching?” in excellence in coaching: the industry guide, Edited By J. Passmore, 9–25. Kogan Page: London.
Conzemius, A. & O'Neill, J. (2001). Building shared responsibility for student learning. Alexandria, Virginia, USA: Association for Supervision and Curriculum Development.
Çınar, Z. (2016 ). Coaching ve mentoring. Paradoks, Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi (e-dergi), 3(1).
Day, C. (2000). Effective leadership and reflective practice, reflective practice. International and Multidisciplin ary Perspectives, 1(1), 113-127.
Eğmir, E.(2012). Okul yöneticilerinin koçluk özelliklerinin okulun öğrenen organizasyon olmasındaki etkinlik düzeyi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Afyon Kocatepe Üniversitesi, Afyon.
Grant, A.M., Passmore., J. Cavanagh.& M.J.Parker, H.M. (2010). The state of playing coaching today: A comprehansive review of the field. International Review of Industrial and Organizational Psychology. 25.
Harris, A. & Lambert, L. (2003). Building leadership capacity for school improvement. Maidenhead. Open University: Philadelphia.
Karasar, N.(2003). Bilimsel araştırma yöntemi. Nobel Yayın Dağıtım: Ankara.
Katzenmeyer, M.& Moller, G. (2001). Awakening the sleeping giant. Helping teachers develop as leaders (2nd ed.). Thousand Oaks, California: Corwin.
Kılınç, Ç.& Özdemir, S. (2016). Liderlik kapasitesi. Pegem Yayıncılık: Ankara.
Lambert, L. (2003). Leadership redefined: an evocative context for teacher leadership. School Leadership & Management, 23(49)
Leithwood, K., D. Jantzi. & R. Steinbech. (1999). Changing leadership for changing times. philadelphia, PA: Open University Press.
Marzano, R., Waters, T., McNulty.& B. (2005). School leadership that works: From research to results. Alexandria, Virginia: Association for Supervision and Curriculum Development.
Marsh, D. D. (2000). Educational leadership for the twenty-first century: Integratingthree essential perspectives. In The Jossey-Bass reader on educationalleadership (pp. 126-145). San Francisco: Jossey-Bass.
Morgan,G.(1998). Örgüt metaforları. Mess Yayını: İstanbul.
Murphy, J. (2005). Connecting teacher leadership and school improvement. Thousand Oaks, California: Corwin.
NASSP. (2010). National Association Of Secondary School Principals. ABD.
Nieuwerburgh, V. C. (2012). Coaching in education. Karnac Books: London.
Ogawa, R. T. & Bossert, S. T. (2000). Leadership as an organizational quality. The Jossey-Bass Reader on Educational Leadership Jossey-Bass.
Özdamar, K. (2004). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi. Kaan Kitabevi, 5. Baskı: Eskişehir.
Özoğlu, B. (2011). Okul yöneticilerin koçluk becerilerinin öğretmen performansına etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Çanakkale On Sekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale.
Parsloe, E. (1997). Koç ve kılavuz olarak yönetici. İlk kaynak Kültür ve Sanat Ürünleri Ltd. Şti.: Ankara.
Passmore, J.(2014). Mastery in coaching . Kogan Page . UK.
Pürçek Işıklar, K. (2015). Ankara ili devlet ilköğretim okul müdürlerinin koçluk davranışları ve öğretmenlerin iş doyumu düzeyleri ile ilişkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Robertson, J. (2009). Coaching Leadership Learning Through Partnership. School Leadership & Management, 29 (1): 39–49.
Sayar, K.(2011). Terapi, kültürel bir eleştiri. Timaş Yayınları: İstanbul.
Tomlinson, P. (1995). Understanding Mentoring: Reflective strategies for school-based teacher preparation. Open University Press: Buckingham, England.
Türk Eğitim Derneği (2015). Ulusal eğitimpProgramı. TED. Ankara
Waldron, N. L. & J. McLeskey. (2010). Establishing a collaborative school culture through comprehensive school reform. Journal of Educational and Psychological Consultation 20 (1):58–74.
Patterson, K. &Winston, B. E. (2006). An integrative definition of leadership. International Journal of Leadership Studies, 1(2), 6-66.
Yirci, R., Özdemir, T.Y., Kartal, S.E. & Kocabaş, İ. (2014). Teachers' perceptions regarding school principals' coaching skills. School Leadership and Management. 34(5).