ÇİFT-DİLLİLİK İLE İLGİLİ ENDİŞELER VE DİL EDİNİMİNDEKİ ENGELLER: KENTLİ SAHALAR VE ÇOCUKLARI ARASINDAKİ DİL TERCİHLERİ

Yakutistanda genç yetişkinler ile aileleri arasında yapılan etnografik bir alan araştırmasına dayanan bu makale kentli çift-dilli Saha/Yakutların dil ideolojileri ve seçimleri ile hem ev hem de okul ortamlarında dil sosyalleşmelerini incelemektedir. Kentlerde, Saha / Yakut dilinin kullanımı Sovyet dönemi sonrasında artmaya başlamıştır, ancak hala ana dil olarak ev ortamında edinilirken, Rusça daha sonraki yaşlarda “dışarıda” öğrenilmekte ve eğitim sistemi yoluyla pekiştirilmektedir. Saha dili edinimi ve sürdürülmesi konusunda bu dili konuşanların karşılaştıkları engeller incelenmiş ve bu engellerin hem ideolojik hem de yapısal kökenli olduğu belirlenmiştir. Makalede, çift dilliliğe yönelik endişeler tartışılmış ve eğitim sisteminde her iki dilin öğrenilme olasılığı değerlendirilmiş, ayrıca kentli Sahaların dillerini konuşmalarını artırmak amacıyla çok az derecede Saha dilini bilen ya da hiç bilmeyen kullanıcılar için çözümler aranmıştır

BILINGUAL ANXIETIES AND BARRIERS TO ACQUISITION: LANGUAGE CHOICES AMONG URBAN SAKHA AND THEIR CHILDREN

This paper, based on ethnographic fieldwork among young adults and their families in Yakutsk, deals with urban ethnic Sakha bilinguals and their language ideologies and choices, especially concerning the language socialization of their children—both at home and within the educational system. The usage of the Sakha language within urban spaces has been on the rise in the post-Soviet years, but it is still generally acquired in the home environment as a first language, whereas Russian is acquired later in the ‘outside’ world and reinforced through the educational system. Barriers toward Sakha acquisition and maintenance that speakers face are explored; these obstacles are both ideological and structural. Narratives concerning unapprehension toward bilingualism and the possibility of mastering two languages within the educational system are discussed, along with the need for language instruction—especially in schools—to be made to accommodate those with little to no Sakha knowledge in order to continue to increase the usage of Sakha by urban speakers.