Gürcistan’da Gürcülerin yanı sıra bu ülkede ihtiyaçları ve kültürel özlemleri ile bir yaşam biçimi oluşturan diğer milletlerde de yaşamaktadır. Ancak çoğu durumda, mezhepsel, etnokültürel ve dilsel farklılıklar nedeniyle belirli marjinalleşme belirtileri de gözlemlenmiştir. Bu nedenle, nüfusun birliğini sağlamak için devletin vatandaşlarının yakınlaşmasını engelleyen tüm faktörlerin üstesinden gelmesi gerekmektedir. Bunlardan en önemli sayılan biri de dil yeterliliği sorunudur. Devlet diline hâkim olmak ise başarı için vazgeçilmez bir koşul olarak kabul edilmiştir. Bildiğiniz gibi bir ülkenin egemenliği büyük ölçüde devletin diline bağlıdır; devlet dilinin korunması ve yaygınlaştırılması devletin istikrarının garantisidir. Ülkedeki dil sorunu ise sivil entegrasyon eksikliğini açıkça göstermektedir. Dil, sivil birliğinin garantisidir; en azından insanlar birbirini anlamalı, başka bir deyişle "Aynı dili" konuşmaları gerekir. Günümüzde devletin temel önceliği, ülke nüfusunu tek bir sosyal alanda buluşturmaktır. Bu yol ise devletin resmi diline sahip olmaktan geçer. Ermenistan, Gürcistan'a komşu olan ülkelerden biridir. Bu nedenle, Ermenilerin tarihsel olarak Gürcistan ve Ermenistan arasında kolayca hareket etmeleri de doğaldır. Ermeniler birçok durumda Gürcistan’a yerleştiler ve iş sahibi de oldular. Geçmişte Ermenilerin göçü genellikle askeri veya afet nedeniyle, bazen ticari ve diğer ekonomik çıkarlardan ve bunun gibi nedenlerden dolayı olmuştur. Sovyetler Birliği dönemi Ruslaştırma politikası ve Sovyet Cumhuriyetlerin bağımsızlığı üzerindeki kısıtlama koşullarında Gürcüce konuşmayan nüfus yasal olarak sadece Gürcü vatandaşlığına sahipti, ama zihinsel olarak nüfusun tanımsız bir sivil kimliği vardı. Sovyetler Birliği'nin çöküşünden sonra sivil entegrasyon süreci daha karmaşık hale geldi. Oluşan durumun birkaç sebebi vardı: • Gürcüce konuşmayan nüfusun Gürcü dilini öğrenmek için düşük motivasyonu ve devlet iradesinin zayıflığı; • Gürcistan'ın Gürcüce konuşmayan nüfus için Gürcü dilinin "ikinci dil" olarak vasfetmesi ve böylece anılan nüfusun motivasyonunu düşürmesi; • Gürcüce konuşmayan nüfus için Gürcü dili ders kitaplarının ve öğretmenlerin düşük nitelikleri; • Gürcüce konuşmayan nüfus için Gürcü dilini öğretme metodolojisinin kusurlu oluşu.

There are people of other ethnic origins besides Georgians among the citizens of Georgian state, whose way of life, daily needs and cultural aspirations are formed and developed in this country. However, in many cases, due to confessional, ethnocultural and linguistic differences, signs of certain types of marginalization may appear. Thus, in order to ensure the unity of the population, it is necessary to overcome all the obstacles that hinder the rapprochement of citizens. One of the most important barriers on this path is the issue of language competence. Universal knowledge of the state language is an indispensable condition for success. As it is known, the sovereignty of a country depends on the strength of the state language, care for the language, its protection and popularization is a prerequisite for the strength of the state. Therefore, the language problem in the country clearly indicates a lack of civic integration. The only guarantee of civic unity is language, at least people should understand each other, to put it simply, they should speak on "one language". Today, the main priority of the state is to integrate the population of the country into a single social space, and this path goes through the possession of the state language.Armenia is one of the bordering countries of Georgia, therefore it is natural that Armenians have historically moved easily between Georgia and Armenia, and in many cases they have settled and settle for work. The migration of Armenians in the past often had the character of evacuation from military or ecological disasters, trade and other economic interests, etc. Under the Soviet Russification policy and the regime of restricting the independence of the republics, the non-Georgian-speaking population included people, who were legally citizens of Georgia, but mentally they turned out to be an unclear civic identity Even after the collapse of the Soviet Union, the process of civic integration became more complicated. There are several reasons for this: • Low motivation of non-Georgian speaking population to study Georgian language; • Lack of state will;• The state qualifies Georgian as a "second language" for non-Georgian-speaking Georgian citizens, thus reducing the motivation of this population;• Low qualification of Georgian language teaching guides and teachers; • Imperfection of Georgian language teaching methods.