Balıkesir'de mani icracıları

Kendine özgü bir gelenek içinde söylenen maniler, bir ucuyla günümüze uzanır. Çağlar boyu yaygm bir biçimde süren mani söyleme geleneği, son yıllarda eskiye oranla gücünü yitirmeye başlamıştır. Bu çalışmayla, Balıkesir yöresinde mani söyleme geleneğinin günümüzdeki durumu; köyden kente göç olgusunun, toplumsal yapıdaki değişimlerin mani söyleme geleneğinin üzerindeki etkileri belirlenmeye çalışılmıştır. Maniyle ilgili olarak Performans Teorfye göre canlı bir geleneğin incelenmesi gerçekleştirilmiş, Balıkesir'deki mani icracıları gruplandırılarak tanıtılmış ve elde edilen bulgular söz konusu teoriye göre değerlendirilmiştir. Veriler, halk bilimindeki sahada derleme metotları kullanılarak sağlanmıştır.

Mani performrs in Balıkesir

Manis, which are performed in their original characteristic tradition, have reached today. The tradition of commonly performing mani for ages has started to lose its strength when it is compared with previous terms. In this research, it is tried to determine the recent state of the tradition of performin manis in Balıkesir region; the effect the fact of migration from country to cities, the changes in social form upon tradition of mani performing. Related to mani, according to Performance Theory it is realized to analyze a live tradition, performers of mani in Balıkesir are categorized and made known and collected data was evaluated according to this theory. Data was supplied with utilizing compiling methods in field of folklore.

___

  • AKAY İ. Hakkı: (1942). Balıkesir Halkiyatı (Cilt 1), Balıkesir, Balıkesir Halkevi Yayınları.
  • AKMAN Mehmet: (2006). Balıkesir Yöresinde Ahilikten Kalma Tören ve Uygulamalar. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
  • ARTUN Erman: (2000). Adana Halk Kültürü Araştırmaları I, Adana, Büyükşehir Belediyesi Kültür Yayınları.
  • AYHAN Aydın: (04 Ekim 2010). Bütün Köy Düğünlerinde Söz Sahibi Olan Köy Gençlik Teşkilatlarının Kökeni 4, Yeni Haber Gazetesi, 2.
  • BİRKALAN Hande: (2002). Sözlü Gelenekte Yeni Türler. (Ed.: ÇETİN İsmet ve YÜCEL Ayşe), Uluslararası Türk Dünyası Halk Edebiyatı Kurultayı Bildirileri, Ankara, Kültür Bakanlığı Yayınları, 111-120.
  • BORATAV P. Naili: (2000). 100 Soruda Türk Halk Edebiyatı, İstanbul, Gerçek Yaymevi.
  • DİZDAROĞLU Hikmet: (1969). Halk Şiirinde Türler, Ankara, Ankara Üniversitesi Basımevi.
  • ELÇİN Şükrü: (2004). Halk Edebiyatına Giriş, Ankara, Akçağ Yayınları.
  • EMEKSİZ Abdulkadir: (2003). İstanbul Manileri, Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • EREN Muharrem: (19 Şubat 1994). Geçmişteki Adetlerimiz - Eski Balıkesir'de Yaşam, Ekspres Gazetesi, 2.
  • HONKO Lauri: (2003). Ağıtlar: Yeniden Yaratma, Yapı ve Tür Problemleri (Çev.: GÖRKEM İsmail), (Hzl.: EKER G. Öğüt, EKİCİ Metin, OĞUZ M. Öcal, ÖZDEMİR Nebi). Halkbiliminde Kuramlar ve Yaklaşımlar, Ankara, Milli Folklor Yayınları, 333-347.
  • ÖZDEMİR Sinem: (14-16 Aralık 2007). Cümbüş, Kimliğine Ulaşamamış Bir Çalgı. Motif Dergisi / Kocaeli Üniversitesi Halk Çalgıları Sempozyumu, Kocaeli.
  • TİTON J. Todd: (2003). Müzik, Halk ve Gelenek (Çev.: KARABULUT Murat), (Hzl.: EKER G. Öğüt, EKİCİ Metin, OĞUZ M. Öcal, ÖZDEMİR Nebi). Halkbiliminde Kuramlar ve Yaklaşımlar, Ankara, Milli Folklor Yayınları, 371-375.