Authority in distraining on ships by states in terms of the united nations convention on law of the sea: The case of Georgia in the black sea

Karadenizde seyir halinde olan ve Gürcistanın ayrılıkçı bölgesi Abhazyaya sefer yapan ticaret gemilerine Gürcistan tarafından zaman zaman el konulmaktadır. Gürcistanın Karadenizde Abhazyaya sefer yapan gemilere el koyması, Abhazya ile arasındaki siyasi sorunlardan kaynaklanmaktadır. Gürcistana göre, bu gemiler Gürcistan sularını yasadışı yollardan geçmekte ve bu yüzden alıkonulmaktadır. Bu tür uygulamalar Karadenizde deniz ticaretini olumsuz yönde etkilemekte ve uluslararası deniz hukuku kurallarının ihlalini gerçekleştirmektedir. Gürcistan, 1982 tarihli Birleşmiş Milletler Deniz Hukuku Sözleşmesine 1996 yılından itibaren taraf olduğu halde, Sözleşmedeki ilgili maddeler uyarınca serbest geçiş hakkını ihlal etmektedir. Bu çalışmada, Gürcistanın Karadenizde seyrüsefer yapan ticaret gemilerine el koyması, el konulan gemilerin ve mürettebatının derhal serbest bırakılmasının sağlanması, bayrak devletinin bu tür uygulamalara karşı alabileceği tedbirler, genel olarak kıyı devletinin gemilere el koyma yetkilerinin sınırları, özel olarak da Gürcistanın Karadenizdeki deniz alanlarında hak, yükümlülük ve yetkilerinin sınırlarının neler olabileceği dikkate alınarak, evrensel nitelikte bir sözleşme olan BMDHS çerçevesinde değerlendirilmiştir.

Birleşmiş milletler deniz hukuku sözleşmesi açısından devletlerin gemilere el koyma yetkisi: Karadeniz de Gürcistan örneği

Trade ships navigating towards Abkhazia which is a separatist region of Georgia through Black Sea, are seized by Georgia From time to time. Actually, Georgia s seizing trade ships to Abkhazia on Black Sea is stemmed from the political problem they have been facing. According to Georgia, these ships navigate through Black Sea illegally so they are seized by Georgia. However, these practices have a negative effect on maritime trade on the Black Sea and violate the international law of the sea. Although Georgia is one of the contractors of the United Nations Convention on the Law of the Sea since 1996, she prejudices the right of free pass specified with related articles. This study generally focuses on Georgia s distrain trade ships navigating on the Black Sea, enabling Georgia immediately to set the ships and crew seized free, measures to be taken by flag state, limits of distrain authorities of littoral states; particularly deals with Georgia s rights, liabilities and authorities on the Black Sea marine areas within the frame of the UNCLOS which is a universally accepted document dated 1982.

___

  • AKSAR Yusuf (2013). Teoride ve Uygulamada Uluslararası Hukuk II, 2. Baskı, Seçkin, Ankara.
  • ANDERSON D. H. (1993). “Efforts to Ensure Universal Participation in the UN Convention on the Law of the Sea”, International and Comparative Law Quarterly, No. 42.
  • ALLOTT Philip (1983). “Power Sharing in the Law of the Sea”, American Journal International Law, Vol. 77.
  • ASLAN Gündüz (1998). Milletlerarası Hukuk Temel Belgeler Örnek Kararlar, Beta Yayınları, İstanbul.
  • CHURCHILL Robin and LOWE Alan (1988). The Law of the Sea, Second Edition, Manchester University Press.
  • CHURCHILL Robin and LOWE Alan (2004). “The International Tribunal for the Law of the Sea: Survey for 2001”, The International Journal of Marine and Coastal Law, Vol. 17, No. 4.
  • ECE Jale Nur (2011). “Uluslararası Deniz Hukuku’nda Kıyı Devletinin Gemilere El Koyma Yetkisinin Sınırları: Gürcistan’ın Karadeniz’de Seyreden Gemilere El Koyması”, Ortadoğu Stratejik Araştırmalar Merkezi, Rapor No: 28.
  • EKŞİ Nuray (2004). Yabancı Gemilerin İhtiyati Haczi, 2. Baskı, İstanbul.
  • EVANS Malcolm D. (2006). International Law, Oxford University Press.
  • GAUTIER Philippe (2013). “The International Tribunal for the Law of the Sea: Activities in 2004”, Chinese Journal International Law, Vol. 12, Issue 3.
  • GÜNEŞ Şule (1991). Kapalı ve Yarı Kapalı Denizlerin Hukuksal Statüsü, Ankara Üniversitesi S.B.E. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
  • JIANJUN Gao (2008). “Reasonableness of the Bond under Article 292 of the LOSC: Practice of the ITLOS”, Chinese Journal of International Law, Vol. 17, No. 1.
  • KANBOLAT Hasan (2009). “Karadeniz’de Türk Gemilerine Gürcü Engeli”, Ortadoğu Stratejik Araştırmalar Merkezi, Dış Politika Analizleri, http://www.orsam.org.tr/tr/yazigoster.aspx?ID=331. (Cited on 24 July 2013).
  • MURPHY Sean D. (2006). Principles of International Law, Concise Hornbook Series, Thomson/West.
  • ÖZMAN Aydoğan (2006). Deniz Hukuku I Kaynaklar, Kişiler, Nesneler, Ulusal Deniz Alanları, Turhan Kitabevi, Ankara.
  • PAPANICOLOPULU Irini (2012). “The Law of the Sea Convention: No Place for Persons?”, The International Journal of Marine and Coastal Law, Vol. 27.
  • PAZARCI Hüseyin (2007). Uluslararası Hukuk, 5. Baskı, Turhan Kitabevi, Ankara.
  • SCOTT Karen N. (2012). “Conservation on the High Seas: Developing the Concept of the High Seas Marine Protected Areas”, The International Journal of Marine and Coastal Law, Vol. 27.
  • SEYMOUR Jillaine (2006). “The International Tribunal for the Law of the Sea: A Great Mistake?”, Indiana Journal of Global Legal Studies, Vol. 13, Issue 1.
  • SHAW Malcolm N. (1997). International Law, Fourth Edition, Cambridge University Press.