Araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinin kendini açma davranışı ile bağlanma stilleri arasındaki ilişkiyi belirlemektir. Araştırma grubu, 2003-2004 eğitim yılında, Karadeniz Teknik Üniversitesi’nin Trabzon ve Giresun’daki çeşitli fakültelerinin 1., 2., 3. ve 4. sınıflarında öğrenim gören ve tesadüfi örnekleme yoluyla seçilmiş, 286’sı kız ve 237’si erkek toplam 523 üniversite öğrencisidir. Bu araştırmada kullanılan başlıca veri toplama araçları, Selçuk (1989) tarafından geliştirilen “Kendini Açma Envanteri”, Griffin ve Bartholomev (1994) tarafından geliştirilen ve Sümer ve Güngör (1999) tarafından Türk örneklemine uyarlanan “İlişki Ölçekleri Anketi”dir. Araştırmada elde edilen verilerin analizi, SPSS programı ile gerçekleştirilmiştir. Betimsel istatistik yanında t testi, F testi, Bonferroni testi ve korelasyon analizi teknikleri kullanılmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen bulgular şöyle özetlenebilir: (a) öğrencilerin cinsiyet açısından bireylere ve konulara göre kendini açma düzeyleri arasında kız öğrenciler lehine anlamlı farklar bulunmuştur, (b) cinsiyete göre bağlanma stilleri konusunda erkek öğrenciler lehine anlamlı bir fark bulunmuştur, (c) üniversite öğrencilerinin başkalarına açılma konuları açısından anlamlı farklar vardır, (d) üniversite öğrencilerinin açıldığı kişiler açısından anlamlı farklar vardır, (e) üniversite öğrencilerinin bağlanma stilleri açısından anlamlı farklar vardır. Sonuç olarak, üniversite öğrencilerinin kendini açma davranışları ile bağlanma stilleri arasında anlamlı ilişkiler olduğu bulunmuştur. Araştırma sonucunda elde edilen bu bulgular, önceki araştırma bulguları doğrultusunda tartışılmış ve önerilerde bulunulmuştur.

The purpose of this study is to determine the relationship between self-disclosure and attachment styles of the university students. A total number of 523 students (286 female, 237 male) were randomly selected as a sample from Freshmen, Sophtmore, Junior and Senior university students who were attending in the different faculties of Karadeniz Technical University in Giresun and Trabzon campuses in 2003-2004 academic term. The data gathering instruments used in this study were namely “Self-Disclosure Inventory” developed by Selçuk (1989), “Relationships Scales Questionnaire (RSQ)” developed by Griffin and Bartholomev (1994) and adapted to Turkish sample by Sümer and Güngör (1999). The data collected was analysed by using SPSS. In addition to descriptive statistics, t test, F test, Bonferroni test and correlation analysing techniques were also used in the research. The results revealed that some significant findings were found related to self-disclosure and attachment. These are: (a) there were significant differences in favour of females among the students’ self-disclosure levels in view of gender according to individuals and topics, (b) there was a significant difference in favour of male students on the attachment styles according to the gender, (c) there were significant differences in view of the topics which the students self-disclose to the others, (d) there were significant differences in view of the individuals to whom the students disclose, and (e) there were significant differences in view of attachment styles among the students. Consequently, it was also revealed that there were significant relationships between the students’ self-disclosure and attachment styles. The findings were discussed in accordance with previous research findings, and some suggestions were made for further studies.