Doğu Karadeniz Bölgesinin Toplumsal Cinsiyet Rejimi ve Kadınların Toplumsal Konumları

Bu çalışma Doğu Karadeniz Bölgesi’nin toplumsal cinsiyet rejimine odaklanmaktadır. Çalışma, bölgedeki kadınların toplumsal konumlarını eğitim ve istihdam alanları ile aile içi şiddet karşısındaki konumlarına bakarak açıklamayı amaçlamaktadır. Bu amaçla, kadın ve erkeklere ilişkin sosyo-ekonomik ve kültürel verilerin incelenmesi anlamına gelen toplumsal cinsiyet analizi ile bölgede yaşayan kadınların durumu incelenmekte, Doğu Karadenizli kadınların durumları bölgedeki erkek nüfusla ve kadınların ulusal düzeydeki konumlarıyla karşılaştırılmaktadır. Araştırmanın verileri Türkiye İstatistik Kurumu’nun (TUİK)ve bölgeye ilişkin, sonuçları rapor haline getirilmiş çeşitli çalışmaların istatistiklerinden derlenmiş olup, analiz için betimleyici ve eleştirel yöntemlere başvurulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Doğu Karadeniz, toplumsal cinsiyet, kadın istihdamı, kadın eğitimi ve hane içi şiddet

The Gender Regime of the Black Sea Region and Women’s Social Status

This paper focuses on the gender regime of the Black Sea Region. Aiming at understading the women’s social status, it centers on the data regarding women’s participation in education and employment and it also centers on women’s position within the family. With this regard, drawing upon the statistics gathered by the Turkish Statistics Institution (TUİK)in the region, this paper explores the social status of women in the Black Sea Region compared to their male counterparts in the region and to women’s general social status around the whole country.

Keywords:

Eastern Black Sea, gender, women’s employment, women’s education and domestic violence,

PDF

___

AKŞİT Elif Ekin (2009). “Haydi Kızlar Okula: Kızların Eğitimi, Kadınların Bilgisi ve Kamusal Alan Tartışmaları”, Toplum ve Bilim, 114: 7-26.
BERKTAY Fatmagül (2011). "Feminist Teoride Açılımlar", Toplumsal Cinsiyet Çalışmaları içinde (ed.) Yıldız Ecevit ve Nadide Karkıner, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayını, 2-24.
GİDDENS Anthony (2012). Sosyoloji, İstanbul: Kırmızı Yayınları.
GÖKÇE Birsen (2007). Türkiye’nin Toplumsal Yapısı ve Toplumsal Kurumlar, Ankara: Savaş Yayınevi.
Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü (2008). Kadın ve Eğitim-2008 Politika Dökümanı, Ankara: Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı.
Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü (2012). Kadına Yönelik Şiddetle Mücadele Ulusal Eylem Planı 2012-2015, Ankara: Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı.
KANDİYOTİ Deniz (2011). Cariyeler Bacılar Yurttaşlar-Kimlikler ve Toplumsal Dönüşümler, İstanbul: Metis Yayınları.
KAZGAN Gülten (1979). "Türk Ekonomisinde Kadınların İşgücüne Katılması, Mesleki Dağılımı, Eğitim Düzeyi ve Sosyo-Ekonomik Statüsü", Türk Toplumunda Kadın içinde (ed.) Nermin Abadan Unat, Deniz Kandiyoti ve Mübeccel B. Kıray, Ankara: Türk Sosyal Bilimler Derneği Yayınları, 155-189. 7
Bu yüzden kadınları, özellikle aile içi şiddete karşı güçlendirmeye yönelik faaliyetlerin, kadınların öncelikle eğitim ve istihdam oranlarını yükseltmeyi amaçlamaları rastlantı değildir. Bu nedenle, örneğin Birleşmiş Milletler’in kadına yönelik şiddeti durdurmaya dair faaliyet raporlarında, bu şiddet türünün azaltılması ve son bulması için kadınların eğitim ve istihdam alanlarına daha fazla dahil edilmeleri ve faaliyetlerin bu alanlara yoğunlaşması gerektiğine dair vurgu sıkça yer almaktadır (bknz. Report of the Secretary General, 2010: 6).