YÜKSEKÖĞRETİMDE KALİTE VE AKREDİTASYON: PROGRAM AKREDİTASYONUNDA ATATÜRK ÜNİVERSİTESİ’NİN UYGULAMALARI

Gelişen dünyada insanların yaşam standartlarının yükselmesi sonucu kalite konusu sürekli gündemimizde olan bir kavramdır. Her alanda olduğu gibi yükseköğretimde de özellikle eğitim alanında ulusal hatta uluslararası düzeyde eğitim kalitesinin yükseltilmesi kaçınılmaz bir hal almıştır. Özellikle yükseköğretimde eğitim kalitesinin güvence altına alınabilmesi hususunda program akreditasyonu önemli bir araç haline gelmiştir. Bunun için gerek ülkemiz gerek diğer ülkelerdeki yükseköğretim kurumları eğitim kalitesinin artırılabilmesi için program akreditasyon çalışmalarını teşvik etmektedir. Bu çalışmada, iyi uygulamaların paylaşılması ve yaygınlaştırılması amacıyla Atatürk Üniversitesinin “Program Akreditasyonu” konusunda yaptığı çalışmaların iyi uygulama örneği olarak değerlendirilebileceği üzerinde durulmuştur. Üniversitemizin program akreditasyon çalışmaları süreci planla-uygula-kontrol et-önlem al (PUKÖ) döngüsünde ele alınmıştır.

___

  • Aktan, C. C., & Gencel, U. (2007). Yükseköğretimde Akreditasyon, içinde: C. Can Aktan, Değişim Çağında Yüksek Öğretim. Yaşar Üniversitesi Yayını, 1-14. http://www.canaktan.org/egitim/akreditasyon/aktan-akredit.pdf adresinden alındı
  • Artugal, S. M. (2010). Mühendislik Eğitiminde Toplam Kalite Yönetimi ve Metalurji ve Malzeme Mühendisliği Bölümündeki ABET Uygulamaları. İstanbul: İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • Bakioğlu, A., & Baltacı, R. (2000). Üniversitede Akreditasyon ve Düşünceler. Öneri Dergisi, 13-39.
  • Bayındır, S., Efe, Y., & Başer, M. (2018). Hemşirelik Eğitiminde Akreditasyon. ERÜ Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 17-23.
  • Ceylan, M. (2009). Türkiye’de Kalite Akreditasyonu ve TÜRKAK. Muğla: Muğla Üniversitesi,Sosyal Bilimler Enstitüsü. Çağlar, İ., & Kılıç, S. (2008). Kalite Güvence Standartları. Anakara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Çelik, O., & Gürdal, K. (1999). Muhasebe eğitiminde kalite arayışları ve akreditasyon (eşdeğerleme) standartları. Muhasebe Bilim Dünyası Dergisi, 45-67.
  • Erkuş, L., & Özdemir, S. (2010). Eğitim Fakültelerinin Akreditasyon Sürecine Hazır Olma Durumuna İlişkin Öğretim Elemanlarının Görüşlerinin Değerlendirilmesi. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 118-133.
  • Gencel, U. (2001). Yükseköğretim Hizmetlerinde Toplam Kalite Yönetimi ve Akreditasyon. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 164-218.
  • Güney, A. (2019). Accounting Education in Accreditation Process. Kastamonu Education Journal, 27(2), 939-947. Koyuncu, S. (2007). Türk Ortaöğretim Sisteminde Okulların Akreditasyon Yeterlilik Düzeyleri (Sakarya Ili Örneği). Sakarya: Sakarya Üniversitesi,Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Kurulu, Y. (2022). Üniversite İzleme ve Değerlendirme Genel Raporu 2022. Ankara: Yükseköğretim Kurulu. https://www.yok.gov.tr/Documents/Yayinlar/Yayinlarimiz/2022/2022-universite-izleme-ve-degerlendirme-genel-raporu.pdf adresinden alındı
  • Sarp, N. (2014). Toplam Kalite Yönetimi Uygulamaları. LEFKE-KKTC: Siyasal Kitapevi.
  • YÖKAK. (2023). YÖKAK. https://yokak.gov.tr/akreditasyon-kuruluslari/tescil-suresi-devam-edenler adresinden alındı