Modern Portföy Teorisi: Alternatif Yatırım Araçları İle Bir Uygulama

Tasarruf sahipleri tasarruflarını en makul şekilde değerlendirmek isterler ve yatırımlarında minimum risk maksimum getiri beklentisi içerisinde olurlar. Markowitz tasarruf sahiplerinin bu beklentisini optimal portföy teorisi ile açıklamıştır. Bu çalışma Markowitz’in çalışmasını temel almıştır ve portföye dahil edilebilecek yatırım araçlarının menkul kıymet havuzundan değil alternatif yatırım araçlarından da tercih edilebileceği gösterilmeye çalışılmıştır. Bu amaçla tarihi verilerine ulaşılabilen yatırım araçları tercih edilmiştir. Yatırım araçları ile olası tüm portföyler oluşturulmuştur. Risk, getiri ve kovaryans hesaplamaları yapılarak etkin sınır elde edilmiş ve optimal portföye ulaşılmıştır

___

  • Aouni, B., Colapinto, C. ve Torre D.L. (2014). Financial portfolio management through the goal programming model: current state of the art. European Journal of Operational Research, 234: 536-545.
  • Bernstein, P. L. (1997). Sermaye üzerine büyük düşünceler. Çeviri: Sinan Gürtuna. Ankara: Sermaye Piyasası Kurulu, Yayın No:66.
  • Byers, S.S., Groth, J.C. ve Sakao, T. (2013). Using portfolio theory to improve resource efficiency of invested. Journal of Cleaner Production, 1: 1-10.
  • Campell, J.Y., Martin, L., Burton G.M. ve Yexiao X. (2001). Have individual stocks become more volatile? An empirical exploration of idiosyncratic risk. Journal of Finance, 56: 1-43.
  • Cohen, M. H. ve Natoli, V. D. (2003). Risk and utility in portfolio optimization. Physica A, 324: 81-88.
  • Demirtaş, Ö. ve Güngör, Z. (2004). Portföy yönetimi ve portföy seçimine yönelik uygulama. Havacılık ve Uzay Teknolojileri Dergisi, 1(4): 103-109.
  • Elton, E.J. ve Gruber, M. J. (1977). Risk reduction and portfolio size: An analytic solution. Journal of Business, 50: 415-37.
  • Elton, E. J. ve Gruber, M. J. (1997). Modern portfolio theory, 1950 to date. Journal of Banking & Finance, 21: 1743-1759.
  • Evans, L.J. ve Archer, S.H. (1968). Diversification and the reduction of dispersion: An empirical analysis. Journal of Finance, 23: 761-767.
  • Fısher, L. ve James H.L. (1970). Some studies of variability of returns on investments in common stocks. Journal of Busines, 43: 99-134.
  • İskenderoğlu, Ö. ve Karadeniz, E. (2011). Optimum portföyün seçimi: İMKB 30 üzerinde bir uygulama. Çukurova Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 12(2): 235-257.
  • Jansen, D.W., Koedijk, K.G. ve Vries, C.G. (2000). Portfolio selection with limited downside risk. Joural of Empirical Finance, 7: 247-269.
  • Joro, T. ve Na, P. (2006). Portfolio performance evaulation in a mean-variance skewness framework. Journal of Operational Research, 175: 446-461.
  • Karan, M. B. (2001). Yatırım Analizi ve Portföy Yönetimi. Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Kardiyen, F. (2008). Portföy optimizasyonunda ortalama mutlak sapma modeli ve markowitz modelinin kullanımı ve İMKB verilerine uygulanması. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 13(2): 335-350.
  • Kaya, C. ve Kocadağlı, O. (2012). Etkin sınır ve beta katsayı kısıtlı portföy seçim modeli üzerine bir uygulama. İstanbul Ticaret Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 11(22): 19-35.
  • Markowitz, H. (1952). Portfolio selection. Journal of Finance, 7(1): 77-91.
  • Sayılgan, G. ve Mut, A.D. (2010). Portföy optimizasyonunda alt kısmi moment ve yarı-varyans ölçütlerinin kullanılması. BDDK Bankacılık ve Finansal Piyasalar, 4(1): 47-54.
  • SOLNIK, B.H. (1974). Why not diversify internationally rather than domestically? Financial Analysts Journal, January-Febuary: 48-53.
  • STATMAN, M. (1987). How many stocks make a diversified portfolio? Journal of Financial and Quantitative Analysis, 22: 353-363.
  • Uyar, U. ve Kangallı, S.G. (2012). Markowitz modeline dayalı optimal portföy seçiminde işlem hacmi kısıtı. Ege Akademik Bakış, 12(2): 183-192.