Gençlik Lideri Olarak Görev Yapan Çalışanların Gençlik Liderliği Özelliklerinin Belirlenmesi

Gençlerin liderlik becerilerini geliştirmeleri, kişisel gelişimlerine katkıda bulunurken, aynı zamanda toplumsal bağlarını güçlendirebilir ve toplumda pozitif değişim yaratma potansiyeline sahip olabilirler. Bu bilgiler doğrultusunda Gençlik ve Spor Bakanlığına bağlı Gençlik Lideri olarak görev yapmakta olan çalışanların Gençlik liderlik düzeylerini belirlemek amacıyla bu araştırma yürütülmektedir. Bakanlık bünyesinde aktif rol alan ve meslek olarak yapılan gençlik liderlerinin liderlik becerilerine yönelik seviyelerinin ne durumda olduğunu ortaya konulması önemli görülmektedir. Bu araştırma tarama modelinde kurgulanmıştır. Araştırmanın evreni 2020-2021 yılı içinde Türkiye Cumhuriyeti Gençlik ve Spor Bakanlığı’na bağlı 350 gençlik merkezinde görev yapan 1282 gençlik liderinden oluşmaktadır. Araştırmanın örneklemi gençlik merkezlerinden basit seçkisiz örnekleme yöntemi ile gönüllülük esasına dayalı olarak seçilen 323 gençlik liderinden oluşmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Cansoy ve Turan (2016) tarafından geliştirilen ‘Gençlik Liderlik Özellikleri Ölçeği’ kullanılmıştır. Sonuç olarak, bu bulgular gençlik liderlerinin başlama seviyelerine göre farklı özelliklere sahip olduğunu göstermektedir. Gönüllü gençlikten gelen gençlik liderleri, mücadele ve hedef yönelimi, iletişim kurabilme yönelimi, grup becerileri yönelimi, güven duyma ve güvenilirlik yönelimi, karar verme yönelimi ve problem çözme ve sorumluluk yönelimi açısından diğer gruplara göre daha olumlu özelliklere sahiptir. Bu bulgular, gençlik liderliği programlarının ve eğitimlerinin farklı geçmişlere sahip gençlerin farklı liderlik becerilerini destekleyecek şekilde tasarlanması gerektiğini göstermektedir.

Anahtar Kelimeler:

Liderlik, Gençlik Liderliği, Bakanlık, Gençlik Spor Bakanlığı, Liderlik Özelliği

Determining the Youth Leadership Features of Employees Working As Youth Leaders

Developing leadership skills of young people can contribute to their personal development, while at the same time, they can strengthen their social bonds and have the potential to create positive change in society. In line with this information, this research is carried out in order to determine the youth leadership levels of the employees working as Youth Leaders affiliated to the Ministry of Youth and Sports. It is important to reveal the level of leadership skills of youth leaders who take an active role in the ministry and are professionally engaged. This research was designed in the scanning model. The universe of the research consists of 1282 youth leaders working in 350 youth centers affiliated to the Ministry of Youth and Sports of the Republic of Turkey in 2020-2021. The sample of the research consists of 323 youth leaders selected on a voluntary basis from youth centers with simple random sampling method. The 'Youth Leadership Traits Scale' developed by Cansoy and Turan (2016) was used as a data collection tool in the research. In conclusion, these findings show that youth leaders have different characteristics according to their starting level. Youth leaders from volunteer youth have more positive characteristics than other groups in terms of struggle and goal orientation, communication orientation, group skills orientation, trust and reliability orientation, decision-making orientation, and problem-solving and responsibility orientation. These findings suggest that youth leadership programs and training should be designed to support different leadership skills of young people from different backgrounds.

Keywords:

Leadership, Youth Leadership, Ministry, Ministry of Youth and Sports, Leadership Feature,

PDF

___

Adair, J. (2003), The Conscise Adair on leadership, Thorogood.
Adair, J. (2010), Decision Making And Problem Solving Strategies, London Philadelphia, KoganPage.
Adair, J. (2011), The John Adair Lexicon of Leadership : The Definitive Guide To Leadership Skills And Knowledge, Kogan Page Limited.
Arslan, M. (2007). Öğretim İlke ve Yöntemleri (Aşıloğlu, B., Başlıca Öğrenme ve Öğretim İlkeleri bölümü). Ankara Anı Yayıncılık
Avolio, B. J., & Gardner, W. L. (2005). Authentic leadership development: Getting to the root of positive forms of leadership. The Leadership Quarterly, 16(3), 315-338.
Balcı, A. (2004). Sosyal Bilimlerde Araştırma: Yöntem, Teknik ve İlkeler. (4.Baskı). Pegema Yayıncılık.
Bass, B. M., & Riggio, R. E. (2006). Transformational leadership (2nd ed.). Psychology Press.
Bennis, W. (2009), On Becoming A Leader, NY: Perseus Books Group.
Bingöl, Ş., & Veysel, O. (2023). Üniversite Öğrencilerinin Gençlik Liderlik Özellikleri ile Sosyal-Duygusal Yetkinlikleri Arasındaki İlişki. Gençlik Araştırmaları Dergisi, 11(29), 30-55.
Bohnert, A. M., Aikins, J. W., & Killoren, A. (2010). Youth involvement in community development: Implications and possibilities for extension. Journal of Extension, 48(4), Article 4RIB3.
Bülbül, A. (2019). Gençlik ve Spor Bakanlığı, gençlik liderlerinin" lider yönetici ve gönüllülük" davranışlarının motivasyonel faktörler açısından incelenmesi, [Yüksek lisans tezi], Kocaeli Üniversitesi.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri (4. baskı). PegemA Akademi.
Büyüköztürk, Ş. (2006). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabi, istatistik, araştirma deseni SPSS uygulamaları ve yorumu. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Cansoy, R. & Turan, S. (2016). Gençlik Liderlik Özellikleri Ölçeği: Güvenirlik ve Geçerlik Çalışması. Türkiye Eğitim Dergisi, 1 (1) , 19-39.
Chemers, M. M. (2000). Leadership research and theory: A functional integration. Group Dynamics: Theory, Research, and Practice, 4(1), 27-43.
Çakmak, C. & Uğurluoğlu, Ö. (2019). Sağlık Çalışanlarının Öz Liderlik Düzeylerinin Sosyo-Demografik Değişkenler Açısından İncelenmesi. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(3), 219-231.
Demirel, G. (2016). Toplumsal cinsiyet mağduriyetinde erkek. In 1st International Scientific Researches Congress Humanit and Social Sciences (pp. 254-264).
Dökmen, Z. Y. (2004). Toplumsal cinsiyet, sosyal psikolojik açıklamalar. Sistem yayıncılık.
Drum, J.(1988), Youth Leadership. Insights İnto Isues İn Education, Stanley Foundation, Muscatine, Iowa. http://files.eric.ed.gov/fulltext/ED314357.pdf
Dugan, J. P., ve Komives, S. R. (2007), Developing Leadership Capacity İn College Students: Findings From A National Study. A Report From The Multi-Institutional Study Of Leadership. College Park, MD: National Clearinghouse For Leadership Programs, https://nclp.umd.edu/include/pdfs/MSLReport-FINAL.pdf
Duncan, C. (2003). Advanced quantitative data analysis. McGraw-Hill Education.
Edelman, A., Gill, P., Comerford, K., Larson, M. ve Hare, R.(2004), Youth Development And Youth Leadership: A Background Paper. Institute For Educational Leadership, National Collaborative On Workforce And Disability Foryouth, Washington, DC http://www.state.nj.us/dcf/documents/ behavioral/ providers / YouthDevelopment.pdf
ERSOY A (2014). Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Etkin Vatandaşlık Deneyimleri: Sivil Toplum Kuruluşları Örneği. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 47(2), 65 - 88.
George, D., & Mallery, M. (2010). SPSS for Windows Step by Step: A Simple Guide and Reference, 17.0 update (10a ed.) Boston: Pearson
Gülcan, M. G., KILINÇ, A. Ç., & Çepni, O. (2012). İlköğretim Okulu Müdürlerinin Etik Liderlik Davranişlari Gösterme Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 10(1), 123-142.
Hart, D., Donnelly, T. M., Youniss, J., & Atkins, R. (2019). High school community service as a predictor of adult voting and volunteering. American Journal of Community Psychology, 63(1-2), 122-133.
Hartsmar, N., Aksit, N., & Moraeus, L. (2008). NGOs and Higher Education: Working together for Citizenship Education and the Development of Identities. Cice Guidelines, 10(10), 1-28.
Hoskins, S. L., & Evans, W. P. (2018). Leadership in the youth development context. In S. L. Hoskins & W. P. Evans (Eds.), Leadership in youth development organizations: A practical guide to success (pp. 1-16). Springer.
Kahn, L., Hewes, S. & Ali, R. (2009). Taking the lead:Youth leadership in theory and practice. The Young Foundation. http://www.theyouthoftoday.org/downloads/takingthelead.pdf
Karasar, N. (2005). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Nobel Yayın Dağıtım.
Kazan, A. L. (1999). Exploring the Concept of Self- Leadership: Factors Impacting Self-Leadership of Ohio Americorps Members. Doktora Tezi, Ohio State Üniversity. Ohio.
Keating, L. M., Tomishima, M. A., Foster, S., & Alessandri, M. (2002). The effects of a leadership program on urban high school youth. Journal of Adolescent Research, 17(4), 339-355.
Komives, S., Lucas, N., ve McMahon, T. (2007), Exploring Leadership: For College Students Who want to make a Difference (2nd ed.), San Francisco: JosseyBass.
Köknel. Ö. (1970). Türk toplumunda bugünün gençliği. İstanbul: Bozok Matbaası.
Kress, C. A. (2006), “Youth Leadership And Youth Development: Connections And Questions”, New Directionsfor Youth Development, 2006(109), 45-56.
Leithwood, K., & Jantzi, D. (2008). Linking leadership to student learning: The contributions of leader efficacy. Educational Administration Quarterly, 44(4), 496-528.
Meyer, E.D. (1995), Leadership academy: Effectiveness of leadership skills development in eighth-grade students, Doctoral dissertation, Retrieved from ProQuest Dissertations and Theses, (UMI No. 9704261).
Mirzanlı, D. (2016). Kâr amacı gütmeyen kuruluşlarda gönüllü çalışmanın kariyer geçişine etkileri: Avrupa gönüllü hizmeti örneği (Yayımlanmamış Yüksek lisans Tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Naktiyok, A., 2009, Bilgi temelli örgüt oluşturmada yöneticilerin kalite liderliğine uygun davranışlarının rolü. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(1), 253-257.
Northouse, P. G. (2010). Leadership: Theory and Practice (5th ed.). Sage Publications.
O’Donoghue, J., Kirshner, B., ve McLaughlin, M. W. (2006), “Youth Participation: From Myths To Effective Practice”, Prevention Researcher, 13(1), 3-6.
OECD (2014), PISA 2012 Results: Creative Problem Solving; Students' Skills in Tackling Real-Life Problems (Volume V), PISA, OECD Publishing. http://www.oecd.org/pisa/keyfindings/PISA-2012-results-volume-V.pdf,
Page, J.D. (2010). Activism and Leadership Development: Examining The Relationship Between College Student Activisim Involvement and Socially Responsible Leadership. Department of Gunseling and Personnel Services. Doctor of Philosophy, University of Maryland, U.S.A., pp. 18-132.
Palabıyık, H., Doç. Dr. (2011). Gönüllülük ve Yerel Hizmetlere Gönüllü Katılım Üzerine Açıklamalar. Yönetim Bilimleri Dergisi, 9 (1), 87-114.
Redmond, S., & Dolan, P. (2016). Towards a conceptual model of youth leadership development. Child & Family Social Work, 21(3), 261-271. doi:10.1111/cfs.12146
Saylık, A., & Sabri, Anık. (2021). Üniversite öğrencilerinin gençlik liderlik özelliklerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Academia Eğitim Araştırmaları Dergisi, 6(1), 245-262.
Sherif, M. (1958). Superordinate goals in the reduction of intergroup conflict. American Journal of Sociology, 63(4), 349-356.
Smith, K. K., & Brown, L. B. (2008). The engaged campus: Toward a comprehensive approach to public engagement. Journal of Higher Education Outreach and Engagement, 12(1), 3-29.
Steinberg, L. (2007). Risk taking in adolescence: New perspectives from brain and behavioral science. Current Directions in Psychological Science, 16(2), 55-59.
Taşkıran, B. (2018). Rekreasyon eğitimi alan bireylerin liderlik becerileri ile otorite tercihlerinin incelenmesi, [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Batman Üniversitesi.
Uğurluoğlu, Ö. (2010). Kendi Kendine Liderlik Stratejileri Üzerine Bir Araştırma. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 24(1).175-191.
Uğurluoğlu, Ö., Saygılı, M., Özer, Ö. & Şantaş, F. (2015). Exploring The Impacts of Personal Factors on Self Leadership in A Hospital Setting. International Journal of Health Planning and Management, 30 (1), 3-13.
UNESCO. (2019). Youth and leadership development: Literature review. http://unesdoc.unesco.org/images/0026/002637/263769e.pdf
United Nations. (2019). Youth2030: The United Nations Strategy on Youth. https://www.un.org/youthenvoy/wp-content/uploads/2019/10/UN-Youth-Strategy-2019.pdf
Whitehead, J. (2009). Leadership: Plain and simple. Pearson Education.
Yukl, G. (2013). Leadership in organizations (8th ed.). Pearson.
Zenger, J. H., & Folkman, J. (2016). The extraordinary leader: Turning good managers into great leaders. McGraw-Hill Education.