Alaeddin Özdenören’de Şiir ve Felsefe

Felsefeci, şair ve yazar. Alâeddin Özdenören, 1940 yılında Kahramanmaraş’ta doğmuştur. Orta öğreniminden sonra İstanbul Üniversitesi Felsefe Bölümünden 1966 yılında Bergson’da Özgürlük Problemi isimli bitirme tezi ile mezun olmuştur. Kahramanmaraş Lisesinde başladığı felsefe öğretmenliğine; Çorum, Mersin ve Ankara’da devam etmiştir. Bunların dışında Gazi Eğitim Enstitüsünde hocalık ve Kültür Bakanlığında müşavirlik yapmıştır. 1997 yılında müşavirlik görevinden emekli olmuş, 2003 yılında vefat etmiştir. Mezarı, Balıkesir Başçeşme kabristanındadır. Alâeddin Özdenören’in üzerinde Nuri Pakdil, Sezai Karakoç ve Necip Fazıl’ın etkileri bulunmaktadır. Şair Cahit Zarifoğlu’nun “Yedi Güzel Adam”ından biridir. Ancak bunlardan en yalnızı Alâeddin Özdenören’dir. Dünyaya ait hiçbir beklentisi yoktur. Hayatla bir türlü barışamamıştır.  Mahzun, dalgın ve dağınıktır. Mustafa Aydoğan’ın ifadesiyle; bu dünyada hak ettiğinin pek azına sahip olabilmiş birisidir. Alâeddin Özdenören hakkında yazı yazan hemen herkes onun şiirinden ve şairliğinden söz etmektedir. Ama felsefesinden hiç kimse bahsetmemektedir. Alâeddin Özdenören, en azından düşünce bazında; İslam’ın dünya görüşünü esas alır. Bu konuda toleransı yoktur. Bireysel ve toplumsal olayları, Batı kültür ve medeniyetini, onun dünyaya bakışını bu açıdan ele alıp değerlendiren bir düşünürdür. Felsefi düşüncesini buradan çıkardığı söylenebilir.

Poetry And Philosophy In Alaeddin Ozdenoren

Philosopher, poet and writer Alâeddin Özdenören was born in Kahramanmaraş in 1940. He was graduated from Istanbul University, Philosophy Department after he submitted his thesis “Freedom Problem for Bergson”in 1966. Özdenören first started teaching philosphy in Kahramanmaraş High School and continued to teaching philosophy at Çorum, Mersin and Ankara. Apart from teaching philosophy at high schools, he lectured at Gazi University and served at Ministry of Culture as adviser. He retired in 1997 and passed away in 2003. His grave is located at Balıkesir Başçeşme. Alâeddin Özdenören had influenced from philosophers and poets; Nuri Pakdil, Sezai Karakoç and Necip Fazıl. He is one of the seven men of the Cahit Zarifoğlu’s poem “Yedi Güzel Adam (Seven Fine Men)”. Alâeddin Özdenören is the loneliest of the seven. He has no expectation from life and has never got on well with it. He is fortified, lost and dispersed. According to writer Mustafa Aydoğan; he got least from what he deserved from this life. Nearly everybody who writes about Alâeddin Özdenören talks about his poetry and his poems but not his philosophy. In terms of thought Alâeddin Özdenören, at least, bases on Islam’s world perspective. He has no tolerance on this. He evaluates individual and social events, western culture, civilization and their world perspective in this sense. It is safe to say that his philosophical thoughts arise from these facts.

___

  • Akatlı, Füsun. (2002), Dağlarca Şiirinin Felsefi Boyutu, Anadolu Sanat, Eskişehir.
  • Aydoğan, Mustafa. (2015), Yalnızlık Mahşeri Alâeddin Özdenören, Cümle Yayınları, Ankara.
  • Aydoğan, Mustafa. (2003), Alâeddin Özdenören’in Şiiri, Hece Dergisi, Yıl (7), Sayı (76).
  • Bilge, Muhyiddin. (2003), Kelimelerin Kalbini Dinleyen Adam, Hece Dergisi, Yıl (7), Sayı (76).
  • Buharî, İmam. Buharî (Temel Hadis Kitaplarından).
  • Cevizci, Ahmet. (2010), Eğitim Sözlüğü, Say Yayınları, İstanbul.
  • Eliot, Thomas Stears (1981), Kültür Üzerine Düşünceler, Çev. S. Kantarcıoğlu, Ankara.
  • Heiddeger, Martin. (2003), “Hölderlin ve Şiirin Özü”, Çev. M. Barış, Adam sanat Dergisi, S. 206.
  • Hece Dergisi (Özel Sayı-Alâeddin Özdenören), (2003), Yıl (7), Sayı (76).
  • Kayıran, Yücel. (2013), Felsefi Şiir, Tinsel Poetika, B. II, Yapı Kredi Yayınları, İstanbul.
  • Korlaelçi, Murtaza. (1986), Pozitivizmin Türkiye’ye Girişi, İnsan Yayınları, İstanbul.
  • Oswald, Spengler. (1978), Medeniyet Yargılanıyor, Çev. Nuray Sengebli, Dergâh Yayınları, İstanbul
  • Özdemir, Şerife. (2014 ), Alâeddin Özdenören’in Hayatı- Eserleri ve Şiiri, Yayınlanmamış YLT, İstanbul.
  • Özdenören, Alaeddin. (1997), Yakınçağ Batı Dünyası ve Türkiye’deki Yansımaları, Akabe Yayın, İstanbul.
  • Özdenören Alaeddin. (1984), Batılılaşma Üzerine, Beyan Yayınları, B. II, İstanbul.
  • Özdenören Alaeddin. (1986), Devlet ve İnsan, Nehir Yayınları, İstanbul.
  • Özdenören Alaeddin. (2006), Geleceğin İnsanı, Hece Yayınları, Ankara.
  • Özdenören Alaeddin. (2017), Unutulmuşluklar, İz Yayıncılık, İstanbul.
  • Özdenören Alaeddin. (2018), Açılıyorum, İz Yayıncılık, İstanbul.
  • Özdenören, Rasim. (2003), Alâeddin’in Şiiri, Hece dergisi, Yıl (7), Sayı (76).
  • Öztürk, Hüseyin. (1998), Eğitim Felsefesi, Reyhan Yayıncılık, B. III, Ankara.
  • Öztürk, Hüseyin. (2005), Sosyolojik Yansımalar, Babil Yayıncılık, B. II, Ankara.
  • http.www. Prezi. Com, Erişim; (25. 02. 2019).
  • Topçu, Nurettin. (1970), Kültür ve Medeniyet, Hareket Yayınları, İstanbul.
  • Uysal, Faruk, (2003), “Lirik Şiirin Geldiği Yer”, Hece Dergisi, Yıl 7, Sayı 76. ss. 99-102.
  • Sarıalioğlu, Kenan (2013). Modern Türk Edebiyatında Şiir ve Felsefe İlişkisi, (Doktora Tezi), İ. Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Spengler, Osvald. (1978), Batının Çöküşü, Çev. N. Sengebli, İstanbul.
  • Yavuz, Hilmi. (1999), Şiir Henüz, Est-Non Yayınları, İstanbul.
  • Zarifoğlu, Cahit. (2000), Konuşmalar, Beyan Yayınları, İstanbul.