Büyük Petro döneminden itibaren Rusya’nın yönetici elitlerinin, Baltık Almanı, Polonyalı yada diğer halklardan olmak üzere Rus kökenli olmayan birçok mensubu vardı. Fakat daha önceki dönemlerde de kökleri başka milletlere dayanan aileler olmuştur. 16. yüzyılın ortasından 17. Yüzyılın sonuna kadar olan dönemde en önemli grup, Çerkeslerdi. Korkunç Ivan’ın ikinci karısının akrabası olan Kabardey bölgesinin Çerkes prensleri, Romanov hanedanın üyeleriyle evlenerek güç ve zenginliğin zirvesine ulaştılar. Rus kaynaklarının kökenlerine ilişkin yorum yapmamasına rağmen onların Radoslovnye knigi’de muhafaza edilen soyağaçları, etnik kimliklerine olan duyarlılıklarının bir göstergesidir. Avrupalı diplomatlar da onların egzotik kökenlerini kaydettiler. Kabardey ve bugünkü Dağıstan bölgesinde yer alan bir Rus kalesi olan Terskii gorodok’un önemini kaybetmesiyle birlikte Çerkes prenslerin Moskova’ya gidişleri son verdi ve Çerkasski prens ailelerin 18. Yüzyılda asimile olmalarına yol açtı.

    The Russian ruling elite included many non-Russians from the time of Peter the Great onwards — Baltic Germans, Poles, and other, but in earlier times it also included clans from other national groups. From the middle of the sixteenth century to the end of the seventeenth the most important were the Circassians. Originally relatives of the second wife of Ivan the Terrible, the Circassian princes of Kabarda married into the Romanov family and reached the pinnacle of power and wealth. Though Russian sources do not comment on their origins, their genealogy in the Rodoslovnye knigi preserves evidence of their continued awareness of their identity. European diplomats also noted their exotic origins. The decline in importance of Kabarda and the Russian fort at Terskii gorodok in present-day Dagestan led to the end of emigration to Moscow and the assimilation of the families as princes Cherkasskii in the eighteenth century.