Türk-İslâm yönetim geleneğinin etkisinde ve İslâm’ın Zımmî hukuku çerçevesinde gelişen Osmanlı millet sistemi çok farklı etnik ve dinsel gruplardan oluşan insanların imparatorluk yapısına uydurulmasıyla meydana gelen özgün bir toplumsal yapılanmadır. Bu sistemde din ve mezhep temelinde ayrışan toplumsal bütünlüklere devlet egemenliğini tanımaları ve belirli bir vergi yükümlülüğü karşısında iç toplumsal örgütlenişleri ile din, dil, eğitim ve özel hukuk alanlarında özerklik tanınmıştır. Ancak Avrupa merkezli büyük siyasî ve toplumsal değişimler Osmanlı millet sistemini de olumsuz etkilemiş ve bozulmalara neden olmuştur. Bu çalışmada üç kıta üzerinde uzun yıllar etkili bir siyaset izleyen Osmanlı Devleti’nin farklı din, dil, ırk ve kültürlerden oluşan insanları bir çatı altında nasıl tuttuğu ve ayrılıklar içerisinden nasıl bir millet sistemi oluşturduğu, sistemin işleyişi, çözülme süreci ve yeniden yapılandırılması üzerinde durulmuştur