Türk edebiyatının en önemli kaynaklarından birisi de hiç kuşkusuz tasavvuftur.Bu makalede tasavvufun yüzlerce kavramından bir tanesi olan ‘zühd’ mefhumuele alınıp bu kavramın 17. yüzyıl Divân, Tekke ve Halk şiirinde nasıl telakkiedildiği ortaya koymaya çalışılacaktır. Bunun için Divân şairlerinden Nefî, Nâilî,Fehîm ve Nâbî; Tekke şairlerinden Nakşî Ali Akkirmanî, Ümmî Sinân, Niyâzî-iMısrî ve Sunullâh-ı Gaybî; Halk şairlerinden Âşık Ömer ve Gevherî tertip etmişoldukları divânları mısdak olarak seçilerek tetkik edilmiştir.